ย้อนรอย หนังกลางแปลง

[พล พระยาแล]

ตอนเด็ก ๆ แถวอีสานบ้านเราจะมีหนังตะลุงไปฉายขอข้าว มีบักแหมบบักเท่งเป็นตัวดำเนินเรื่อง นักพากษ์สมัยนั้นออกลีลาท่าทางได้สนุกสนาน ส่วนมากจะไปดูคนพากษ์ เหมือนกับนักพากษ์หนัง 16 มม. ที่ใช้อุปกรณ์ในการประกอบเสียงได้อย่างลงตัว ทั้งเสียงพระเอกนางเอก เสียงตัวร้าย ในคน ๆ เดียวกัน ถือว่าสุดยอดมาก ๆ

จากหนัง 16 มม. ที่ขอข้าวและขายยาถ่ายพยาธิในสมัยก่อน ก็กลายมาเป็นหนัง 35 มม. พัฒนามาเป็นจอโค้งเรด้าร์ และจอผ่าโลกของราชาหนังกลางแปลงอย่าง แอ๊ด เทวดา

หนังขายยาและหนังกลางแปลง เติบโตมาควบคู่กับหนังโรงแบบล้อมผ้าตามหมู่บ้าน ซึ่งมีผู้คนซื้อบัตรเข้าชม สมัยเป็นเด็ก พล พระยาแล ชอบมุดผ้าเข้าชมตลอด เพราะไม่มีเงินจ้าง หรือไม่ก็รอรอบหมาจ่อย คือรอเขาเปิดผ้าล้อมออกจึงได้เข้าไปดู

ช่วงที่รถหนังโฆษณารอบบ้าน ตอนเด็ก ๆ จะขึ้นรถไปกับเขาด้วย วันนั้นช่างเป็นวันที่มีความสุขที่สุด หัวจิตหัวใจจดจ่ออยู่กับว่าเมื่อไหร่จะค่ำซักที คืนนี้จะมีหนังฉาย เย้ ๆ ๆ

ตำนานหนังกลางแปลงและหนังล้อมผ้าปิดฉากลง เมื่อมีเครื่องฉายวีดีโอ และเครื่องฉายวีดีโอก็ปิดฉากลงเมื่อมีเครื่องฉายซีดี และเครื่องฉายซีดีก็ไม่ค่อยได้รับความนิยมเมื่อมีเครื่องฉายดีวีดี

ต่อมามีเอ็มพี 3 (ฟังเพลง, วิทยุ, อัดเสียง), เอ็มพี 4 (ดูหนัง, ฟังเพลง,วิทยุ, อัดเสียง), เอ็มพี 5 (ดูหนังฟังเพลง, ถ่ายรูป, วิทยุ, อัดเสียง) ไม่แน่อาจจะมีเอ็มพี 10 ออกมาอีกก็ได้ และปัจจุบันมีโทรศัพท์เครื่องเดียว มีครบทุกฟังก์ชั่น

ความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีเปลี่ยนแปลงไปเรื่อย ๆ ตามกาลเวลา จิตใจของคนเราก็จะถูกปรุงแต่งขึ้นให้ไกลจากธรรมชาติที่ควรจะเป็นไปเรื่อย ๆ จนลืมพื้นฐานของความเป็นตัวตนที่แท้จริงโดยสิ้นเชิง

--------------------------------------------------------------------------

พล พระยาแล

17 ส.ค.53

[thedon]

ผมจำได้ตอนประถม หนังกลางแปลงที่โด่งดังที่สุดกะคือ แอ๊ด เทวดา ครับ จอใหญ่ซำตึก 5 ชั้น ลักหนีอีแม่-อีพ่อไปเบิ่ง ถืกตีจนดากลาย อิอิ



ที่มาภาพ :http://www.gimyong.com/board53/index....msg55114.html

[ธิดายาเย็น]

จะแม่นอ้ายพลเพิ่นย้อนอดีตได้ใจคักแมะจ้า สมัยแต่น้อยๆถ้าได้ยินข่าวว่ามื้อนี้สิมีหนังกลางแปลงมาฉายในวัด กลับมาแต่โรงเรียนฟ้าวอาบน้ำแต่เว็น หอบสาดกับได้เงินสิบบาทค่าตั้วเข้าไปเบิ่งห้าบาท เหลือห้าบาทซื้อลูกชิ้นกับข้าวจี่จองหน้าพู้นแหล่วจ้า อิอิ

[แมงงอดน้ำ]

เด็กน้อยซุมขึ้นรถโฆษณานั่น ก่อนหนังสิฉายกะไปรบกันหน้าจอหนัง เดิกๆมานอนหลับกองกันยุหน้าจอ
จนแม่ได้ไปปุกเอา..เผิ่นพากันห่าวตะเว็นหลายยามเขารื้อจอหนังนอนขดจ่องหง่องคือขี่นกเขานิ...มีอ้ายพลอยู่ในจำนวนนั้นบ่น้อ อิอิอิ

[อ้ายเขียว]

ย่างข้ามทงเลยแล๊วครับบ่ว่าสิอยู่บ้านได๋ หนังล้อมผ้า หนังแจกเข่า ไปเมิดครับ มักหลายสมัยเป็นเด็กน้อย เว้ามาแล้วกะให่คึดฮอดสมัยเป็นเด็กน้อยเนาะครับ

[หนุ่มเหงาคนไกลบ้าน]

เห็นว่ากะเกิดทันยุเด่อ้ายเเต่ว่าอายุบ่อทันหลายดอกครับอิอิเคยขึ้นกกไม้ยุครับยามคะเจ่าเก็บบัตรเเหม๋ครับอิอิ

[ข้าวปาด]

เบิ่งแล้วกะมาพากษ์สู่กันฟังวะติ ยามไปโรงเรียน ขนาดไปนำกันอยุ่กะดาย ฮ่าๆๆๆ คิดฮอดสมัยเด็กน้อยเนาะ

[บ่าวอิง]

ตั้งแต่ยังล็ก แต่อย่างอื่นไม่เล็ก ได่เบิ่งหนังขายยา มักขนาดก่อนฉายกะต้องซื้อยาก่อน

[สาวส่าเมืองอุดร]

:l- เกิดทันอยู่หนังกลางแปลง แอ๋วเฒ่าแม่พาไปเบิ่ง อยากหัวแต่ยามเขาขายยาหล่ะ
โฆษณาคือๆๆเด55555 พอตื่นเช้ามากะขับรถมาหาขายอ้อมบ้านอีก เว้ามาแล้วก็คิดฮอด

[ต่าย]

เทคโนโลยีทำให้คนห่างเหินกัน..พ้อกันแต่ในจอ แต่โตอยู่ในบ้านอิอิ
การดูหนังกลางแปลง มีเสน่ห์ตรงที่ได้นั่งนำกันเป็นหมู่ แบบสบายๆมีส่วนร่วมในการวิจารณ์ไปพร้อมๆกันมันกะเลยม่วนหลาย และทำให้เฮารู้สึกประทับใจมากกว่าการดู ดีวีดี ผู้เดียวหรือบ่กี่คนในบ้าน..ต่ายเคยนั่งเบิ้งหนังกลางแปลงเกือบซอดแจ้ง หลงเบิ้งแต่คนพากย์ อิอิ..จะแม่นพากย์คือคัก โดยเฉพาะหนังกำลังภายในแหมะ เว้าเกินบทกะมี ม่วนเด้...
:l-