สุระทินที่สิบสองไกล้สิเถิงบ่อนบั้น เวียนบรรจบครบถ้วน สิงหาคม(มะ)มาส
ขออภิวาทนอบน้อมมาตาไท้ใ่ส่มะโน
สรรพสิ่งอยู่ในโลกากว้าง บ่อมีแนวสิมาเปรียบ
บ่อห่อนหาเทียบได้พระคุณท่านนั้นใหญ่หลวง
ฮักทั้งปวงในโลกล้วนหยังสิคือฮักของแหม่
บ่อเคยแวแวะเลี้ยวใจเสี่ยวเป็นอื่นไป
แหม่ยอมตายแทนลูกได้บ่อวางใจถิ่มป่อย
สองมือแหม่น้อยๆ ถนอมเลี้ยงลูกใหญ่มา
เก้าเดือนลูกได้คาอยู่ท้อง แหม่ประคองค่อยลุกนั่ง
ระมัดระวังย้านลูกน้อยในท้องกระทบเทือน
ผ่านเก้าเดือนแม่ได้ทนเพียรสู้ เจ็บแปะตายน้ำตาหลั่ง
บ่อตายกะจั่งยังยามแหม่คลอดลูกน้อย น้ำตาย้อยเลือดหลั่งไหล
ยามเมื่อคลอดลูกได้ทนอยู่ไฟเจ็ดมื้อ น้ำเย็นๆ บ่อเคยผ่าน
ของคาวหวานอดคะลำย้านแสลงลูกน้อยทางท้องบ่อสบาย
เลือดในกายเป็นสายน้ำ เกษียรธารให้ลูกดื่ม
ทุกข์ทางกายแต่ใจแหม่สุดปลาบปลื้ม
แค่ได้เห็นหน้าเจ้า บุตตาน้อยกะซื่นใจ
เหนื่อยปานใด๋บ่อเคยปะป่อยถิ่มถนอมเพียรเลี้ยงลูกอ่อน
แหม่เคยย้ำข้าวหมก แหม่เคยจกข้าวป้อน
สอนวิชาให้เจ้าเก่งการ
สู้เวียกงานถึงสิอดอิ่มบ้างขอเพียงลูกได้อยู่ดี
สุีดที่บรรยายได้คุณหลวงหลายคณานับ
อดตาหลับขับตานอน ยามลูกเจ็บป่วยไข้ บ่อมีได้อยู่่สบาย
แหม่เอ้ย....ลูกขอน้อมกายพร้อมทั้งใจดวงน้อย
ฝากนำลมไปกราบบุญพระคุณแหม่ ก่อนเด้อ
ขอบารมีแผ่คุ้ม นำ้ส่อยป้อง บุตตาน้อยผู้ห่างไกล
ทิดจ่อย
15 ก.ค. 2553
อ้างข้อความนี้
Bookmarks