กำลังแสดงผล 1 ถึง 7 จากทั้งหมด 7

หัวข้อ: คนตัวดำ 8 สะออนชีวิต

  1. #1
    แบ่งปันความรู้และประสบการณ์ สัญลักษณ์ของ บ่าวกระสัง
    วันที่สมัคร
    Nov 2008
    ที่อยู่
    บุรีรัมย์
    กระทู้
    180

    ความเยือกเย็น คนตัวดำ 8 สะออนชีวิต

    คนตัวดำ 8 สะออนชีวิตคนตัวดำ 8 สะออนชีวิต
    เสียงนาฬิกาดังปลุกให้ตื่น เอื้อมมือไปปิดไว้แล้วนอนต่ออีกจักนิดนึงเป็นอาการที่เฮ็ดเป็นประจำจันทร์ฮอดศุกร์
    มื้อนี้กะคือกันเอ๋าตากะบ่มืนกดๆคลำๆไป ฮ่าๆ อารมณ์แบบนี้เกิดขึ้นทุกเช้าของวันทำงานแต่วันนี้ความคิดเก่าๆก็เกิดขึ้น

    พอหลังจากล้างหน้าล้างตาชำระร่างกายเสร็จ กดเปิดทีวีเหมือนเช่นเคยวันนี้เลือกช่อง7 ปกติเวลานี้ จะดูหลินปิงวิ่งไปวิ่งมา กับเจ้าช้างน้อยฝาแฝด

    ถึงช่วงที่เขาไปถ่ายทำชีวิตชายคนนึง ซึ่งแขนลีบแต่เขาเป็นช่างซ่อมรถ อืมมมม ยืนดูด้วยความฉงน ในความสามารถของเขา

    ทำได้อย่างคล่องแคล่ว และยังขับรถมอเตอร์ไซค์ได้ด้วยเสียงอุทานในใจ ฮึ่ยย เก่งจังพอได้ดูแล้วก็รู้สึกมีกำลังใจขึ้นมาแต่เช้า
    เวลาดูคนที่เขาพยายามสู้ชีวิตโดยไม่สิ้นหวัง ไม่ยอมแพ้ต่อโชคชะตาทำให้ไฟในตัวเราลุกโชนขึ้นอีกครั้ง บางจังหวะของชีวิตคนเรา
    บางทีก็อ่อนไหว ท้อแท้ เสียใจ กับสิ่งต่างๆที่เกิดขึ้นสิ่งหนึ่งที่มีผลต่อเราพอสมควรก็คือการเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับคนอื่น

    มันอาจทำให้เราหมดกำลังใจไปพอสมควรทีเดียว ผมเดินมาขึ้นรถเมล์ระยะทางที่ผ่านมาพบผู้คนมากมาย ในเพชรบุรีซอย 5 ถือว่าคนเยอะพอสมควรในซอยนี้สิ่งหนึ่งที่เห็นก็คือคนที่ขอเศษเหรียญจากคนผ่านไปผ่านมา
    มีหลายรูปแบบหลายลักษณะ ทั้งใช้ตัวเองถูไปกับพื้น บางคนร้องเพลง บ้างก็นั่งอุ้มลุกฯลฯ สุดแท้แต่ละคนจะทำ
    หลายครั้งที่ผมลงจากรถเมล์แล้วถึงกับต้องหยุดนิ่งเพื่อฟังเสียง เสียงจากสองตายายที่สีซอ ซึ่งเป็นทำนองพื้นบ้านทางอิสานใต้

    ถ้าใครได้ยินได้ฟังจะคุ้นเคยเป็นอย่างดีกับทำนองเช่นนี้
    ผมเดินผ่านมาแต่ในความคิดกลับหลุดลอยไปถึงบ้าน ถึงบรรยากาศของความเป็นลูกทุ่งเสียงดนตรีเพียงชิ้นเดียวแต่กลับเล่าเรื่องราวได้เป็นฉากเป็นตอน
    เสียงซอจะถูกสีคู่ไปกับเสียงร้องที่มีเสน่ห์ในแบบฉบับของตัวเอง ยิ่งเป็นทำนองโบราณๆด้วยแล้ว ภาพต่างๆก็ยิ่งผุดขึ้นมาเป็นระยะ
    เสียงตะโพน เสียงฉิ่งที่ประกอบจังหวะดังขึ้นมาในใจ ภวังค์ที่เกิดขึ้นมันก็ทำให้เราลืมสังคมเมืองไปได้บ้างเหมือนกัน

    สังคมที่ต้องใช้ชีวิตเร่งรีบตลอดเวลา ไม่ว่าจะกิน นั่ง ยืน เดิน แต่ละคนมีเป้าหมายจุดหมายของตัวเองโดยไม่สนใจคนรอบข้างแม้จะมากมายแค่ไหน
    เมื่อวานผมเดินจากเพลินจิตมาพันทิพย์ประตูน้ำ เดินผ่านตรงคนยืนรอรถตู้เรียงยาวพอสมควร แต่ละคนพูดคุยกันอยู่ แต่ไม่ได้คุยกันเอง
    กำลังคุยกับเครื่องมือสื่อสาร หรือเจ้าโทรศัพท์ผมยิ้มๆกับภาพที่เห็นคนเรามีการพัฒนาการติดต่อสื่อสารแบบไม่หยุดยั้งและพัฒนาขึ้นเรื่อยๆ

    แต่ความใกล้ชิด สนิทสนมแบบเดิมๆกลับค่อยๆเลือนลางหายไปสมัยก่อนจะคุยกันที ต้องเขียนจดหมาย หรือเก่าหน่อยก็โทรเลขกว่าจะรู้เรื่องกัน
    จะเจอกันแต่ละทีใช้เวลาการเดินทางเป็นอาทิตย์เป็นเดือนกว่าจะไปมาหาสู่กันแต่ละครั้ง ทุกวันนี้แม้อยู่คนละซีกโลก ก็ใช้เวลาเดินทางเพียงไม่กี่วัน

    ยิ่งถ้าอยู่ประเทศเดียวกันแล้วก็เจอกันง่ายขึ้น แม้ว่าการคมนาคมของเรายังไม่ดีเหมือนประเทศใหญ่ แต่ก็ใช้เวลาไม่เกินสองวันถึงไกลแค่ไหนก็ตาม
    แต่น่าแปลกที่ว่าการพัฒนาไม่ได้ช่วยให้เราได้เจอคนที่เรารักบ่อยเท่าไรนัก ในรอบหนึ่งปีได้เจอแค่เพียงหนึ่งหรือสองครั้ง

    บางคนสองสามปี บางคนจนลืมว่ากลับบ้านครั้งสุดท้ายเมื่อไร เราง่วนกับงานบางครั้งอาจจะเผลอลืมคนทางบ้านไปก็ได้ แต่เมื่อใดที่ถูกสะกิดความที่ไม่เคยลืมถิ่นฐานบ้านเกิดสิ่งต่างๆที่อยู่ในใจก็จะออกมาโดยปริยาย
    นั่งนึกย้อนไปถึงอดีตตอนที่เขาจะเดินทางจากจังหวัดนึงไปหาจังหวัดนึง ต้องผ่านป่ามีทั้งเสือ งูเหลือมขนาดใหญ่ สัตว์ป่าดุร้ายมากมาย คุณป้าลำซิ่งที่เล่าชีวิตสมัยก่อนให้ฟังดูตื่นเต้นดีจัง กรุงเทพเองแต่ก่อนก็ยังเป็นทุ่งนาอยู่ แต่

    เวลาผ่านไปเพียงไม่กี่สิบปีก็เปลี่ยนแปลงไปเกินกว่าจะจินตนาการเสียแล้ว
    วันนี้ก็คงต้องยืนหยัดสู้ต่อไปสำหรับคนที่ยังต้องดิ้นรนกับชีวิต แต่ก็ไม่ลืมที่จะมีความสุขควบคู่ไปด้วย พอใจกับสิ่งที่มี ยินดีกับสิ่งที่ได้

    หลังจากกลับบ้านทำให้เรากำลังใจขึ้นอีกค่อนข้างเยอะ เห็นรอยยิ้มจากทุกๆที่ฝากไว้เราก็ต้องอดทนสู้ต่อไป กำลังใจเราสามารถหาได้ทุกที่
    ขอแค่เรายินดีกับสิ่งต่างๆแม้เป็นเพียงความสำเร็จเล็กๆน้อยๆก็ตาม :l-

    เกิดจี มะ นึ กะ มัย ออย กี ทา บาน โนว เสนาะ เสาะ สำราญ กะ มัย พลิก กุน มะ นาย คนตัวดำ 8 สะออนชีวิต บ่แปลดอก ไผฮู้แปลให้พี่น้องฟังเด้อ คริ คริ คนตัวดำ 8 สะออนชีวิต

    ลิขสิทธิ์บน YouTube Credit By : https://www.youtube.com/watch?v=pz6hxVakZKs
    เสียงซอจากคุณ มือซอคนเศร้า
    แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย บ่าวกระสัง; 27-08-2010 at 16:05.

  2. #2
    ฝ่ายบริหารระดับสูง สัญลักษณ์ของ พล พระยาแล
    วันที่สมัคร
    Mar 2008
    กระทู้
    6,430
    ชีวิตเมืองกรุงยังมีอะไรเยอะมากครับบ่าวกระสัง เสาร์อาทิตย์ผมจะมักเลาะไปยังสถานที่ต่าง ๆ ในที่ที่ไม่เคยไป มันเป็นประสบการณ์ที่น่าตื่นตาตื่นใจที่ชนบทบ้านเราไม่เคยเจอ

    ผมชอบมนต์เสน่ห์ของกรุงเทพฯ ที่มีคนสวย ๆ เยอะมาก ๆ ผมจะชอบไปเดินมาบุญครอง เซ็นเตอร์พ้อยด์ มองดูของสวย ๆ งาม และขึ้นรถเมล์กลับบ้าน

    บางทีผมนั่งรถเมล์ไปนั่งที่สนามบินสุวรรณภูมิ เดินดูผู้คนเดินไปมา

    สุดท้ายเราจะมองเห็นสัจธรรมของชีวิตว่า รูปร่างที่เราเห็นนั้น

    มันเป็นแค่ภาพลวงตา ฮ่า ๆ ๆ ๆ

  3. #3
    ศิลปิน,ช่างภาพอิสระ สัญลักษณ์ของ เพ็นนี
    วันที่สมัคร
    May 2009
    ที่อยู่
    Bangkok
    กระทู้
    1,308
    บล็อก
    2
    เอื้อยกลับบ้านครั้งล่าสุด สงกรานต์ปีกลาย (2552)
    เมื่อ พ.ค ปีนี่หล่ะ น้าสาวต้องมายามเอาแนวกิน+ข้าวสารมาต้อน
    เมื่อต้นเดือนสิงหา เอื้อยบ่สบายเฒ่ายายกะมายามมานอนเฝ้า 2 อาทิตย์

    เห็นบ่ เอื้อยบ่ต้องเมื่อบ้านกะได้ ฮ่าๆๆๆ

    ชีวิตมันกะต้องดิ้นรน ยิ่งดิ้นกะยิ่งไกลบ้าน อย่างไรก็ต้องสู้ ถ้อได้แต่อย่าถอย เหนื่อยก็หยุดพักเคี้ยวหมากจักคำพอมีแฮงกะย่างต่อ


    เกิดจี มะ นึ กะ มัย ออย กี ทา บาน โนว เสนาะ เสาะ สำราญ กะ มัย พลิก กุน มะ นาย

  4. #4
    ศึกษาหาความรู้ สัญลักษณ์ของ บ่าวจีดส์
    วันที่สมัคร
    Apr 2010
    กระทู้
    349
    ได้ยินเสียงซอแล้วคึดฮอดบ้านหลายเด้.....เฒ่าพ่อมักสีให้ฟังสมัยเป็นเด็กน้อยตอนเอาควาย งัว เข้าคอกแล้วยามพลบค่ำ แต่สีบ่เป็นนำเพิ่นดอกมักแต่ฟัง

  5. #5
    ศิลปินแดนไกล สัญลักษณ์ของ chudhancock
    วันที่สมัคร
    Oct 2008
    ที่อยู่
    cambridge, England
    กระทู้
    1,949
    โอ้โหจังแมนมวนเนาะจ้าหลานบ่าวกระสังจ๋าเก่งอีหลีเนาะจ้า สีซอ ป้าฟังแล้วคือได้ฟังสดๆเลย สุดยอดสีซอจ้าเก่งๆ

  6. #6
    ร่วมถ่ายทอดความรู้สู่สังคม สัญลักษณ์ของ Boom69
    วันที่สมัคร
    Aug 2007
    ที่อยู่
    Khon kaen ThaiLand
    กระทู้
    960
    บล็อก
    4
    เป็นกำลังใจให้ทุกคนนะค่ะ
    สุ้ต่อไป...ตราบที่ลมหายใจเรายังอยู่

  7. #7
    ร่วมถ่ายทอดความรู้สู่สังคม สัญลักษณ์ของ แจ่มใสยิ้มสวย
    วันที่สมัคร
    Mar 2009
    ที่อยู่
    USA
    กระทู้
    961
    บล็อก
    18
    พอใจในสิ่งที่มี ยินดีกับสิ่งที่ได้

    อย่าลืมคุยกับคนที่บ้านบ้างเน้อ อย่าเล่นเนต แชต หรือ คุยโทรศัพท์จนเพลินหละ

กฎการส่งข้อความ

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •