พักนี้ลงแต่เศร้าเคล้าน้ำตาเดี๋ยวท่านขุน(อ้ายพล)มีแซวสาวชัยอีก กะคนเศร้าเนอะ วันนี้มีอีกเรื่องในความทรงจำจะมาเล่าให้พี่น้องฟังค่ะ
หมาพันธุ์ผสมที่แม่มันไม่มีน้ำนมเลี้ยง นามว่าไอ้แสนเป็นมาที่สาวชัยเก็บมาจากโรงพยาบาลข้างโรงเรียนที่ฉันทำงานอยู่ แบ่งพี่น้องกับเพื่อนครูอีกสองคนที่พรากมันมาจากอกแม่มันก็เพราะแม่มันกำลังจะตาย
มันได้เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตและครอบครัว ฉันและมันเข้ามาเติมเต็มในส่วนที่ขาดหายในเวลาที่ไม่มีรัก
วันๆหลังเลิกงานก็มีไอ้แสนหรือคุณแสนภูมิของ ยายติ๋ม(แม่สาวชัย)มารอที่ปากซอยรอกลับบ้านพร้อมกันทุกวันแถมตอนเช้ามันยังทำหน้าบอดี้การด์หน้าขนไปส่งแม่ของฉันอีก
วันหยุดฉันก็ไม่มีนัดดูหนังกินข้าวกับหนุ่มก็มีนัดกับไอ้แสนนี่แหละอาบน้ำ ตัดขนทาแป้งแต่งตัวชุดซุปเปอร์แมนบ้าง วินมอไชด์บ้าง (ชุดหมานะคะ)เงินเดือนหมดกับเรื่องไอ้แสนมากเหมือนกันแต่มันก็ไม่เคยทำให้เราเสียใจเหมือนใครบ้างคน เวลามองเข้าไปในแววตามันเห็นเลยว่ามันดีใจที่เห็นเราที่ได้อยู่ใกล้ๆเรา ความซื่อสัตย์ที่มันมีให้เราถึงกับแลกด้วยชีวิตมันเลยทีเดียว
ครั้งหนึ่งมันโดนคนเมาเตะจนมันนอนซมหลายวันเพราะคนเมาคนนั้นจะมาลวนลามฉันในช่วงสงกรานต์ปีหนึ่ง และอีกหลายครั้งที่มันต้องเจ็บตัวเพราะคนในครอบครัวฉัน
และครั้งสุดท้าย...
เช้าวันหนึ่งฉันกำลังจะออกไปทำงานก็ได้รับโทรศัพท์จากแม่บอกข่าวร้ายข่าวหนึ่งในชีวิตฉัน
บี...แสนมันตายแล้วลูก..รถชนมัน..มันจะข้ามถนนมาส่งแม่
ฉันรีบออกไปที่ถนนหน้าปากซอยไอ้แสนนอนแน่นิ่งอยู่ในอ้อมกอดคนที่มันรักที่สุดไม่มีเลือดซักหยด เจ้าของรถคันงามที่มีน้ำใจลงมาดูผลงานพยายามยัดเยียดเงินจำนวนหนึ่งให้แม่พลางบอกว่าตัวเองกำลังจะรีบไปหมาของป้ามันวิ่งมาตัดหน้ารถเอง
ฉันไม่มีน้ำตาซักหยดแต่ใจมันแตกไปหมด พร้อมกับบอกคนที่ชนไอ้แสนว่า
"เราไม่ได้ต้องการเงิน เราต้องการแค่คำขอโทษ.."
"แต่มันเป็นแค่หมาตัวหนึ่ง"
"แต่มันก็มีชีวิตเหมือนคุณ ขอโทษเป็นไหม"
ฉันก็ไม่ได้คำขอโทษจากมันคนนั้น มันบอกว่ามันแค่ชนหมาตัวหนึ่งแต่มันคนนั้นเป็นคนที่ชื่อว่าสัตว์ประเสริฐที่เอ่ยแม้คำขอโทษไม่เป็น มันเป็นคนที่แย่มากที่ไม่ค่าเห็นสิ่งมีชีวิตด้วยกัน ถ้าวันนั้นไม่ใช่หมาตัวหนึ่งล่ะมันยังพูดอย่างนี้ได้ไหม
ต้นไม้ต้นหนึ่งข้างทางสายบางปูหน้าหมู่บ้านพนาสนธิ์แผ่กิ่งก้านสาขาให้ร่มเงาใครก็ได้ที่ผ่านมา ที่นั่นแสนของแม่จะนอนหลับอยู่ที่นั่นชั่วนิรันดร์ หลับให้สบายนะ...แสนภูมิ
Bookmarks