จาก การอ่าน บทละครเรื่องนี้

อยากทำ พิซซ่า หน้าอาหาร ทำอย่างไร ผู้รู้วานบอก

"จริงหรือ...!!!"สติของฉันกลับเข้าที่เมื่ออัลน่าบอกแก่ฉันว่านายหญิงกลับมาแล้ว ฉันหันซ้ายหันขวามองไปทั่วครัวหลวง

นายหญิงเจ้าขา...! นายหญิงเจ้าขา...! นายหญิง!!!

"แต่...อัมโบรเชียซังมึง...เอ่อ...บอกกับฉันว่า..."น้ำเสียงของอัลน่าดูแผ่วลง "...การแข่งขันนี้ยกให้เป็นของเธอ และนางก็ขอมอบวัตถุดิบที่นางหามาได้ทั้งหมดตอนนี้ให้แก่เธอน่ะไอริส...!"

อัลน่าผายมือไปยังโต๊ะเครื่องครัว ซึ่งตอนนี้ก็มีกระสอบกลิ่นเครื่องเทศลอยมา พร้อมกับแป้งข้าวโพด... และอื่นๆอีกมากมาย... ฉันกลืนน้ำลายก่อนที่จะหาอะไรมาพูด


"ทำไม...นายหญิง...ถึงไม่..."ฉันอ้าปากจะถาม แต่อัลน่าก็ตอบเสียก่อน

"...นั้นเพราะว่าอัมโบรเชียซังมึงคิดว่าเธอ...ไอริส...อุตส่าห์ต่อสู้จนมาถึงยกสุดท้ายแล้ว การที่อัมโบรเชียซังมึงจะไปแทรกแซงคงคิดว่าจะทำให้ชัยชนะนี้ไม่ใช่ของเธอ... นางจึงได้แต่มอบวัตถุดิบให้เธอ และจะคอยดูอยู่ห่างๆที่ข้างๆห้องเสวยล่ะ..."อัลน่า ฉันอดสังเกตไม่ได้ว่าอัลน่านั้นเกือบจะร้องไห้ออกมาแล้ว

"อ่า...ทำไม...แล้วทำไม..."ฉันพยายามจะคิด

นี้ฉันควรจะโกรธ หรือว่าดีใจดี...

เพราะนายหญิงไม่กลับมาซักที ทำให้ฉันต้องลงทุนลงแรงถ่วงเวลาตั้งเครื่องเสวยไปก่อนเพื่อรอนายหญิง แต่ตอนนี้นายหญิงก็มาแล้ว แต่กลับคิดว่าการแข่งขันครั้งนี้ควรจะปล่อยให้เป็นหน้าที่ของฉัน

ทำไม...ทำไมกัน!

ไม่สิ!!! เราก็อุตส่าห์เชื่อมั่นในตัวนายหญิงมาตลอด คราวนี้ก็ต้องเชื่อมั่นด้วยสิ!!!

"ฉันพยายามรั้งอัมโบรเชียซังมึงแล้ว แต่นางยืนกรานจะให้เธอแข่งต่อน่ะไอริส!"อัลน่าพยายามแก้ตัว

แต่ฉันกลับไม่มีเวลาคิดเรื่องนี้... เรื่องนายหญิง! ตอนนี้สิ่งที่ฉันต้องสนใจอย่างเดียวก็คือ...



"อัลน่า! รีบเอากุ้งในถุงพวกนั้นไปล้างเร็วเข้า!!!"ฉันชี้นิ้วสั่งอัลน่า



"ข้ารอคำตอบจากเจ้าอยู่...สีหน้าแบบนี้แพ้ใช่ไหม..."



และที่อีกฟากของครัวหลวง สเตอโรเป้เดินหน้าหงอยกลับไปหามายาซังมึงผู้รอคอยอย่างมีความหวังว่า สเตอโรเป้ จะสามารถพลิกชนะในรอบเครื่องเสวยอโยธยาได้ เพราะปลาสีและยำมะม่วงถือเป็นไพ่เด็ดของมายาซังมึงที่ทุ่มเททั้งกายและใจเพื่อเอาชนะให้ได้ แต่กลับต้องมาแพ้... แถมยังเป็นการแพ้อย่างหมดท่าอีกต่างหาก



เพี๊ยะ!



