ขอเป็นผู้ช่วยเจ็บ

[หมูน้อย]

วันนี้บ้าๆๆ บอๆๆ เศร้าๆๆ เหงาๆๆ
อากาศเป็นใจน่านอนอยู่บ้าน
แต่ไฉน อะไรทำให้ฉันต้องมาเข้าเวร
นั่งอ่านงาน ฟังเพลง แต่ใจคิดถึงเธอ

ฟังเพลงๆๆเพลงแล้วเพลงเล่า
ก็มาถึงเพลง ขอเป็นผู้ช่วยเจ็บ
หลายคนคงเคยเหงา เศร้า เจ็บ
จากความรัก หรือเรื่องอะไรก็ตามที่เกิดขึ้นกับชีวิต

ในยามแบบนี้มีคนคอยเคียงข้าง
ไม่ปล่อยให้เราอ้างว้างบ้างไหม
ส่วนตัวหมูน้อยมีเขาอยู่ใกล้ๆๆ
คนนั้นคือพี่สาวผู้ดูแล ตามด้วยคนของใจที่เฝ้าดูแลใจไม่ห่าง


มีบ้างเขาอาจปล่อยให้เราอ้างว้างอยู่กับความคิด
ที่อยู่ใต้จิตสำนึกที่น่ากลัว..กับความวังเวงในอากาศ

แต่การได้พูดคุยระบายความคิดไม่นานก็ทำให้เรารักกันหวานจนมดอาย
ไม่นานก็ทะเลาะกันด้วยเรื่องเดิมๆๆจนกลายเป็นเรื่องธรรมดาที่ไม่ธรรมดา

ทำให้เรารักกันมากขึ้น เข้าใจกันมากขึ้น ห่วง หวงกันมากขึ้น
ทำให้รู้ว่าอย่างไรใจเราก็ขาดเขาไม่ได้..แม้ชีวิตนี้เราขาดเขาได้..
แต่ใจเราขาดเขาไม่ได้จริงๆๆ..คนที่รักและห่วงใย

ยามเธอเหนื่อย อ่อนล้า ขอเป็นผู้ช่วยเจ็บ ขอเจ็บและเหนื่อยแทนเธอได้ไหมคนดี
สัญญาจะอยู่เคียงข้างเธอ..สัญญาจะมีเธอเพียงคนเดียวและตลอดไป..คนของใจที่คิดถึง







ไม่ต้องการอะไรจากใครแล้ว
รู้แน่แน่วเจ็บพอแล้วพี่ยาเอ๋ย
แม้ลุกนั่งทั้งใจยังไม่ลืมเลย
ฝากบอกเอ่ยว่าไม่เคยจะลืมกัน

ใจห่วงหาทุกคราเวลาคิดถึง
ทุกคำชึ้งพาคนึงถึงเพ้อฝัน
ร้อยคำหวานผ่านมาให้ในทุกวัน
ยากเหมือนกันไม่มีวันฉันจะลืมเธอ

แม้รอเก้อจะรอเธอให้ลืมฉัน
คงมีวันที่เธอนั้นอาจพลั้งเผลอ
หากรักใครเธอคงไม่อยากเจอะเจอ
รักแรกเจอให้เธอลืมไปอย่าได้จดจำ

[FM]http://www.google.co.th/embed/177967688/fbeb619d[/FM]

[พล พระยาแล]

คนกำลังมีความรัก อารมณ์ความรู้สึกอ่อนไหวได้ง่าย บางทีก็เศร้าบางทีก็เหงาในความรู้สึก บางทีก็มีกำลังใจ เราสามารถลิขิตความรู้สึกทั้งหมดทั้งสิ้นได้ แต่ต้องหาช่องว่างของความรู้สึกนั้น สอดแทรกกำลังใจให้กับตัวเองบ้าง เพื่อไม่ให้หลงไปกับอารมณ์นั้น ๆ ครับน้องเจน

[คนเมืองแปะ]

ใครน้อชั่งมาทำให้เจนเศร้าเหงาซึมได้ปานนี้ อิอิ

เห็นเจนนั่งเศร้าซึมรำพึงเพ้อ
ใจละเมอล่องลอยเฝ้าคอยหา
ถึงคนที่คิดถึงในอุรา
โอ้เธอจ๋ารู้ไหมใครคิดถึง................:l-

[หมูน้อย]

ขอบคุณจ้าอ้ายพลที่แวะมาเติมเต็มความคิด
ทำให้จิตได้มองทางที่สว่างขึ้นๆๆๆ

ส่วนท่านบ่าวธีร์..อย่ามาแซวเปิ้นเน๊อๆๆๆๆ
เปิ้นอินกับละครตอนดึกมากไปหน่อยอิอิอิอิ..

ยินดีเป็นผู้ช่วยเจ็บให้ทุกคนที่รู้จัก ฮาๆๆๆ:l-:l-:l-

เมื่อมีรัก..พยายามอย่าทำตัวเป็นนักโบราณคดี ขุดค้นสิ่งที่ผ่านมาขึ้นมาเพื่ออะไร?

