หน้าที่ 1 จากทั้งหมด 2 หน้า 12 หน้าสุดท้ายหน้าสุดท้าย
กำลังแสดงผล 1 ถึง 10 จากทั้งหมด 18

หัวข้อ: แม่ครับ...ผมรักแม่ทุกวันครับ

  1. #1
    ศิลปิน นักแต่งเพลง สัญลักษณ์ของ thedon
    วันที่สมัคร
    Aug 2007
    กระทู้
    1,421
    บล็อก
    1

    บ้านมหาโพสต์ แม่ครับ...ผมรักแม่ทุกวันครับ

    ถึงแม้วันนี้ลูกชายของแม่จะโตเป็นผู้ใหญ่แล้วก็ตามแต่แม่ก็ยังคงเห็นผมเป็นเด็กในสายตาท่านเสมอท่านก็ยังคอยเป็นห่วงเป็นใยคอยให้กำลังใจยามที่ท้อแท้ผิดหวังบางครั้งแม่ก็อาจจะขี้บ่นจุ้จี้จุกจิกจนอาจถึงขั้นทะเลาะกันบ้างก็มี แต่พอคิดได้ผมก็ขอโทษแม่ ซึ่งแม่ก็ไม่เคยโกธรเลยสักครั้งเดียว ดังนั้นผมจึงเปรียบคำบ่นคำด่าของแม่เสมือนคำอวยพรให้ลูก ด่ามากก็ยิ่งได้พรมาก อิอิๆ

    ครั้งหนึ่งในวัยเด็กที่ผมจำไม่ลืมก็คือตอนเรียนชั้นประถม รองเท้าผ้าใบนักเรียนเกิดขาด(แต่ก็ยังพอใส่ได้อยู่)ด้วยความอยากได้รองเท้าใหม่ไปอวดเพื่อนๆจึงขอร้องให้แม่ซื้อให้แต่แม่บอกว่า"มันยังใส่ได้อยู่นะลูกให้ใส่ไปก่อนนะลูกเดี๋ยวสิ้นเดือนแม่จะซื้อให้ใหม่"

    ตอนเช้าก่อนไปโรงเรียนผมงอแงตามเคยไม่ยอมไปโรงเรียนแม่จึงบอกว่า อืม งั้นขึ้นรถแม่จะพาไปซื้อผมก็ขึ้นมอเตอร์ไซค์ซ้อนหลังแม่โดยที่แต่งชุดนักเรียนเท้าเปล่าเพื่อไปซื้อรองเท้าในใจก็ดีใจที่จะได้รองเท้าใหม่ เพราะแผนการงอแงสำเร็จทุกครั้งที่อยากได้อะไรก็ตาม ฮ่าๆ


    แต่ เอ๊ะ !!สีหน้าลูกชายเริ่ม งงๆ ทำไมแม่ไม่พาไปที่ตลาดหล่ะนี่มันทางไปโรงเรียนนี่นา ในใจเริ่มชักจะหวั่นๆซะแล้วว่าแม่กำลังจะทำอะไร ที่ไหนได้คราวนี้แม่พาไปส่งถึงที่หน้าประตูโรงเรียน แล้วไล่ให้ลงจากรถ ด้วยน้ำเสียงที่เหมือนนางยักษ์ อิอิๆ "มึงจะลงหรือบ่ลง คั่นบ่ลงกูจะเอิ้นครูมาจัดการ"

    ด้วยความกลัวที่แม่จะเรียกครูออกมาผมจึงกระโจนลงรถอย่างรวดเร็วยังกะ พระเอก ฉีเฉ้าเฉียน ในหนัง กระบี่ไร้เทียมทาน เอิ๊กๆ แล้วแม่ก็ขี่รถมอเตอร์ไซค์ออกไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ผมได้แต่ยืนมองข้างหลังรถซึ่งแม่ก็ค่อยๆบิดคันเร่งจนหายลับไปจากสายตา

    วันนั้นเป็นวันที่ผมอายมาก อายสาวๆ ที่ต้องเดินเท้าเปล่าเข้าไปในโรงเรียน ช่างเป็นแผนกลอุบายที่แสนจะแยบยลและสะใจของแม่จริงๆที่จะดัดนิสัยของลูกชายที่มีนิสัยเอาแต่ใจคนนี้ให้รู้จักยั้งคิดบ้าง พอผมเดินเข้าไปในโรงเรียนก็ได้เห็นเพื่อนอีกหลายคนที่ไม่มีรองเท้านักเรียนใส่ บางคนคีบรองเท้าเตะดาวเทียมที่ฮิตสุดขีดตั้งแต่อดีตมาจนถึงปัจจุบันมาเรียน เพราะครอบครัวยากจน แต่เขาก็ยังมาโรงเรียนได้ ผิดกับเราที่รองเท้าก็ขาดนิดเดียวแต่งอแงไม่ยอมมาโรงเรียน