"ใช้ไม่ได้!!!"มายาซังมึงตบสเตอโรเป้ไปฉาดนึง "...ข้าหวังว่าเจ้าจะช่วยพลิกสถานการณ์ให้ข้าได้ ขืนยังเป็นแบบนี้เราต้องแพ้การแข่งขันแน่!"



"ขออภัยเจ้าค่ะ...นายหญิง..."สเตอโรเป้ได้แต่เอามือกุมแก้ม ตนเอง แม้ว่าความผิดนี้นางจะต้องรับผิดชอบ แต่เพราะเหลือการแข่งขันอีกยกหนึ่ง มายาซังมึงจึงดูเหมือนจะยังไม่ติดใจเอาความอะไรกันมาก



"เหลืออีกแค่1ยกเท่านั้น...อีกแค่1ยก!!! อีก1เข้าใจไหมอีก1 อีก1ยกเท่านั้น!!!"มายาซังมึงพูดซ้ำไปมาราวกับคนบ้า "...ไปจัดเตรียมให้พร้อมเดี๋ยวนี้!!!"



...


"เฮ้อ...มาถึงชุดสุดท้าย ข้าก็เริ่มชักใกล้จะอิ่มแล้วสิน่ะ...!"



มาถึงตอนนี้ บรรยากาศในห้องเสวยก็ดูเหมือนจะเริ่มมีการพูดคุยแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันบ่อยขึ้นระหว่างหมู่ไททันเพื่อให้อาหารย่อยระหว่างที่รอเครื่องเสวยชุดสุดท้าย... ถึงตอนนี้ทั้งไฮเพอเรียนและไอแอพิธัสที่นั่งข้างๆกันต่างฝ่ายต่างก็แทบไม่พูดไม่จาไม่มองหน้ากัน ตรงกันข้ามกับซีอัสกับโอเชียนัสที่กินอย่างช้าๆสบายๆราวกับไม่ได้ทุกข์ร้อนเรื่องอะไร ส่วนอิเลียดูเหมือนว่าน้ำเสียงของนางจะขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆเมื่อผ่านเครื่องเสวยไปแต่ล่ะชุดๆ แต่ล่ะชุด(นางคงใช้พลังในการพูดน่าดู) ส่วนไททันคนอื่นๆก็ดูสุขสบาย งานวันคล้ายวันประสูติของพระหมื่นปีไกอาดูท่าจะครื้นเครงเอาเรื่องเลยทีเดียว


"ถึงเครื่องเสวยนานาชาติจะอร่อยแค่ไหน... ก็ไม่สู้อาหารจากบ้านเกิดของเราได้หรอก จริงไหม?"ท่านโครนัสดูมีอารมณ์ดีเป็นพิเศษ หลังจากที่เสวยน้ำซุปของหมูน้ำตกจนถึงหยุดสุดท้าย



"เจ้าพูดอีกก็ถูกนั้นแหละลูกแม่!"พระหมื่นปีเองก็ดูเห็นด้วยกับคำพูดของโครนัส



"ถ้าอย่างนั้น...!"ท่านโครนัสมองไปยังฉันกับมายาซังมึง ซึ่งตอนนี้เราทั้งคู่ต่างยืรอกันอยู่ที่ปลายโต๊ะเสวยเพื่อรอที่มิวจะตั้งเครื่องเสวยชุดสุดท้าย อาการหน้ามืดของฉันนั้นถูกเก็บซ่อนไว้ด้วยใบหน้าที่พกความมั่นใจเกินร้อย... อย่างไรก็ดี ฉันรู้สึกได้ถึงรังสีอาฆาตมาดร้ายที่แผ่ออกมาจากมายาซังมึงโดยที่ไม่จำเป็ฯต้องเหลือบมองเลย...



แก๊งค์!



