เสน่ห์ หมายถึง ความน่ารัก เป็นแรงดึงดูดให้คนสนใจ รักใคร่ เอ็นดู และปรารถนาที่จะมอบสิ่งดีๆ ให้ แบ่งเป็น 2 ประการคือ
เสน่ห์ภายนอก หมายถึง เสน่ห์ที่เกิดจากความสวยงามทางร่างกาย ซึ่งอาจเกิดจากการปรุงแต่งร่างกายด้วยเครื่องสำอาง เสื้อผ้า อาภรณ์ หรือเติมแต่งด้วยศัลยกรรม เสน่ห์ภายนอกนี้จะเรียกว่า..รูปสมบัติ..ก็ได้
เสน่ห์ภายใน หมายถึง เสน่ห์ที่เกิดจากจิตใจที่ดีงาม ใจที่ดีงามคือใจที่ประกอบด้วยคุณธรรมต่างๆ เช่น ความมีเมตตา ความกตัญญูกตเวที ความเสียสละ ความมีน้ำใจ ความซื่อสัตย์ ความอ่อนน้อมถ่อมตน ความขยันหมั่นเพียร ความอดทนอดกลั้นและความจริงใจ
ในเสน่ห์ทั้งสองประการนี้..เสน่ห์ภายนอกเป็นสิ่งที่ไม่คงทนถาวร..เพราะความสวยงามของร่างกายนั้นไม่เที่ยงแท้ ไม่นานก็แปรสภาพเหี่ยวย่น หย่อนยานร่วงโรยไปตามกาลเวลา
อนึ่ง ..เสน่ห์ภายนอก.. ไม่สามารถนำมาวัดคุณค่าความเป็นคนได้...คือจะตัดสินว่าใครดีใครชั่วจากรูปลักษณ์ภายนอกไม่ได้ เพราะการวัดคุณค่าของคนต้องวัดกันที่จิตใจ หรือความงามจากภายในเท่านั้น
คนที่มี..เสน่ห์ภายนอก..แต่ไม่มีเสน่ห์ภายใน เปรียบได้กับดอกไม้ที่มีสีสันสวยงาม แต่ปราศจากกลิ่นหอมหรือดอกไม้ที่มีกลิ่นเหม็น..จะมีคนชื่นชมบ้างแต่เพียงชั่วคราว ไม่มีใครนำกลับไปบูชาพระ หรือประดับร่างกาย
ส่วนคนที่มี..เสน่ห์ภายใน..เปรียบกับดอกไม้ที่มีกลิ่นหอมชื่นใจถึงแม้จะสีสันไม่สวยงามแต่ไม้ดอกนี้ก็เป็นที่ต้องการของผู้คนและควรคู่แก่การบูชา....
หลักคุณธรรม 10 ข้อของการสร้างเสน่ห์จากภายในตัวเรามีดังนี้คือ
1. อาจหาญ คือ กล้าหาญ ไม่ลังเลที่จะทำ
2. ซื่อตรง คือ ซื่อตรงต่อหน้าที่ ต่อตนเองและต่อผู้อื่น
3. เคร่งครัด คือ ปฏิบัติความดีโดยไม่ย่อหย่อน เสมอต้นเสมอปลาย
4. ว่าง่าย คือ กล่าวสอนสิ่งใดก็รับฟังและทำตามด้วยดี
5. อ่อนโยน คือ มีความเคารพ อ่อนน้อมถ่อมตนต่อผู้ใหญ่
6.ไม่เย่อหยิ่ง คือ ไม่ถือตัว วางตัวให้คบกับคนง่าย มีมนุษย์สัมพันธ์ดี
7. สันโดษ คือ ยินดีในปัจจัย 4 ตามมีตามได้ ไม่แสวงหาเกินจำเป็น
8. เลี้ยงง่าย คือ บริโภคแต่พอดี ไม่กินมากไปหรือน้อยเกินไป
9. มีกิจน้อย คือ ไม่นำตนเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องต่างๆ (ซึ่งเป็นเหตุให้จิตฟุ้งซ่าน)
10.เป็นผู้ไม่คะนอง คือ สำรวมกิริยามารยาทในการเดิน การนั่ง การนอน การกิน การพูดจา รวมถึงความคิดให้อยู่ในขอบเขตที่ดีงาม
Bookmarks