    หากวันนั้นแม่ยอมไปซื้อรองเท้าให้ วันนี้ผมก็อาจจะเป็นคนเอาแต่ใจอยู่ร่ำไป ลูกของแม่อาจจะถูกตามใจจนเสียคนก็ได้ และวันนี้ผมอยากจะบอกแม่ว่า "แม่ครับผมรักแม่ทุกวันครับ"

    แม่ครับ...ผมรักแม่ทุกวันครับ

    เพลงแม่
    โดย บ่าวข้าวจี่


    [MUSIC]http://www.file2go.com/dl.php?fi=87s2[/MUSIC]

    เพลง แม่
    คำร้อง/ทำนอง thedon

    จะร้ายหรือดีเราก็มีคนนี้คอยห่วง
    ยิ่งกว่าสิ่งใดทั้งปวงทุกห้วงเวลาเฝ้าคอยถนอม
    ผู้ให้กำเนิดพระคุณประเสริฐเลี้ยงดูหล่อหลอม
    ให้เราเป็นคนดีพร้อมอยู่ร่วมสังคมแบ่งปันน้ำใจ

    เติบโตวันนี้ลูกได้ดีเพราะแม่สอนสั่ง
    สิ่งใดลูกผิดพลาดพลั้งที่ผ่านมาแม่ให้อภัย
    หลงเดินทางผิดลูกหกล้มลงสิ้นแรงก้าวไป
    แม่นี้ยังคงเคียงกายคอยให้แรงใจห่วงใยเสมอ

    ***กลับบ้านวันนี้ขอกอดแม่ให้หายคิดถึง
    มาลัยมะลิหอมซึ้งกราบเท้าแม่น้ำตาไหลเอ่อ
    ไออุ่นแห่งรักที่แม่ฟูมฟักฝังใจเสมอ
    วันนี้ลูกไปค้นเจอความสำเร็จให้แม่เป็นของขวัญ

    พระคุณของแม่กว้างกว่าแผ่นฟ้ามหาสมุทร
    ทดแทนไม่มีสิ้นสุดนมแม่เปรียบดุจดั่งน้ำทิพย์ธาร
    ไม่มีรักไหนยิ่งใหญ่กว่าแม่รักแท้นิรันดร์
    ลึกซึ้งสายใยผูกพันหนึ่งหยดน้ำนมที่ลูกได้กิน
    แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย thedon; 10-08-2010 at 09:44.

  2. #2
    ครีเอทีพ โปรดิวเซอร์ สัญลักษณ์ของ บ่าวข้าวจี่
    วันที่สมัคร
    Dec 2008
    กระทู้
    1,008
    บล็อก
    7
    ..ขอบคุณ...กับคำว่า....แม่ครับผมรักแม่ทุกวันครับ..กับความหมายและพระคุณที่บรรยาย..ไม่หมด

  3. #3
    ฝ่ายเทคนิค และถ่ายทอดสด สัญลักษณ์ของ อาวอ้วนเมืองยศ
    วันที่สมัคร
    Apr 2010
    ที่อยู่
    เมืองบั้งไฟ
    กระทู้
    1,513
    ผมรักแม่ทุกวันที่นึกถึงแม่เหมือนกันครับ
    ผมยอมรับว่าไม่ทุกวันที่ผมจะนึกถึงแม่
    วันที่ผมนึกถึงท่านนั่นแหละ
    จะเป็นวันที่ผมรักเกิดความละลึกถึงขึ้นมา
    แต่ผมคิดว่า ทุกวันแม่คิดถึงลูกๆ ของท่านทุกคน

  4. #4
    ดูแลตรวจสอบเนื้อหา สัญลักษณ์ของ สาวส่าเมืองอุดร
    วันที่สมัคร
    Dec 2007
    ที่อยู่
    Hattiesburg, MS , USA
    กระทู้
    1,168
    สาวส่าเมืองอุดร ก็รักแม่ทุกมื้อคือกันจ้า ถึงแม้แม่ของสาวส่าสิจากไปอย่างบ่มีวันกลับแล้วก็ตาม ความรักของลูกสาวคนนี้ยังคงรักและคิดถึงอ้อมกอดของแม่คนดีของลูกสาวคนนี้เสมอ

  5. #5
    ร่วมถ่ายทอดความรู้สู่สังคม สัญลักษณ์ของ ลาวดีน้อย
    วันที่สมัคร
    Jul 2009
    ที่อยู่
    อยู่ในใจเสมอ
    กระทู้
    1,175
    บล็อก
    3
    ถึงตัวจะอยู่ห่างจากแม่..แต่ใจของลูกดวงน้อยๆคนนี้..อยู่ใกล้แม่เสมอคิดถึงรักพ่อแม่เสมอ..
    แม่พ่ออยู่ในเสมอ..ฮู่บ่..(เกินคำว่ารัก)

  6. #6
    ผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านมหา สัญลักษณ์ของ nuzing
    วันที่สมัคร
    May 2007
    ที่อยู่
    ตกฟากอยู่อุบล เป็นคนชราบางแคแล้ว
    กระทู้
    2,260
    บล็อก
    5
    นี่หละเป็นวิธีเลี้ยงลูกที่สุดยอด... แหม่บักหำบี้ จั่งได๋มาคือยายเฮ็ดกับลูกแถ้น้อ เฮ็ดดัดสันดานดัดนิสัยทั้งที่สงสารลูกใจสิขาด+น้ำตาแตก แต่กะต้องฝืนเอาไว้ในใจ ลูกสาวยาย(น้องแนน บอดี้การ์ดยามแหม่มันเมาจ้า )ตอนนั่นน้องแนนพวมเรียนอยู่ป.2น้องณ้ฐอยู่อนุบาล ...เช้ามื่อนั่นลูกน้อยทั้งสองกะลุกป่องหง่องป่องแหง่งไปอาบน้ำตากะยังทันมืน(ตี 5 เขิ่ง)เถ่าผ่อใหญ่กะเตียมห่อข้าวให้ลูกไปตักป้อนกันในรถ (ยามยายเหยีบยเบรคข้าวกะเปิ่นไปเข้าฮูดังผุ้น)การเดินทางจากบางแคถีงอ.พระสมุทรเจดีย์/สมุทรปราการ มันกะบ่ไกลแต่รถติดหลายจนเหงี่ยวแตกซะซายใส่รถโลด.....ฮอดไสหละั หำบี้+หำหลอด อย่าฟ่าวส่อเด้อมันสิหลงอิอิ.
    ยายกะขับรถอีเต่า เหยียบ ป๊าดๆๆๆมาได้เขิ่งทาง..ซงเป็นมิดๆบ่เริ่งร่าคือทุกเช้า.ยายแนมเบิ่งกระจกรถเบิ่งลูก.(แนน)..มันคือนั่งหน้าเบ๋ๆบ่ปากบ่เว่า น้ำตากะไหล .....ยายกะเลยถาม...หนู..เป็นไรลูก..แค่นั่นแหละ...มันปล่อยโฮสะอื้นฮักๆบอกว่า แม่จ๋า...หนูลืมกระเป๋า....ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆไห่ มาสุดทางจนฮอดโรงเรียนราชประชาสมาสัย....ยายกะหอบสังขารไปส่งฮอดห้องเรียนมันย่านครูตีมาเรียนบ่มีสมุดหนังสือคุณครูโรงเรียนนี่กะใจดีหลายบอกหว่าให้มึงจื่อบาดหนี่....เถื่อหน้า ตาย พะนะ ส่วนลึกยายกะสงสารลูกอยากสิยูเทรินกลับไปเอากระเป๋าหนังสือให้มันยุ...แต่ยายต้องตัึดใจ..ยอมใจดำ ใจแข็ง.มาแล้วบ่อ่วยกลับอีหลีแต่เพือเป็นการสั่งสอนให้ลูกรู้จักช่วยเหลือตัวเอง..ไม่หลงลืม..สิ่งของของตัวต้องรู้จักเก็บรู้จักหวง...ความรัก/สงสารลูกบางครั้งบางทีต้องเก็บซ่อนไว้ในอกบ้าง...รักนะแตาไม่กล้าแสดงออกพะนะ.
    (วันดี คืนดีลูกมันยังมาล้อเลียนแกมประชดว่า...แม่ใจดำฮือๆๆๆหนูลืมกระเป๋าก็ไม่กลับมาเอาให้หนู...ฮือๆๆๆพร้อมกับนอนดิ้นชักกะแด่วๆๆเอาตรีนมันมายันยายเล่น...หลายทีเจ็บนะโว๊ยอีนี่...แม่จ๋า หนูเอาคืนๆๆ..ซุกยายตกเตียงต้าม ฮ่าๆๆๆ จบจ้อย




    ฝากกราบที่ตักคุณแม่อาจารย์เดอะดอนด้วยใจจริงจ้า และขอขอบคุณกระทู้คุณภาพค่ะ ธุจ้า
    "ใจประสงค์สร้างกลางดงกะหว่าถ่ง ใจขี้คร้านกลางบ้านกะหว่าดง"

  7. #7
    แบ่งปันความรู้และประสบการณ์ สัญลักษณ์ของ บ่าวผู้ดี
    วันที่สมัคร
    May 2009
    กระทู้
    247
    แม่ครับผมรักแม่ทุกวันครับ ไม่มีคำบรรยาย พระคุณของแม่ เหนือฟ้า มหาสมุทร เม็ดทรายทั่วโลกก็ไม่เท่า
    ผมขอเป็นลูกแม่ทุกภพทุกชาติตลอดไป
    แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย บ่าวผู้ดี; 09-08-2010 at 22:24.

