กำลังแสดงผล 1 ถึง 4 จากทั้งหมด 4

หัวข้อ: ( กวีร้าง ).....( นางลืม )

  1. #1
    ศิลปิน นักเขียน สัญลักษณ์ของ maanoy
    วันที่สมัคร
    Jul 2006
    กระทู้
    2,271

    ( กวีร้าง ).....( นางลืม )

    ( กวีร้าง ).....( นางลืม )
    เมื่อครั้งก่อนเคยเอ่ยอ้อน......กวีหวาน
    เล่านิทานทั้งฮาขำ.....นำเสนอ
    หน้าก่อนนี้มอบกวีมีให้เธอ
    วันคืนเพ้อละเมอพร่ำลำนำกลอน
    สนิทเชื้อเมื้อวันวาน.....กาลอดีต
    กลอนเขียนขีดจารึกฝังยัง.....หลอกหลอน
    เคยหยอกเย้าเอาใจในบางตอน
    อดีตก่อน...บอร์ดกวีที่อุ่นใจ
    วันที่เลื่อนเดือนที่ลางเหมือนจางจาก
    สัญญาหลากมากล้วนลืม" ไฉน"
    ลืมสิ้นแล้ว..หรือเธอจ๋า สัญญาใคร
    ลืมสิ้นหมด หรือไร...ใจนางลืม
    1-10-53 โดยหมาน้อย

    Bump:
    อย่าลืมสิ้น...เยื่อใยไหนเก่าก่อน
    อย่าลืมสิ้น..ครั้งตอนเคยอ้อนหา
    อย่าลืมสิ้น...ที่เคยให้วันเวลา
    อย่าลืมสิ้น...ถิ่นเคยหาสบตาเยือน


    อย่าเหินห่าง...บางทีที่เดินผ่าน
    อย่าเหินห่าง...นานเนิ่นเกินนะเพื่อน
    อย่าเหินห่าง....ไร้เยื่อใยใจลืมเลือน
    อย่าเหินห่าง...อย่าเฉือนใจให้ร้างลา


    อย่าทิ้งฉันให้หัวใจโศกร่ำร้อง
    อย่าทิ้งฉัน...จำต้องร้องไห้หา
    อย่าทิ้งฉัน...ให้โหยร้องต้องน้ำตา
    อย่าทิ้งฉัน..จงหันมาช่วยดูแล

    Bump:
    อักษรเรียงเคียงผสมอารมใส่
    ระบับไหว..พริ้วคมคำพร่ำเลือกหา
    ละเมียดไมสุดล้ำจินตนา
    เรียงอักษา.เชิงกลอนมิอ่อนคำ

    หว่านวนวกพรรณาหามาอ้อน
    ลีลาต้อนป้อนกวีสุดถลำ
    อ่อนละมุนไพเราะใจจองจำ
    อักษรนำทำกลอนอ้อนวลี

    จะบทหนึ่ง เร้าซึ้งใจจนไหวหวั่น
    ล้วนแบ่งปันเว้นสะดุด...สุดวิถี
    แอบซ่อนใจในบทกลอนกวี
    ล้วนมากมีเกริ่นในบอร์ดแล้วหยอดวาง
    1/10/35 โดย หมาน้อย “เฌอเชลง”

    Bump: จากวันนั้นถึงวันนี้กี่ปีผ่าน
    จากวันวานยังหวานอยู่ดูไม่ขม
    จากวันเล่าเก่าลืมเราซิตรม
    จากวันนั้นหรือสั่งสมคำคมลวง
    แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย maanoy; 01-10-2010 at 12:24.

  2. #2
    ศึกษาหาความรู้ สัญลักษณ์ของ ข้าวต้มมัด
    วันที่สมัคร
    Aug 2010
    กระทู้
    986
    สุดยอดคือกันจ้าน้องหมาน้อย ซวดๆๆให้คนเก่ง

  3. #3
    ผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านมหา สัญลักษณ์ของ sompoi
    วันที่สมัคร
    Mar 2007
    ที่อยู่
    japan
    กระทู้
    5,708
    บล็อก
    23



    เรื่อย-เรื่อย มาแรมรอน
    แว่ววิงวอนพร่ำเรียกหา
    เรียบเรียงเพียงพจนา
    ร่วมเจรจาว่าวอนเกลอ




    ผ่านเพียงเคียงสดับ
    เสพสลับสรรพเสนอ
    เปรมจิตในมิตรเธอ
    ล้วนบำเรออรรถรสงาม




    ซาบซึ้งคะนึงมิวาย
    ยามแล-กลายต้องบทความ
    ชวนเชิญเพลินขับขาน
    ร่วมลงนามตามเพื่อนกวี
    แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย sompoi; 01-10-2010 at 20:35.
    มองต่าง..อย่างปลง

  4. #4
    ศิลปิน นักเขียน สัญลักษณ์ของ maanoy
    วันที่สมัคร
    Jul 2006
    กระทู้
    2,271
    อีกสักครั้งยังเกริ่นกลอนอักษรขาน
    ดั่งตำนานกาลอดีตเคยขีดเขียน
    มาอีกครั้ง...หัวใจยังคงวกเวียน
    ใช่เกษียนหนีลาหายหน้าไป


    จวบกับวันห้องบอร์ดสุดจะเหงา
    ทั้งเพื่อนเก่าก็ลาร้างหนีไปไหน
    ยังคงเดิม...แม้เวลาล่วงลับไกล
    ยังมีใจต่อประสานงานเขียนกลอน


    ขอบคุณนะที่เอื้อนเอ่ยมาทายทัก
    ยังสลักกลอนซึ้งชึ่งเคยอ้อน
    แสนดีใจเพื่อนคนหนึ่งมิแรมรอน
    มาทายทักด้วยอักษร...ยังคงเดิม


    เพื่อนกวีคนเดิมเก่ามีอีกมาก
    อย่าลาจากจงหันกลับมาส่งเสริม
    ยังคงรอ..กวีวาดสาดกลอนเติม
    รอริเริ่มเพิ่มใจใส่บทกลอน
    2/10/2553โดยหมาน้อย เฌอเชลง

    Bump:
    อีกห้วงหนึ่งในหัวใจของคนเหงา
    จึงหยิบเอาลำนำกลอนเรียงอักษร
    มาปลอบใจได้เรียบเรียงเคียงสังวรณ์
    หวังอุทธร....คลายจางห่างเหงาเพลา


    เริ่มจากใจสระไอไม้มะลาย
    ม.ม้าใต้ไม้เอกเสกยวนเย้า
    เอาไว้ท้ายวางหลังคำว่า “เหงา”
    แล้วก็เผาให้แห้งตายไปจากใจ


    หากใครเหินเดินมาหาจนพบ
    ได้ประสบอ่านคำกลอนคนอ่อนไหว
    ให้เข้ามาปลอบขวัญครันเร็วไว
    มอบฤทัย (ปลอบ...คนเหงา) เอาใจเทิน....

    2/10/2553 โดยหมาน้อย เฌอเชลง
    แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย maanoy; 02-10-2010 at 14:00.

กฎการส่งข้อความ

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •