ลมรักล่องปลิวไป...ไหวสะบัด
ลมรักพัด.....ล่องลอย......อุราไหว
ลมรักพริ้ว..ลิ่วล่อ....ห่อดวงใจ
ลมรักใด...หลอกพัด.....สลัดปลาย
.......ใจจะคว้าสายลม....พรมแว่วหว่าน
โชยเนิ่นนานการกล่าวอยากน้าวได้
หากลมรักสลักทรวงมีแหนงหน่าย
....แต่สุดท้าย...สลายรักหลงสายลม
ลมละล่องท่องคำจำนรรญรัก
ใยมาปักษ์รักให้ใจขื่นขม
ใยเล่าทำให้ช้ำ....ร้าวระบม
ใยมาถม....ให้รักแล้วจากลา
.....แล้วรอยว่างระหว่างลม....สะสมไว้
จะมีใครสานใจ.....และรักษา
จะมีใครที่ไหนคอยเยียวยา
จะมีใครมาปลอบ....มอบรักจริง
สายลมหวาน....หากผ่านมาหาอีกครั้ง
ยินดีนั่ง....ต้องลม....พรมอย่างยิ่ง
หากสายลมพรม..คำรัก..กว่าทุกสิ่ง
คือรักจริง...ลมหวานหว่าน...อีกครา....
Bookmarks