  8. #8
    ฝ่ายบริหารระดับสูง สัญลักษณ์ของ พล พระยาแล
    วันที่สมัคร
    Mar 2008
    กระทู้
    6,430
    ดีแล้วยายสอนให้ลูกช่วยตัวเองน่ะ บางคนบ่ฮู้จักช่วยตัวเอง ให้แต่คนอื่นช่วย กะเลยเกิดปัญหาครับ

    คือ แบบว่า อ่า เอ่อ ใหญ่ขึ้นมามักเอาแต่ใจตัวเองน่ะครับยาย

  9. #9
    ร่วมถ่ายทอดความรู้สู่สังคม สัญลักษณ์ของ สาวเมืองกะสิน
    วันที่สมัคร
    Sep 2007
    กระทู้
    584
    ขอบคุณเรื่องราวดีๆของแม่ และคำเว้าที่กินจ้า "แม่ครับ(คะ) ผม(หนู)รักแม่ทุกวันครับ(ค่ะ)"เด้อจ้าอ.ดอน

    วิธีเลี้ยงลูกของแม่อ.ดอนกับคุณยายหนู สุดยอดเลยจ้า เป็นความรักที่สร้างลูกจ้า ขอชื่นชมจ้า

    เว้าแล้วคิดฮอดแม่จะของเด้จ้า เพิ่นเลี้ยงมาบ่เคยให้ลำบาก แต่กะสอนให้รู้จักซ่อยเหลือตัวเองมาแต่น้อยๆ ให้มีความรับผิดชอบ ผิดเป็นผิด ถูกเป็นถูก บ่มีลำเอียงฮักพิง แต่ด้วยความเป็นลูกสาวกะมักเอาแต่ใจน้อจ้า มักงอแง จนว่าใหญ่ขึ้นมา ออกมาเรียนหนังสือ อยู่หอพัก จังรู้ว่าสิ่งที่แม่สอนให้รู้จักซ่อยเหลือตัวเอง มีความรับผิดชอบ การอยู่ร่วมกับคนอื่น หรือการดูแลตัวเองให้ดี ทุกอย่างที่แม่สอน มันมีประโยชน์ซ่ำได๋ ได้รู้ซึ้งความรักของแม่ที่มีต่อลูกสาวนั้นมากมายมหาศาล "แม่จ๋า ฮักแม่จ้า ฮักแม่ทุกวันๆๆๆเลยจ้า"

  10. #10
    ศึกษาหาความรู้ สัญลักษณ์ของ ข้าวต้มมัด
    วันที่สมัคร
    Aug 2010
    กระทู้
    986
    อยากบอกว่ารักแม่เมือนที่ฉันรักลูก ความรู้สึกพันผูกเหนือจะบรรยาย

    เจ้าตัวน้อย...นอนอ่อยซ่อยในอกแม่
    ผู้เป็นแม่...มองเจ้าเฝ้าสุขขี
    เจ้าอี่มแล้ว...หลับเถิดนะคนดี
    จะไม่มี...โพยภัยทำร้ายเธอ


    เดิน...เตาะ...แตะ หกล้มน่าชมนัก
    โอ้...ลูกรัก...เจ้าเดินได้แม่สุขสม
    อมยิ้มไป...สุขใจไปให้ภิรมย์
    ต่างชื่นชม...ยิ้มให้ใจสุขจริง



    เข้าโรงเรียน...วันแรก...แปลกใจเศร้า
    มันสุดเหงา...ลูกจากไป...ใหญ่แล้วหนอ
    สามขวบปี...ลูกยังไม่...ใหญ่เพียงพอ
    ตั้งตารอ...ไปรับเจ้า...เข้าบ้านเรือน


    ไม่เข้าใจ...ต้องร้องไห้...ทำไมหนอ
    ลูกเราก็...เติบใหญ่...ไร้เดียงสา
    เป็นเพราะแม่...อยู่กับลูก...ทุกเวลา
    คิดเห็นหน้า...ลูกหิว...ร้อง...ประคองกัน





    อ่านแล้วก็คิดถึงตนเอง ตอนไปโรงเรียนวันแรกอยากให้เวลาหมดเร็วๆๆ อยากกลับบ้าน

หน้าที่ 1 จากทั้งหมด 2 หน้า 12 หน้าสุดท้ายหน้าสุดท้าย

กฎการส่งข้อความ

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •