ฝากคำพร่ำวอนถึงน้องอรสาวมุกดาหาร
จากถิ่นแดนดินอิสานมาทำงานที่เมืองกรุงเก่า
ด้วยความมุ่งมั่นหอบความฝันสู้งานหนักเบา
เป็นห่วงหลายเด้อนงค์เยาว์ปานนี้เจ้าสิเป็นจังใด๋
..อ้ายตั้งตาคอยลมพัดวอยๆแฮ็งคิดฮอดแฮง
นั้งเหมอลอยเบิ่งดอกสะแบงร่วงหล่นอ้ายกังวนใจ
ย่านพูสาวเจ้าไปหลงคำเว้าของคนบ้านใกล
จนลืมสัญญาพี่ชายที่เคยให้ต่อกันวันก่อน
..นกน้อยจากครน้องอรเจ้าจงคืนถิ่น
อย่าปล่อยให้อ้ายถวิลคิดฮอดยุพินคนเดียววอนๆ
น้ำตาอาบแก้มนั่งมองจันทร์แรมคิดฮอดน้องอร
คืนนี้ไม่เหมือนคืนก่อนเคยมีน้องอรนั่งเคียงชมดาว
..ฝากคำพร่ำวอนถึงน้องอรแม่ยอดดวงใจ
กลับมาบ้านนาคราใดจะขอขวัญใจนั่งเป็นเจ้าบ่าว
มาร่วมสร้างฝันผูกสัมพันธ์รักมั่นสองเรา
ขาดเธอไปใจคือสิเนา นั่งเหงาอยู่ริมฝั่งโขง