งามแท้น้อดอกไม้
ขาวใสหอมอ่อนๆ
คันแม่นจรจากน้อง
กลิ่นดอกซ้อนกะอย่าเหย
คันแม่นเลยจากต้น
ให้ฮู้ฮ่ำคะนิงหา
ดวงมาลาเหี่ยวหาย
บ่าวพี่ชายอย่าจางน้อง
งามแท้น้อดอกไม้
ขาวใสหอมอ่อนๆ
คันแม่นจรจากน้อง
กลิ่นดอกซ้อนกะอย่าเหย
คันแม่นเลยจากต้น
ให้ฮู้ฮ่ำคะนิงหา
ดวงมาลาเหี่ยวหาย
บ่าวพี่ชายอย่าจางน้อง
ดอกเกดแก้ว หอมอ่อนสะออนดัง
เป็นบุปผังใบยาว ยื่นวาปลายต้น
ทั้งหลายคนหมายเข้า ประสงค์เอาน้าวจ่อง
อ้ายขอมอบให้น้อง ดมเล่นซื่นมโน.
วรรณคดีล้ำลำนำเอื้อนเอ่ย เขยภาษาพากษ์เว้าลาวพื้นกล่าวไกล
ดมบุปผาดอกไม้
มโนนัยสะออนบ่าว
คึดฮอดบาคานท้าว
บ่เหยฮ่ำฮำคะนิง
ได้แต่หลิงดอกไม้
บัดห่างไกลผุอ้ายบ่าว
ดอกไม้ขาวแทนใจเจ้า
สิจำเข้าสู่พะทัย
เฮ็ดได๋น้อ สิจ่ายผะหยาเป็นคึจารย์ศรีเพิ่น เอามาอีกแหน่ครับ มักหลาย
ดอกฮักซ้อน ซอนกิ่ง สิ่งมาลา
เด็ดดอกดอม ซอมหา จากพฤษาให้นางน้อง
ใจลำพอง ยามเห็นหน้า ใจห่วงหาคราไกลห่าง
บ่เคยจาง คำหยอกล้อ พะนอ-ออ้นตอนนั่งเฮียง
เก็บร้อยเรียง เพียงคำออ้น ประสากลอน ผู้ไกลห่าง
มาลาวาง แต่มื้อนั้น ฝันเห็นอ้าย แน่บ่นางงงง
อัน, ขออ้าปากไส่นำแน่เด้อ อาจารย์สะท้านศรี กับ แม่นางนาง ครับ
อย่าคิดนะว่าเธออยู่ในโลกนี้คนเดียว หนทางไม่เปลี่ยวขนาดนั้น ยิ้ม ๆ ไว้ซิก็อุปสรรคต้องฝ่าฟัน ยังไงเธอก็จะมีฉันคอยห่วงใย
สื่อบันเทิงที่นำมาให้รับชม รับฟังเป็นเพียงตัวอย่างเท่านั้น หากท่านชื่นชอบ สื่อใด โปรดซื้อสินค้าลิขสิทธิ์
อัน อ.อ้ายศรีสะท้าน ชื่อสำราญดอกเอาเหลือ
กลอนเจ้ามันคลุมเคลือบ่เข้าใจปานได๋อ้าย
เปรียบเปรยได้ลึกซึ้งเว้าถึงแต่มาลา
ดอกพฤกษาสวรรค์ของกำนัลผุสาวน้อย
แนมเบิ่งแล้วอ่อนซ้อยฮ้อยมาเป็นพวงพุ่ม
กลิ่นปทุมหอมหวลให้คนึงนำเจ้า
ให้หญ้านางรับเอามาลานำเพิ่น
บ่อต้องเขินดอกน้องเพิ่นมาเว้ามวนนำ
คำรำพรรณหมู่เจ้าเข้ากันเอานิ
สำเนียงเรียงร้อยกลองสอดคล้องแล้วมวนดี
เว้าบ่อเป็นนำดอกพี่จักสิว่าจั่งได๋
จงเฉลยความในกระจ่างใจในวันนี้
