เพลง ครวญเพลงหานาง

[บ่าวธนา]

***ครวญเพลงหานาง***
..ดอกจานเบ่งบานเมือคราหน้าแล้ง
ดอกสะแบงร่วงหล่นลมพัดลอยไกล
หนาวลมเดือนยี่ใจพี่สุดแสนอาลัย
เป็นห่วงเจ้าแทบขาดใจอยู่แห่งใดหนอนาง
..ฝากลมเป็นผ้าห่มใจกันหนาว
ยามเหงาให้คิดเห็นหน้ากันบ้าง
คนคอยอยู่หลังยังตังตาคอยเอวบาง
อย่าปล่อยให้อ้ายฝันค้างคอยทางน้องไม่กลับมา
..ขบวนผ้าป่าปีนี้หากมีน้องเจ้า
ใจคงไม่เหงามีเจ้าคู่เคียงกายา
ไหว้พระขอพรผูกแขนงามงอนด้วยฝ้ายสัญญา
อย่าให้รักเราโรยราเหมือนสกุนาหลงไพร
**ดอกจานเบ่งบานเมื่อคราหน้าแล้ง
สีแดงร่วงหล่นอ้ายคงหนาวใจ
หากแมนแก้วตาไม่คืนมาดั่งสัญญาไว้
คนคอยก็คงสิ้นใจอยู่ไม่ไหวหัวใจระบม
(นางเอ้ย..อ้ายครวญเพลงถึงหล่าสาวนาพูไกลถิ่น ให้ถวิลคันได้ยินเสียงอ้ายฮ้องให้คืนบ้านถิ่นอีสาน แนเด้อคำ..)