ผลที่มาจากเหตุ

[khonsurin]

ผลที่มาจากเหตุ




ผลการกระทำ ร้อยเรื่องรำพัน
คล้ายบทละคร ที่ย้อนหยอกเย้า
ร่ายมนตราแห่ง แย้งความจริงเร้า
ด้วยเวทย์มนต์เขลา หลอกล่อตายลง


ผลที่เกิดขึ้น คือความร้อนแรง
ดังอาทิตย์แข่ง เร่งร้อนอารมณ์
มองไปที่ไหน โลกใยโลภหลง
ผลคือไม่ปลง สังขารเวียนว่าย


ความทุกข์หมองไหม้ อาจพาดับดิ้น
แม้สิ้นชีวิน ผลก็คงร่ายร้าย
วนเวียนวกวน มืดมนหมองไหม้
ความทุกข์ท่วมกาย ไม่อาจระบายได้ลง


จากคนดีดี มากมีบรรยาย
พอผ่านเรื่องร้าย อนิจจาความโลภหลง
เหตุที่เกิดขึ้น เกิดที่ใจหมองไหม้คง
ร้อนดังไฟส่ง นรกไม่ปลงดับวาง


**********************************




บนวิถีทางที่ผ่านพบ
เราได้ประสบกับชีวิตชายคนหนึ่ง
เขาถือห่อผ้าพะเรอ แบกเดินไปตามเส้นทางถนนปัทมานนท์
ถนนที่กลิ่นไอร้อนของท้องทุ่งกุลา
ที่ไม่มีต้นไม้ระหว่างทางให้ได้ร่มรื่นมากนัก
เพราะเป็นทุ่งเวิ้งว้างกว้างและไกล

เขาแบกไป ขณะที่เขาไม่สวมเสื้อ ผิวต้องแดดเหงื่อเยิ้มกาย
กางแกงขาดวิ่นตรงหัวเข่าและชายกางเกง
ผมเผ้ายุ่งเยิง กลิ่นคงไม่ต้องพูดถึง


เขาเดินทางไปไกลแสนไกลไม่รู้จุดมุ่งหมาย
ไกล และ ไกล ออกไป

ปากบ่นรำพัน ถ้าตั้งใจฟังคงรู้ได้
แต่ว่า ก่อนหน้านั้น

เขาผู้นี้ เคยเป็นผู้มีฐานะพอปานกลาง
เหตุเกิดจาก บุตรชายคนเดียวไปได้เมียที่กรุงเทพฯ


บอกให้พ่อและแม่ ขายที่ดินทำกิน
เอาเงินไปซื้อบ้านในกรุงเทพฯ อยู่ด้วยกัน

เขาขายที่นาผืนเดียว ขายที่ดินสวนและบ้าน
สองคนผัวเมียหอบผ้าซมซาน
หวังไปอยู่กับลูกชายที่ได้รับเงินไปแล้วเงียบ

เขาไปถึงกรุงเทพฯ เฝ้ารอลูกชายอยู่นาน
พอดีคนทางบ้านด้วยกันพาไปส่ง
ลูกต้อนรับอย่างเสียไม่ได้
เมียลูกชายก็บ่นว่าบ้านสกปรกมาก
จะทำอะไรก็ไม่ได้ เป็นภาระเขาไปหมด


ชายคนนี้หม่นหมองใจมาก
วันหนึ่งเมียชายคนนี้ทำแก้วชั้นดีแตก
ลูกสะใภ้ร้องกรี๊ดๆๆๆ ให้ต้องหามาใช้ให้

ชายคนนี้ร้องไห้ เมียแกนั่งเศร้าไม่พูดไม่จา
หันมานับเงิน พอจะกลับบ้านได้
จึงหอบผ้ากลับบ้านเดิม หวังมาพึ่งพาญาติ
พื้นฐานะ ด้วยว่ายังมีกำลังใจอยู่บ้าง

สองสามีจับมือกันมั่น ว่าจะต่อสู้ร่วมกันอีกครั้งหนึ่ง
พอมาถึงบ้าน อารามเงอะงะ ข้ามถนน
ด้วยสมองไม่สั่งการ
เมียที่จับมือกันเดินอีกครั้ง ถูกรถชนตาย

เขาร้องโหยหวน สติสัมปชัญญะ หมดลงทันใด
เดินพล่ามบ่น ไม่เหลือใครให้เกี่ยวก้อยได้อีก

จากนั้นชายคนนี้ก็เดิน เดิน และเดิน
ไม่รู้เหนือใต้ ออก ตก พอตะวันตกดิน
ก็กลับมาที่ถนนที่เมียแกตาย
นอนตรงศาลาที่พักข้างถนนอย่างเดียวดาย

ข้าวปลา ญาติพี่น้องที่อยู่ใกล้ ก็ให้กินบ้างพอประทังชีวิต


อนิจจา....ชีวิตคนเราก็แค่นี้เอง
ผลที่มาจากเหตุ

[โชติ]

อาจเปนเพราะโลกใบนี้มีเหตุผลมากเกินไป
จึงเปนเหตุให้ชึวิตคนเราซับซ้อนขนาดนี้
อาจเปนเพราะทุกๆ เหตุผลที่เรามี
มันคงอาจไม่ดีพอ กับทุกสาเหตุที่เราเปน

มองเหนท้องฟ้า แต่ไม่เปนท้องฟ้า
มองเหนท้องนา แต่ไม่เหนท้องนา
มองหารอบๆ กาย จนใจอ่อนหล้า
แต่กลับมองหา ไม่เห็นอะไรเลย

[ทิดจ่อย]

มนุษย์ทุกคนมีกรรม จึงมีผลของกรรม ทุกอย่างเกิดแต่เหตุ (อิทัปปัจจยตา)

กฎแห่งกรรม ๖ อย่าง คือ

(๑) กมฺมสฺสกา สัตว์ทั้งหลายเป็นผู้มีกรรมเป็นของของตน
(๒) กมฺมทายาท เป็นผู้รับผลของกรรม
(๓) กมฺมโยนี เป็นผู้มีกรรมเป็นกำเนิด
(๔) กมฺมพนฺธู เป็นผู้มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์
(๕) กมฺมปฏิสรณา เป็นผู้มีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย
(๖) ยํ กมฺมํ กริสฺสนฺติ กลฺยาณํ วา ปาปกํ วา ตสฺส ทายาทา ภวิสฺสนฺติ
จักทำกรรมอันใดไว้ ดีหรือชั่ว จักเป็นผู้รับผลของกรรมนั้น

ผลของกรรมอาจเกี่ยวเนื่องหลายภพหลายชาติ

[khonsurin]

ขอบคุณทั้งสองท่านนะคะ ที่ได้สั่งสอนผู้น้อยที่ด้อยค่าค่ะ


**************************


บางบทเรียนสอนว่าอย่าไว้ใจมนุษย์
บางบทเรียนพิสูจน์ว่าหยั่งไม่ถึง
บางบทเรียนสอนให้ตัดความคะนึง
ระลึกถึงเพียงสิ่งดีที่ควรจำ


จิตของเราเป็นของเราเท่านั้น
จะสร้างฝันจากจิตไม่ถลำ
จิตตั้งมั่นจะตรึงในความจำ
ไม่ถลำลึกลงสูเปลวไฟ