บ้านเกิดก้ำยูถิ่นหนองคาย จึงลาลัยความทุกข์ฮางเฮือนไกลบ้าน
มาทำงานยูก้ำทางระยองนี่บอนยู หน้าอดสูแดดกะฮ้อนเอาแฮงต้านตองาน
ใจอยากคืนเมือบ้านทางอีสานบ้านพอแม แลทิศเหนือมองทิศไต้ใจสะท้อนฮำคนึง
ยังทราบซึ่งข้าวเหนียวกล่องที่เคยจก ตกถึงคราวทุกข์เข็นเงื่อกระเซ็นน้ำตาย่อย
ลมวอยๆลวงเข้าอากาศหนาวพัดพาน สาวตาหวานพูเคยหยอกดอกเว่าไปเนาซนบอนใด๋
**หล่าเอ้ย..ยามเมื่ออ้ายไกลบ้านให้คิดเห็นคำหวานๆที่อ้ายเคยต้านตอ..แนป่านหยัง
ยาสุซิงซังซายให้เฮียวตายคาค่างคือหมากบวบหลายถอ ..นางเอย