"โอ... เริ่มมาก็ถูกใจข้าซะแล้ว แบบนี้แหละที่ข้าชอบนัก!"ท่านโครนัสเลือกเครื่องเสวยของมายาซังมึงก่อน ซึ่งข้างในนั้นประกอมด้วยหมูแฮมแผ่นที่เอามาเรียงเป็นกลีบดอกไม้อย่างสวยงาม ซึ่งมันได้ห่อหุ้มขนมปังชิ้นเล็กๆเอาไว้







"นี้คือ พามาแฮมชีสเลม่อนเจ้าค่ะ!"มายาซังมึงพูดอย่างมาดมั่น



"ดูจากความบางของเนื้อหมูแล้ว ข้าก็ชักถูกใจเครื่องเสวยจานนี้แล้วสิ..."ท่านรีอาลองเอาส้อมไปเขี่ยๆดูเนื้อ ซึ่งมันเรียบและบางมากอย่างกะปลายมีด... แถมนอกจากนี้ยังมีมวลผักอีกมากมายถูกจัดตกแต่งให้เข้ากับช่อดอกไม้ที่ทำมาจากแฮม



"อืม... ข้าคิดว่าเจ้าคงใช้แคนตาลูปทำเป็นแกนไส้ขนมปังสิน่ะ..."พระหมื่นปีบิดูไส้ขนมปัง ก็พบกับเนื้อผลไม้ที่ดูชุ่มน้ำหวานฉ่ำ



"ใช่เจ้าค่ะ...เพราะแคนตาลูปสามารถซึมซับความหวานของเนื้อได้ดี... อีกทั้งการหั่นแฮมที่บางก็ช่วยแพร่ความหวานไปได้ง่ายและทั่วถึงอาหารทั้งจานอีกด้วย..."มายาซังมึงพูด... น้ำเสียงของนางนั้นเหมือนกับว่าจะแฝงไปด้วย 'จงอร่อยกับมันไปตลอดซะ ไม่ต้องสนใจเครื่องเสวยอีกจาน'



"ใช่จริงๆด้วย... แหม๋...แคนตาลูปนี้ก็บิง่ายกว่าที่คิดน่ะ เป็นเนื้อที่ทำออกมาได้หวานจริงๆ..."ท่านรีอาลองเสวยเข้าไปคำหนึ่ง ก่อนจะยิ้มพยักหน้าและวิจารณ์ออกมาในแง่บวกที่ทำให้มายาซังมึงยิ้มอย่างได้ใจ



"ข้าว่าถ้ามีน้ำแคนตาลูปด้วยจะสุดยอดเลย!"ตรงข้ามกับท่านโครนัส ที่ดูเหมือนจะไม่ได้ชอบใจเครื่องเสวยจานนี้มากนัก หลังจากที่ท่านโครนัสเสวยไป2-3คำ ก็ต้องยกน้ำทิพย์ขึ้นมาเสวยอึกใหญ่ แม้แต่มายาซังมึงเองก็ดูเหมือนจะไม่ได้เตรียมใจที่จะเจอคำวิจารณ์แบบนี้ด้วย นางจึงได้แต่เลิกคิ้ว



"แค่กๆ..."



"ท่านแม่...เป็นอะไรรึเปล่าค่ะ?"ท่านรีอาตกอกตกใจ เมื่อเห็นพระหมื่นปีไอออกมาราวกับว่ามีอะไรติดที่พระศอ



"ข้าก็เห็นด้วยกับโครนัสน่ะ..."พระหมื่นปีใช้พระหัตถ์ทุบไปที่พระศอ ราวกับจะให้เครื่องเสวยร่วงไหลลงไป... ก่อนที่จะเสวยน้ำทิพย์ตามเยอะๆ... "เครื่องเสวยนี้รู้สึกจะทำให้หิวน้ำจริงๆ..."



