อ้ายเอ๊ย....
เจ้าผุพั้วดอกว่าน หมานเผิ่งมาตอมกลิ่น
ใจถวิลนำบ่าวอ้าย บ่มายม้างห่างระเว
เจ้าผุสะเลเตต้าง มันปลากะยอมอ่อน
หลายแต่สาวผะสงค์ซ้อน ซมซู้อยู่บ่เซา
อย่าสิตั๋วให้เบางิ้ว ลิวลมกลางอากาศ
ย้านใจขาดสาแล้ว สะนู่แก้วที่บ่าวป๋า
กลับคืนมาสาเด้ออ้าย เถิงอยู่ไกลนางถ่าพี่
อย่าสิมีใหม่ซ้อน นอนกลิ้งกล่อมแต่เขา
สาวบ้านเฮายังถ่าอ้าย บ่เคยวายใจส่วง
ห่วงแต่นำญาอ้าย บ่วายเว้นหว่างคืน
กลางเว็นนั่งสะอื้น กลางคืนได้ไห้ฮ่ำ
คึดอ่ำหล่ำนำเจ้า คิงเพ้าบ่าวพี่ซาย
เถิงบ่าวหลายมีเป็นฮ้อย นางยังคอยถ่าคุณพี่
ใจประสงค์อ้ายนี้ บ่มีมื้อสิห่างเซา
เถิงสิเอาเอราวัณซ้าง แสนงามาแลกพี่
ดวงใจของนางนี้ บ่มีมื้อสิหน่ายลา
เถิงสิเอาวลาหกม้า ผาสาทไวซะยน
เอาแสนคนมาเทียม กะบ่เปียมปุนอ้าย
เถิงเอาคำมาแสนไถ้ เอาเงินใส่มาหลายแสน
ตัดสายแนนใจนาง กะบ่วางพะอวนเจ้า
เถิงสิเอาเงินหลายล้าน เอามาวางต่างแจก
เอามาแลกบ่าวอ้าย บ่มีได้ว่าสิเอา
น้องนี้ฮักแต่เจ้า นางบ่เอาสัพพะสิ่ง
ใจคะนิงนำแต่อ้าย บ่หมายซ้นฮ่วมไผ
( อ่านเล่นๆเด้อจร้า ชีวิตจริงนางเอาตั้งแต่ เขามาแลกขิกะบองพุ้นดอก อิอิ)
Bookmarks