............คิดฮอดเจ้าคือเก้าเด้อ...............

[ไก่น้อย]

...เอื้อยไก่เอ๊ยยย......
ใจของนางยังคงมั่น บ่แปรผันจากอ้ายบ่าว
ย้อนคารมของเลา เฮ็ดให้นางกินบ่ได้..ยามหลับไล้กะฝันหา

อันว่าความผญาเจ้า เพิ่นเว่าว่าต้อยหยอกกัน..สื่อๆ เนาะ
เป็นความผิดของฉัน ที่บ่อ่านให้แตกแท้

ด้วยใจนางเคารพนอบ ตอบหัวใจต่อเอื้อยพี่
คันแม่นว่าเว่าบ่ดี เฮ็ดท่าทีบ่เข้าท่า....
ขอโทษหลายเด้อเอื้อยจ๋า บ่คิดว่าสิเฮ็ดให้...เอื้อยไก่น้อยมีฮอยหมอง...เด้อจ้าเอื้อยไก่เอ้ยยยย

ฮ่วยมาคือเว่าแนวนี้ ....ฮ่าๆๆๆน้องแก้มแดงเอ้ย... สิบ่ได้นัดเครียร์แถวๆหน้ารามสะติหล่าร้าน13เหรียญเด้อ ..ฮ่าๆๆ สิ้นเดือนนี้เอื้อยไก่ไปกรุงเตบ อิ อิ

[atirat]

นี่ละนอเพิ่นว่า
ใจผู้ยิงนี่คือบักปิ่นบินหมุน ลมหัวกุดมาซูนกะปั่นหมุนไปเลื่อย
ใจผู่ยิงนั่นคือกันกับใบเลื่อย เจ้าเทิงตัดไปเรื่อยทาวขึ้นกะพ่องนำ
ใจผู้หยิงคือน้ำยากยั่งมองเห็น มาคือกับตะเวนแผดเผาบ่มียั่ง
เป็นตะซังฮ้ายให่หลูโตนผู้ซายแน่ อย่าซะแย่เว้าเล่นเห็นคล้อยสิหรอยหนี..เด้อนางเด้อ..เด้อเด้อ..นางเด้อ..ตึงตึง...

[บ่าวโจ่โล่]

จักว่าไผขี้โก๋น้อย ว่าใจลอยคือบักปิ่น
หมุนติ้วสักลงดิน กะคือใจผมแท้ มันหมุนติ้ว ไส่ผู้สาว
ถ้าใจสาวยาวคือเลื่อย ใจผมคือขอนไม้บาก เผิ่นสิถาก สิเลื่อย หรือตัดทิ่มกะซ่างเด้อ
หากใจเธอแม่นคือน้ำ ผมสิเป็นเด้อนาลุ่ม สิขออุ้มแผ่นน้ำ จนยามแล้ง จั่งค่อยเหอย
หรือทรามเชยใจเจ้า เป็นตะวันปั้นแสงส่อง ผมสิเป็นน้ำคลอง ให้เผิ่นเผาสู่มื้อ ละเหอยขึ้นไปฮ่วมเฮียง
อ้ายขอเพียงแต่เจ้า ได้เว้านำแน่จักหน่อย ถึงสิหลอยล้อเล่น แล้วโยนทิ่มกะซ่างตาม

[ตะวันนา]

เพิ่นว่าใจของหญิงนั้น มันยาวหลายปานไปเลื่อย
เลื่อยขอนไม้ไปเรื่อย ให้หดสั้นจั่งแม่นสม
ผัดหัวใจของชายนั้น คักกั่วกันบ่ล่ะเพิ่น
แม่นหมุนเจิดเวิ่น..เวิ่น เห็นผู้สาวมาเว้าใกล้ เอิ้นทักไว้แทบบ่ทัน...แม่นบ้อ...

[ติ๋ม เปอร์โย]

ออนซอนขะเจ้าเด้ นางแต่งบ่เป็น แต่กะอยากบอกเพิ่นว่า "ยังคึดฮอดคือเก่าเด้อ"

[ทองคำ]

สาวแก้มแดงเอย อันว่าใจผู้ซายนี้ พอปานหินหนักหมื่น พุ้นแหล่ว
ถิ่มใส่น้ำจมมิ่งแม่นบ่อฟู หล่าเอย
บ่เคยตั๋วไผให้หลงหล่ม หลงคาลมไปเป็นใหม่ หล่าเอย
ยังคอยมีใจหมั่น ต่อเจ้านั่นผู้เดียว นางเอย

[rodyok]

เอาอีก ...... เอาอีก ข่าน่อยรอฟังอยู่....

[atirat]

อ้ายบ่าวโจ่โล่เอ้ย..อันว่าใจขี้โก๋นี้ยังเศร้าน้อเหงาอยู่
ย้อนผู้สาวมายู่ใจข่อยลงสู่เหว
ตกลงเปลวเพลิงซ้ำ ถลำลงยั้งบ่อยู่
เขามาตู๋ซูนต้อยหน่อยหน่อยกะแลนนำ
บัดกำใจเฮาได้แล้ว กะแจวเรือหนีจาก
ปล่อยทิ่มอยู่กับซากทรงจำนั้นแม่นบ่ลืม

[Tiddang]

คักอีหลีเนาะ....มีแต่อาจารย์กลอนผู้เก่ง ๆ

[ติ๊กต็อค]

คือมีแต่ผู้แต่งม่วน ๆ แท้ สาวส่าฯ ละเหลือใจหลาย ..แต่งนำเขากะบ่อเป็น