เสียงพิณดังทั่วแคว้น เสียงแคนดังทั่วถิ่น ยามได้ยินแล้วโอ้ ใจอ้อนอ่อนระทวย
เจ้าผุ่สวยเลิศล่ำ เซ่าค่ำคะนึงหา สาวบ้านนาเคยแนม ไปสวยแจ่มอยู่ไสจ้า
เป็นจั่งได๋น้อหล่า "สาวส่าเมืองอุดร" ยังเป็นห่วงงามงอน ยามเจ้าจรไกลบ้าน
"สาวหนองหาน"คือมิดจ้อย เอียงหูคอยยังมิดหมี่ แนวหว่าคนอยู่พี้ จนไฮ้เฮ็ดแต่นา ก่นแต่ดินฟันหญ่า
ปลูกยูคาจนจ่อย เฮ็ดไฮ่มันไฮ่อ้อย ตั้งแต่น้อยก่ะบ่รวย ไปได้สวยคือน้อง มีเงินทองสนุกแต่ง
ทองคำแท่งเงินดอลลาร์ เอามาต้อนแม่แหน่เด๋อ อย่าให่เบิ๋ดเท่อเล่อ แหงนเบิ่งเทิงนภา ยามฝนมาฮวยฮำ
อ้ายก่ะทำนาแล้ว เสียงแซวแซวเคยคุ้น เมืองญี่ปุ่นซากุระ หนาวหิมะบ่น้อคำ อ้ายคิดนำอยู่เด้อน้อง
หรือ"MIKAZE"มีสองซ้อน ยามนอนอบอุ่น อ้ายผุ่ซูนแต่พร่ำ คำน้อยได้แค่จา ฮู้จักมาแต่ต้น
คนออนไลน์ได้คิดฮ่ำ ยังคิดฮอดอยู่อ๊ำหล่ำ คำเว้าเจ้าบ่ลืม มื้อได๋ฟ้ามืดครื้ม
ฝนตื่มยังคะนึง ย้อนคิดถึงคนไค ผุ่อยู่ไกลอยากเห็นหน่า ข่าวเรื่องยากูซ่า อุทัยแดนแสนเปลี่ยว
ย้านเขาไปเว้าเกี้ยว เทียวล่อสิบ่คือ เลยขอถือโอกาสย้ำ อย่าลืมคำหว่าเป็นห่วง หลวงประจักษ์ฮักษาเจ้า
อย่ามีเศร่าหม่นหมอง ขอให่นวลนารถน้อง สดสื่นยืนยง องศ์ปู่ศรีสุทโธ จงเหลี่ยมคลุมงุมกั้ง
ขอฝากฝังสุดท้าย อย่าลืมชายไปก่อน สาวอุดรอย่าใจฮ้าย ลืมอ้ายผุ่เหนี่ยววอน
จ้อนสิ่นแหล่น แฟนแฟนเอ๋ย......
อ้างข้อความนี้
Bookmarks