อันแนวเพิ่นเป็นพี่อย่าสิมาทิ่มทุ่ม
ให้มาโฮมมาตุ้มหุ่มเอาเจ้าอย่าป๋า
มีคนนับถือหน้าให้ฉายาอาจารย์ใหญ่
ออนซอนหลายตั้งแต่กี่ซื่อนี้ดอกโด่งดัง
ข่อยสูนยุปั่งปั่งอยากมานั่งดอกเขียนกลอน
เขียนผญ๋าคำสอนต่อกลอนนำเจ้า
ว่าแมนสิบ่อได้เข้าบ้านมหาดอกนำหมู่
คันแมนบ่อได้ซู้ผู้โก้มาซ่อยนาง
คอมกะบ่อได้ฮ่างซ่างมาล็อคดอกคำเชิญ
มันขัดขัดเขินเขินอ้ายบ่าวเซียงมาซ่อยไว้
ขอเป็นกำลังใจให้เจ้า ได้เดินต่อ
คนเขารอผญ๋าเจ้า อ่านแล้วหากมวนดี
(ชู้ปล่อยเด้อค่ะ บ่อได้แมนอีหลี่เพราะเพิ่นเป็นพี่ที่น่าฮักค่ะ)
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย ข้าวต้มมัด; 14-08-2010 at 20:00.
สุดสะออนมาลาไม้ ในห้วงแห่งจินตนา
ผ่านผญาคารมครู แอบอ่านดูมาหลายมื้อ
เป็นดั่งมือได้จาบจ้วง พวงมาลามื้อคราอ่าน
ฝากนงคราญนารถน้อง ที่ใจจ้องว่าจ่มนำ
บทผญาซ่างเลิศล้ำ แต่ละคำแสนวิจิตร
กล่อมละไมมโนคิด ลิขิตเขียนได้เนียนแท้
เลยขอแป๋ติดตามต้อย ไปตามฮอยผู้เพิ่นค่อง
ขอจับจองปทุมมา เป็นมาลาถวายท่าน
ผู้สืบสานตำนานเค้า ด้วยเคารพและนับถือ
พร้อมสองมือประณตนม จากกระผมผู้อ่อนน้อย...
ขอแจมนำเด้อขอรับ อาจารย์ศรีสะท้าน อาจารย์โจ่โล่ น้องหญ้านางคนงาม และพี่น้องทุกท่าน...อิอิ
จารย์ศรี ปราชอิสาน บ้านมหา คุณค่าแห่งการหวงแหน สุดยอดครับ....อาจารย์
c06: ฮักบ้านมหาคักกะยังว่า
บุปผาบานดอกไม้
พวงมาลัยที่อ้ายส่ง
ฝากอนงค์นางน้อง
ตาเหลียวจ้องเบิ่งบ่วาย
คึดฮอดชายที่เคยเว้า
เฮือนเคยเนาว์ยามไกลห่าง
ใจของนางอ้างว้าง
สิเพม้างย้อนคึดนำ....แท้น้อ
ดอกคัดเค้า เอาออกยังหนาม
หอมขาวงาม ลิดหนาม คมโค้ง
อ้ายจักปงยอให่ เป็นมาลัยล้ำค่า
ห่วงหาคึดออดน้อง คะนิงแก้ว ผู้อยู่ไกล
ดวงดอกไม้ หลายสิ่ง สาระพันธุ์
อ้ายหากหัน หาเลาะ มอบมวล อวนเจ้า
ยามว่าเหลืองลาเศร่า ใบเหงา กลีบหล่น
อย่าลืมคนผู้พี้ ศรีอ้าย ผู้อ่าวนำ แท้แหลว
วรรณคดีล้ำลำนำเอื้อนเอ่ย เขยภาษาพากษ์เว้าลาวพื้นกล่าวไกล
Bookmarks