เมื่อสักครู่เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นเบอร์จากทางบ้าน อ่อพ่อโทรมากดรับคำแรกที่ได้ยินพ่อบอกว่า ตอลตายแล้ว อึ้งสักครู่แล้วถามว่าเป็นอะไรพ่อบอกรถคว่ำตายเมื่อกี้เองผมไม่มีประโยคอะไรจะถามต่อเพราะยังงงๆกับสิ่งที่ได้ยินอยู่ แต่ฝนก็ตกมาหนักมากที่บ้านพ่อเลยตัดสายไปก่อนเพราะไม่ได้ยินเสียง หลังคาสังกะสีฝนตกจะเสียงดังมากเลยวางสายไป ทำให้นึกย้อนถึงอดีตเก่าๆกับเพื่อนคนนี้ อายุเขาเท่ากันกับผม ตอลเป็นคนขยันมากในการทำมาหากินแต่สมัยเรียนเขาแทบไม่มีเพื่อนเลย ด้วยเป็นคนชอบพูดอะไรตรงๆคิดอะไรก็พูดออกไป เขาเคยด่าว่าผมมากมายโกรธเขาก็หลายครั้ง แต่ด้วยผมไม่คิดอะไรมากก็รู้จักกับเขา เพราะคิดว่าทุกคนก็มีความดีในตัวเองถ้าเรามองสิ่งดีๆในตัวเขาเราก็จะไม่เป็นทุกข์หรือรู้สึกเกลียดเขา มีอะไรไม่ดีก็ค่อยๆแนะนำเขาไปจนเวลาผ่านมาหลายปีได้ยินข่าวคราวว่าเพื่อนคนนี้ได้ดิบได้ดีในการทำธุรกิจต่างๆนาๆ ก็ดีใจไปด้วยเพราะตอนเขาเรียนถือว่ารั้งท้ายมาตลอดแต่ชีวิตจริงเขาไปได้ดีเลยทีเดียว วันนี้อุบัติเหตุแบบไม่คาดคิดเกิดขึ้นกับเขาผมถอนหายใจเฮือกใหญ่นึกถึงชีวิตนี่ทำไมสั้นขนาดนี้ ยังไงซะก็ให้เพื่อนได้ไปเกิดในภพภูมิที่ดี ที่สวยงามสิ่งใดๆที่เคยขุ่นข้องหมองใจก็ขอให้อโหสิกรรมกันไว้หมดแต่เพียงชาตินี้ มีเพื่อนๆจากไปหลายต่อหลายคนรู้สึกใจหาย คิดถึงตัวเองช่วงที่ผ่านมา กับเบญจเพศก็ใกล้เส้นแบ่งชีวิตมาหลายครั้ง ตอนนี้ผ่านมาได้ชีวิตที่เหลืออยู่อันน้อยนิดก็จะทำดีละเว้นสิ่งไม่ดีทั้งปวง อาจจะยากสักหน่อยสำหรับกิเลสที่ตนมีแต่ก็จะพยายามให้ถึงที่สุด ถ้าวาสนามีก็ให้ได้มาเป็นกัลยาณมิตรต่อกันอีก
ถึงเพื่อนผู้จากไป
จันทร์
15/10/2553