ขอปิดลงรักแล้วเจ้าสาวหนองหาน
ไม่ขอพานพบรัก ที่ถูกสาป.
ขอเข็ดหลาบรักรันทดที่หม่นหมอง คืนและวันสงสารเจ้าน้ำตานอง
กลับมาเป็นสาวหนองหานเจ้าคนเดิม........
กลับมายิ้ม-หัวเราะ-พูดเพราะเสนาะพริ้ง
ที่ตัวจริงนั้นเป็นให้คนเห็น ขอสนุกกับเพื่อนฝูงทุกเช้าเย็น
จะขอเป็นสาวหนองหานเจ้าคนเดิม
คิดไปใยใจหมองเศร้าโง่เขลานัก
มีคนรักมากมายตั้งโขยง เอาเวลาที่หมองเศร้าทาแป้งนวล
ให้สมควรกับที่คนตั้งเจ้าสาวสองพันปี.................