กำลังแสดงผล 1 ถึง 3 จากทั้งหมด 3

หัวข้อ: อ่านเถอะแล้วจะไม่เสียใจ

  1. #1
    เจ้าหน้าที่ประชาสัมพันธ์
    ช่างภาพอิสระ
    สัญลักษณ์ของ ฅนภูค่าว
    วันที่สมัคร
    Feb 2010
    ที่อยู่
    นครโคราช บ้านเกิดกาฬสินธุ์
    กระทู้
    1,206

    อ่านเถอะแล้วจะไม่เสียใจ

    อ่านเถอะแล้วจะไม่เสียใจ

    > คงไม่สายเกินไป หากจะส่งข้อความนี้ให้ทุกๆคนได้อ่าน
    > อยากให้ทุกคนได้อ่านและตระหนักถึงความสำคัญของ “ เธอ ” (แม่)
    >
    >
    > อ่านแล้วอย่าร้องเหมือนเรานะ...
    >
    > ความรู้สึกของน้องคนหนึ่งที่บรรยายออกมาจากใจ
    >
    > ในขณะที่.... หนูก็เป็นเช่นเด็กวัยรุ่นทั่วๆ ไป เรียน เที่ยว นอน กิน
    > ดึกๆ หนูก็โทรคุยกับแฟนของหนู
    > ซึ่งทั้งหมดเหล่านี้มันก็เป็นกิจวัตรประจำวันของหนู
    > และหนูก็เชื่อว่าใครๆ เค้าก็ทำแบบนี้กัน
    > ' จ้า ตัวเอง วันนี้กินข้าวรื้อยาง '
    > ' กินกับอะไรบ้าง แล้วตอนกินตัวเองคิดถึงเค้ามั้ยเนี่ย '
    > ' รู้มั้ยตัวเอง ถ้าเค้าเป็นผีเนี่ย เค้าอยากเป็นกระสือที่รักจะได้เห็นใจไง '
    > ' ตัวเองวางก่อนดิ ก่อนดิ '
    > ประโยคต่างๆ ที่หนูได้คิดและคัดสรรเตรียมพร้อมมาต่างๆ ก่อนโทร
    > หนูยังคงใช้เวลาส่วนใหญ่ตอนดึกไปกับการคุยโทรศัพท์
    > ระยะเวลาอันหนูได้ใช้ไปในแต่ละครั้งนั้น
    > พอรู้สึกอีกทีก็ผ่านไปหลายชั่วโมงแล้ว
    > แต่หนูก็ไม่ชอบนะ หากใครจะมาว่าหนูไร้สาระ
    > ก็ไม่เห็นหรอคนส่วนใหญ่เค้าก็ทำกัน
    > ' เอ้อ เกือบลืมไปอีกอย่าง กิจวัตรอีกอย่างนึงของหนูก็คือ
    > แม่ของหนูมักชอบโทรหาหนูทุกวัน ' ' ตอนนี้ลูกอยู่หอรึยัง '
    > ' เย็นนี้กินข้าวอิ่มมั้ย ' ' วันนี้เรียนเป็นยังไงบ้าง ' '
    อย่าไปเที่ยวที่ไหน
    > ไกลนะ '
    > โธ่!คำถามเดิมๆ หนูก็ตอบไปแบบเดิมๆ
    > แม่หนูก็ไม่เบื่อซักที ยังคงโทรหาหนูเป็นประจำ
    > โชคดีที่หนูพยายามตัดบทคุย
    > หนูกับแม่น่ะคุยกันไม่กี่นาทีก็วางแล้ว
    > ก็มันไม่มีอะไรจะคุยจะให้หนูทำยังไง
    > จนกระทั่งวันนั้น ' ตัวเองตอบเค้าได้รึยังว่ารักเค้ามั้ย '
    > ' เร็วๆสิ เค้ายังอุฒส่าห์บอกรักตัวเองไปแล้วนะ '
    > ' แล้วยังจะใจร้ายไม่บอกรักเค้าอีกหรอ '
    > ติ๊ดๆ ติ๊ดๆ เสียงจากโทรศัพท์บอกหนูว่ามีสายซ้อน
    > หนูมองไปที่หน้าจอมันขึ้นชื่อว่า 'Home'
    > ' โธ่ แม่โทรมาทำไมตอนนี้เนี่ย กำลังเข้าด้ายเข้าเข็มเลย '
    > หนูไม่สลับสายหนู หนูยังคงคุยกับสุดที่รักของหนูต่อไป
    > เพราะหนูรู้ว่าสิ่งที่แม่จะคุยกับหนูก็คงเป็นประโยคเดิมๆ
    > ' และนั่นก็เป็นโอกาสสุดท้าย ที่หนูจะมีโอกาสฟังเสียงของแม่ '
    > หลังจากนั้นไม่นานทางญาติของหนูโทรมาแจ้งหนูว่า
    > เมื่อคืนนี้บ้านของหนูถูกขโมยเข้า และแม่ของหนูขัดขืน
    > และได้ต่อสู้กับโจร จึงถูกโจรใช้มีดแทงเข้าที่ท้อง
    > แม่เสียชีวิตเพราะทนพิษบาดแผลไม่ไหว
    > ญาติของหนูเล่าอีกว่าตอนไปพบศพแม่นั้น
    > ในมือของแม่กำโทรศัพท์ไว้แน่น
    > และเบอร์โทรออกล่าสุดของเธอไม่ใช่โทรแจ้งตำรวจ
    > หรือเรียกรถพยาบาล แต่แม่เลือกที่จะโทรหา ' หนู '
    > สิ่งสุดท้ายในชีวิตที่แม่หนูเลือกที่จะทำคือ
    โทรศัพท์หาหนูเพื่อฟังเสียงของหนู
    > วินาทีนั้นน้ำตาของหนูไหลอาบแก้ม หนูพูดอะไรไม่ออก มือและตัวของหนูสั่น
    > วันนั้นหนูเลือกที่จะคุยกับแฟนหนู ดีกว่าที่จะคุยกับแม่ของหนู

    > ผู้หญิงคนเดียวในโลก ที่คุยกับหนูเป็นคนแรกในชีวิต
    > ผู้หญิงคนเดียวที่หนู สามารถที่จะคุยกับเธอได้ทุกเวลา
    > โดยที่หนูไม่ต้องเตรียมบทพูดใดๆ ไม่ต้องกังวลว่าเธอจะประทับใจหรือไม่
    > ไม่ต้องมีมุข ไม่ต้องมีคำหวานใดๆ
    > คนเดียวในโลก ที่โทรมาหาหนูเพียงแค่ฟังหนูพูดประโยคเดิมๆ
    > คนเดียวในโลก ที่ไม่ว่าโทรศัพท์เธอจะโปรโมชั่นแพงแค่ไหนก็ยังโทรหาหนู
    > ' และ คนเดียวในโลก ที่เลือกคุยกับหนูในวินาทีสุดท้ายในชีวิต '
    > ในบางครั้งประโยคที่ว่า ' ไม่มีคำว่าสาย หากเราคิดที่จะแก้ตัว '
    > มันก็ไม่เป็นความจริง ' เพราะบางปรากฏการณ์ในโลก เกิดขึ้นได้แค่ครั้งเดียว '
    > อาจเป็นเพราะเวรกรรมของหนู
    > หลังจากนั้นไม่นานแฟนหนูที่หนูใช้เวลาคุยกับเธอวันหลายๆ
    > ชั่วโมงก็ทิ้งหนูไป
    > วันนี้หนูเริ่มเข้าใจชีวิตมากขึ้น
    > หลายๆ อย่างที่คนส่วนใหญ่ทำ มิได้หมายถึงสิ่งที่ถูกต้องเสมอไป
    > เพราะตัวเราเท่านั้นที่เป็นผู้ต้องรับผลการกระทำของเราเอง
    > ' เราจะรู้ว่าสิ่งใดสำคัญ ก็ต่อเมื่อเราต้องเสียมันไป '
    > ทุกวันนี้หนูนั่งมองโทรศัพท์
    > รอที่จะตอบคำถามเดิมๆ ให้ผู้หญิงคนหนึ่งฟัง
    > แต่ผู้หญิงคนนั้นคงไม่มีอีกแล้ว
    >
    >
    > ' ในเมื่อเรามีความรักอันเต็มเปี่ยมจากครอบครัว
    > แล้วทำไมต้องไปขอเศษเสี้ยวจากใคร '

    > ส่งต่อไปเรื่อยๆเถอะนะค่ะ
    >
    >
    > ถ้าคุณไม่อยากให้ใครๆ
    >
    >>
    > อีกหลายคนเป็นเหมือนหนู


    ขอขอบคุณภาพประกอบจาก อินเตอร์เน็ต

    ขอขอบคุณ FW-mail
    MR.JAKREE (EQUIPMENT K2) [jakree@............co.th]
    Sent: Tue 8/3/2010 12:22 PM
    แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย ฅนภูค่าว; 03-08-2010 at 12:59. เหตุผล: จัดใหม่

  2. #2
    ศึกษาหาความรู้ สัญลักษณ์ของ บ่าวน้ำโสม
    วันที่สมัคร
    Mar 2010
    ที่อยู่
    ไต้หวัน
    กระทู้
    235
    ไม่สายหรอกครับเพราะผมเองก็ยังไม่เคยได้อ่านข้อความนี้จากที่ไหนเลย..ขอบคุณครับ

  3. #3
    ศึกษาหาความรู้ สัญลักษณ์ของ suny
    วันที่สมัคร
    Nov 2008
    ที่อยู่
    ภูมิลำเนา มหาสารคาม ทำงาน ประจวบ
    กระทู้
    787
    ขอบคุณสำหรับข้อความดีๆครับ อ่านแล้วน้ำตาซึมอีหลีครับ อยากไปอยู่ใกล้ๆบ้านซิได้ไปยามเพิ่น

กฎการส่งข้อความ

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •