บ่ลืมโต(ผญา)
คึดฮอดคำโบราณเพิ่นจารจาคำสอนสั่ง
ปลูกฝังให้หลานเหลนหล่อนเว้าสอนอย่าลืมโต
อย่าโอคำหลายเว้าใหญ่แมนใผกะตามซาง
บัดได้บริวารนำข้างเขาสิห่างดอกทางหนี
อย่าพาโลคึดว่าโตเป็นคนมีเฮ้ดหยังดีเหบิดสูอย่าง
หากแมนม้างมาแล้วหน้าเจ้าสิอายเขา
ถึงมีทรัพย์แต่อัปไร้ปัญญานำ
เงินทองแก้วคำบ่ทำให้ประเสริฐได้
โบราณเพิ่นว่าเว้าคนเฮาอย่างลืมครอง
ฮีตสิบสองครองสิบสี่ให้จือจำไว้นำบ้าง
เรือนสามน้ำสี่บายศรีผูกเสี่ยว
อย่าลืมเหลี่ยวสิ่งนี้ประพฤติทำ
ละแมนมีเงินมีคำแต่ลืมของสิ่งนี้
เถิงมีเงินเป็นหลายแสนคงสิแปนจักมื้อหนึ่ง
คำโบราณเว้าลึกซึ้งสิบ่ห่างดอกใจเลือน
สิหมั่นเตือนชาตาว่าอย่าลืมโตเองดอกเด้อ

(ถ่าแม่นซ้ำกับผู้ได๋กะขออนุญาติบาดคำเด้อกะบาลน้อย)