ศาลาใจเนิ่นนานไปก็ผุพัง
ไม่จีรังดั่งทุกอย่างใน...โลกใบนี้
เปรียบเหล็กกล้า...จะแข็งเพียงใด..หากถูกตี
ก็ยังมี วันอ่อนลง...คงปล่อยวาง
ที่ทำได้..แค่เพียง ช่วยบรรเทา
คลายความเหงา..ลดความเศร้า..ลงไปบ้าง
พอรักษาแผลใจให้เจือจาง
ให้ทุกอย่าง ที่หวังได้..คงไม่พอ
หากเข้มแข็งพอบินไหวก็ไปต่อ
อย่ารีรอ..รั้งไว้ ให้ความหวัง
เกรงหัวใจที่อ่อนไหว จะพ่ายพัง
หากพลาดพลั้ง..เผลอใจ ให้คนรอ
ปิดโครงการ..ศาลาพักใจ..ไว้เพียงเท่านี้
เพราะไม่มีเรี่ยวแรงใจ ..ก้าวไปต่อ
ตั้งต้นใหม่ ไว้สร้างฝัน..กับคนรอ
จึงจะขอ เปลี่ยนศาลา..มาเป็น....บ้านหลังงาม
อ้างข้อความนี้
Bookmarks