ไม่ใช่แค่มายาซังมึงเท่านั้นที่ดูงุนงง แม้แต่ฉันเองก็ไม่ค่อยเข้าใจนัก พามาแฮมเมล่อนซึ่งมีเมล่อนที่อมน้ำและแฮมแผ่นบางๆที่รักษาความชุ่มชื้น ทำไมถึงกลายเป็นอาหารที่กินแล้วหิวน้ำไปซะได้... อย่างไรก็ดี ถึงตอนนี้ฉันก็เริ่มยิ้มอย่างมีความหวังออกแล้ว



"เฮ้อ...ถ้างั้นเราลองดูเครื่องเสวยอีกอันเถอะ..."ท่านรีอาพูดไปส่ายหัวไป ก่อนจะสั่งให้มิวนำเครื่องเสวยของฉันเข้ามาตั้งบ้าง



และตอนนี้ทั่วห้องเสวย(รวมถึงต้นเครื่องและซังมึงที่อยู่ข้างนอก) ต่างก็จับจ้องมองดูเครื่องเสวยที่ฉันทำว่ามันจะคืออะไร? ท่านไฮเพอเรียนถึงกับเกือบกัดเล็บตนเองด้วยซ้ำ



แก๊งค์...!


"พิซซ่าหน้าอะไรนี้ ดูแปลกดีแหะ..."นี้คือสิ่งแรกที่ท่านรีอาอุทานออกมา เห็นพบกับขนมกระด้งกลมๆที่ยังมีหน้าสีน้ำตาลหม่นแลชีสสีเหลืองยังคงเดือดปุดๆราวกับลาวาที่หอมกรุ่น



"นี้คือพิซซ่าหน้าต้มยำกุ้งเจ้าค่ะ!"ฉันรายงาน หลังจากที่ได้วัตถุดิบจากนายหญิงเข้ามาเสริม ทำให้ฉันสามารถเนรมิตพิซซ่าถาดใหญ่พิเศษออกมาพร้อมกับหน้าพิซซ่าที่แปลกใหม่ลงตัวและดีที่สุดเท่าที่ฉันจะคิดออก



"พิซซ่า...หน้าต้มยำกุ้ง...หรือ..."พระหมื่นปีเองก็ดูอึ้งและทึ่งเช่นกัน



"เจ้าค่ะ... ต้มยำกุ้งที่รสชาติของเป็ดร้อนที่เปรี้ยว ผสมกับพิซซ่าที่หอมกรุ่นชีส... ตอนนี้ได้ถูกข้าน้อยจับมารวมกันในเครื่องเสวยจานนี้แล้วเจ้าค่ะ!!!"



"ข้าชอบจริงๆน่ะ...พิซซ่าที่ขอบยืดหยุ่นแบบนี้!"ท่านโครนัสใช้ส้อมจิ้มไปยังพิซซ่าชิ้นหนึ่ง ก่อนจะยกมันขึ้นมา ซึ่งท่านโครนัสก็พบว่าชีสนั้นเหนียวหนุ่มถึงขนาดเวลาหลุดจากนั้นไม่ย้วยขึ้นมาด้วย



"เหลือเชื่อ! เจ้าทำได้อย่างไรให้พิซซ่าหายเลี่ยน!"ท่านรีอาที่เสวยเข้าไปแล้วก็รู้สึกทึ่งถึงพิซซ่าของฉัน



"ข้าน้อย...ใช้แค่มะนาวเจ้าค่ะ!"ฉันรายงาน



"มะนาวหรือ...! มะนาวอย่างเดียวนี้น่ะ...!"พระหมื่นปีเองก็ทึ่งเช่นกัน



"เจ้าค่ะ มะนาวอย่างเดียว!"ฉันตอบอย่างเน้นชัดถ้อยชัดคำ พลางนึกึงเศษซากมะนาวเป็นตันที่ถูกบีบจนแทบไม่เหลือน้ำ... เพื่อใช้เพิ่มรสให้ต้มยำกุ้งและดับรสเลี่ยนของชีส ซึ่งตรงจุดนี้ท่านแม่เคยบอกฉันตั้งแต่เด็กๆมาแล้วว่าอาหารอะไรเลี่ยนแค่ไหนเจอมะนาวก็จอดหมด