อย่าทำตัวรู้มากและอวดเก่ง อย่าสวมแว่นสีดำที่หัวใจ ให้มีระยะห่างให้หัวใจ

และให้รักอย่างมีสติ..มีความรัก รักได้แต่อย่าขายวิญญาณและความฝัน

และรู้รัก ให้อภัย ปล่อยวางและปล่อยวาง พร้อมทั้ง

ชมทุกครั้งที่คนรักทำดี ทักทีที่ทำผิดต้องตักเตือน

อย่าปล่อยให้เรื่องเลยผ่านจนกลายเป็นเรื่องปกติเด้อจ้า

..ข้อค้นพบจากการรักใครบางคนนานเกือบ 4 ปี

[nuzing]

คนที่ใช่อาจจะไม่ใช่ คนที่ไม่ใช่อาจจะใช่
รักคนที่เขารักเรา ดีกว่า คนที่เรารักเขา
ทำได้ไหม หมูน้อยคนดีของยาย

[หมูน้อย]

คริๆๆๆๆอ้ายพล..หล่าผิดอีกแล้ว..ขนาดอ่านรอบหนึ่งแล้วนะเนี้ย
ฮาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ:l-:l-:l-

ยายจ๋า..มีแต่คนว่าหมูน้อยเลือกมาก เจ้าชู้

ไม่รัก ไม่เลือกใครสักที ก็ทำไงได้ละเนาะหัวใจรักเขาอีกคนไปแล้ว

รักคนที่เขารักเรา. และเรารักเขา.แต่สงสัยคนที่เขารักเรา....

ทำอย่างไรดียายจ๋าแนะนำหลานหน่อย...

สงสารคนที่เขามารักเรา..แล้วจะปฏิเสธอย่างไรให้เขาเสียใจน้อยที่สุด

[pui.lab]

น้องหมูน้อยจ้า ผู้ช่วยเจ็บไม่ขอเป็นจ้า
เป็นแค่เลขา หรือผู้ช่วยหัวหน้าก็หนื่อยพอแล้วจ้า

[lukhin_inter]

ฝนตกพรำทางนี้เธอคนดีเป็นอย่างไรน๊อ
กี่ปีความประทับใจที่มี ความผูกพัน..ยังตรึงใจ
อ่านกระทู้นี้ ของหมูน้อย นึกถึงเพลงๆนึง

คนที่ฟ้าส่งมาให้รัก
โลกนี้ก็แปลกดีบางทีคนที่เรารัก
เขานั้น.....ไม่ยอมรักเราต่อ
คนที่มารัก...แต่เรานั้นดันไม่ชอบ..
คำตอบเลยไม่ลงตัว..สักที..

เมื่อได้มาพบเธอรู้สึกถึงสิ่งดีดี....
ฉันเจอแล้วคนนี้ที่....ใช่
สายตาที่มองมา..สื่อความหมายตรงกันได้..
จึงพร้อมมอบหัวใจให้เธอดูแล...

เธอคือคนที่ฟ้านั้นส่งมาให้รัก..
ฉันไม่ได้ทึกทักไปเองใช่ไหม
เธอ...คือคนที่ฟ้า..ส่งมาเพื่อคำว่า...ใช่
เป็นคำตอบหัวใจลงตัวเสียที...

บังเอิญหรือว่าบุพเพที่พาให้เรามาพบ
แล้วตัดสินใจคบ...ทันที..
แต่ฉันเชื่อในบุพเพว่าฟ้าท่านคงยินดี
เลยส่งเธอคนนี้ลงมา...ให้รัก

ฤดูกาลมีเปลี่ยนไป..แต่ใจยังเหมือนเดิม

[หมูน้อย]

:l-:l-:l- พี่ปุ้ยจ๋าๆๆๆ.....ขอบคุณหลายๆๆจ้า
ทีแ่วะมาทักหล่าในกระทู้ๆๆๆๆ

ยังหาทางออก ของคำตอบบ่ได้เลยจ้า
สิบอกเพิ่นว่าจักใดดี อีกใจก็สงสาร อีกใจกะมีคนฮักอยู่แล้ว

ได๋แต่ขอเจ็บแทนเพิ่น...บ่อยากให้เพิ่นมาเจ็บเพราะฮักเฮา

พี่ลูกหิน..หมูน้อยๆๆๆน่ารักจังเลย..ขออนุญาตบันทึกภาพนี้เด้อจ้า
คนที่ฟ้าส่งมาให้รัก....(ส่งมาให้รักเรา...กับคนที่เรารักเขา..)
มันช่างต่างกันเหลือเกินเนาะพี่ลูกหิน.. ...

สุดจะห้ามสายลมเหงาที่พัดผ่าน
สุดจะต้านกั้นรักหวานผ่านมาใกล้
พอหลงรักใจก้อมักเก็บในใจ
นานผ่านไปในใจกลับยิ่งจดจำ

ใจถลำรักแล้วช้ำจำต้องยอม
ในใจพร้อมแม้ทำให้ใจเจ็บช้ำ
ยอมให้ผ่านดังสะพานก้อจะทำ
ยอมรับกรรมความช้ำแทนใจเธอ

[มุมหนึ่งของความคิดถึง]

ฉันไม่มีคนช่วยเจ็บ ทุกเจ็บต้องเจ็บคนเดียว อยากมีผู้ช่วยมาแบ่งปันความเจ็บ จะได้เจ็บน้อยลงคงจะดี