......... อดีตรัก มักสาวครู ...............

[บ่าวโจ่โล่]

วาสนาคนขี้ล่าย เป็นชาวนาหน้าตาก่ำ เอามือกำมัดกล้า ย่างก้มหน้าใส่ไฮ่นา
เอาแต่แฮงเมื่อยล้า สู้ชะตาคนต้อยต่ำ งานประจำของอ้าย คนขี้ล่ายได้เฮ็ดทำ
แม่งามขำของอ้าย กลายเป็นครูผู้สง่า เจ้าถือใบปริญญา อ้ายมือกำมัดกล้า เทียบคุณค่าแล้วห่างไกล
ถึงมีใจต่อเจ้า สิเอาหยังไปเทียบเผิ่น ยามได้เดินยางไกล้ คือไกลแท้วาสนา
บุญผลาเฮานี้ บ่มีหยังไปเทียบท่อ คิดแล้วจุกคาคอ พอคิดย้อนอดีตได้ เฮาเคยไกล้ ได้ฮ่วมเรียน
สุดทางเพียรของอ้าย เป็นชาวนาคุณค่าต่ำ ส่วนงามขำได้เรียนรู้ เป็นครูแท้ โอ้แม่พิมพ์
คนโสทิ่มคือทางอ้าย งอยเถียงนาน้ำตาหล่น นั่งคอยฟ้า คอยฝน อ้ายคนจน เจ้าดอกฟ้า เลยหมดท่า ได้มักครู หล่าเอ๊ย

................................................ .................. ..................... ..............................................................................

http://www.baanmaha.com/forums/index...ic,1165.0.html

............................................... วันใดที่ใจสุดเหงา ฝากดวงดาว บอกว่าคิดถึง.................................................