คิดถึงกันอยู่บ่หล่า ในเวลาที่เหินห่าง
สิคือทางอ้ายบ่น้อง เหงามาจ้องส่องแต่ใจ
เป็นจั่งได๋น้อทางนี้ มีอาการคือกันบ่
ใจคิดพ้อและหลงเพ้อ แต่เธอนั้นแม่นผุเดียว
มื้อจักเที่ยวนับบ่ได้ เวลาได๋บ่ได้ว่า
ความห่วงหามาแทรกเข้า จนไอเอ้าอั่งสมอง
เจ้าสิฮู้อยู่บ่น้อง ว่าสี่ห้องหัวใจพี่
บ่เคยมีเลยวันว่าง ที่ลาร้างออกห่างเธอ
หลับตาลงกะคงเพ้อ ฝันเห็นเธออยู่คือเก่า
ยังฮักเจ้าคิดถึงเจ้า และแคร์เจ้าอยู่ดั่งเดิม
บ่ทันมีไผมาเพิ่ม เติมรักในใจของพี่
อย่าใจแข็งหลายคนดี เว้ากับพี่แน่เถาะหล่า สิเป็นบ้า..เพราะคิดถึง...แล้วล่ะ
c06:c06:c06:
Bookmarks