ถึง คนดีที่คิดถึง

พอเริ่มคิดถึง ทำไมถึงคิดถึงคนดีบ่อยนักนะ ทั้งๆที่ความคิดถึงมันดูเหมือนจะสงบไปนานแล้ว แต่ทำไมตอนนี้ ความคิดถึงมันถึงเริ่มปะทุขึ้นมาอีกน้อ ใจขอฉันมันเล่นตลกอะไรกันนะ นอกจากจะเป็นโรครัก ยังมีโรคคิดถึงอีกด้วย อาการแทรกของโรค เหนื่อยจังกับใจของฉันเอง ตามใจมากไปก็ไม่ดี ขัดใจมากไปก็ดูร้าย ทำไงดีน้อ กับใจไม่อาจบังคับได้ ทำไงดีน้อกับใจที่ไม่อยู่นิ่ง

ไม่มีอะไรหรอกจ้าคนดี ก็พอดีมันรู้เบื่อๆ ก็หาเรื่องเขียนไปงั้นล่ะ ก็คนมันชอบเขียนน้อ เขียนแล้วสบายใจดี เขียนแล้วได้ยิ้ม เขียนแล้วคลายคิดถึงคนดีไง แต่ตอนนี้มันกำลังเพิ่มความคิดถึงนะเนี้ย คิดถึงจะตาย แต่ยังไม่ตาย อิอิอิ

คนดีจ๋า กินข้าวหรือยัง สบายดีไหม งานยุงหรือเปล่า มันเป็นคำถามที่อยากถามทุกครั้งที่ได้คุย มันคำถามที่ไม่เคยเบื่อเลยที่จะถาม และก็ดีใจที่ได้คำตอบกลับมาว่า สบายดี กินข้าวแล้วครับ งานไม่ยุงเลย

คิดถึงเสมอ

มุมหนึ่งของความคิดถึง
21 ตุลาคม 2553