"รสเปรี้ยวๆแบบนี้ดีจริงๆ ถึงแม้ข้าจะรู้สึกอิ่มแต่ก็ยังกินต่อได้เรื่อยๆ..."ท่านโครนัสเริ่มเสวยชิ้นที่2แล้ว ถึงตอนนี้ฉันก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่ราวกับยกโอลิมปัสออกจากอก



"อาหารอร่อยเท่ากันแบบนี้...ท่านแม่คิดยังไงล่ะค่ะ?"ท่านรีอาเหลือบไปมองพามาแฮมของมายาซังมึง ก่อนจะหันไปถามพระหมื่นปี"...ท่านแม่คิดได้หรือยังค่ะว่าอยากจะเลือกเครื่องเสวยจานไหนดี..."



"อืม... นั้นสิครับ นี้เป็นเครื่องเสวยชุดสุดท้ายทั้งที... ในฐานะที่วันนี้เป็นวันเกิดท่านแม่ ท่านแม่ก็น่าจะเป็นคนเลือกน่ะครับ...!"ท่านโครนัสเองก็พยักหน้าเห็นด้วยกับความคิดของท่านรีอา



"อืม... แหม๋...ข้าคงต้อเลือกแล้วสิน่ะ..."



...



ตึ่กๆ...ตึ่กๆ...



ถึงตอนนี้ ใจทุกคนในห้องเสวยก็เริ่มสั่นเทาด้วยความตื่นเต้น สายตานับร้อยจากข้างนอกเสวยมองไปยังพระโอษฐ์ของพระหมื่นปีที่กำลังจะตัดสินในไม่ช้านี้



...



ท่านไฮเพอเรียนกุมมือตัวเองอย่างแน่นจนเล็บมือทั้ง2จิกมืออีกข้างอย่างไม่รู้ตัว



...



ตึ่กๆ...ตึ่กๆ...



...



วีนัสเตรียมเอามือป้องปากไว้เตรียมกรี้ด... ขณะที่บรรดาซังมึงต่างชะโงกหน้าเตรียมจะดูผลการตัดสิน



...



ไอแอพิธัสเอามือลูบใต้คางตัวเองแรงๆราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ



...



...



...



ตึ่กๆ...ตึ่กๆ...



...



"พามาแฮมของมายาซังมึง..."พระหมื่นปีกล่าวอย่างเรียบๆ "...ค่อนข้างจะกินแล้วหิวน้ำไปหน่อย ฉะนั้นข้าก็ขอเลือกพิซซ่าหน้าต้มยำกุ้งก็แล้วกัน..."



...



"เยยยยยยยยยยยยยย้ซ์!!!"



"อุ๊ปซ์!!!"



เพียงแค่เสี้ยววินาที ท่านไฮเพอเรียนก็ยืนตะโกนร้องออกมาราวกับดีใจสุดขีด ก็ที่จะหยุดทำและนั่งลงอย่างเรียบร้อยในวินาทีต่อมา ราวกับพึ่งรู้ตัวว่าตนเองทำอะไรเปิ่นๆออกไป ท่านไฮเพอเรียนก็ทำราวไม่รู้ร้อนยังกับว่าเหตุการณ์เมื่อกี้ไม่ได้เกิดขึ้น



ส่วนไอแอพิธัสก็ได้แต่เอาฝ่ามือประกบหน้าตัวเองแรงๆ นัยตาสีแดงก่ำ ขณะที่ไททันฝ่ายหญิงเองต่างห็พยักหน้าเห็นด้วยกับคำตัดสิน โดยเฉพาะธีทิสเองที่ทรุดฮวบไปบนเก้าอี้



"ตัดสินได้ตรงใจข้ามากครับท่านแม่!"ท่านโครนัสพยักหน้าอย่างเห็นด้วย



ซึ่งมายาซังมึงตอนนี้ ขนาดฉันยืนอยู่ห่างยังได้ยินเสียงหัวใจพองระเบิดด้วยความเสียใจสุดขีด... ท่าทีของนางพร้อมจะเปิดอารมณ์ใส่ฉันทุกนาที



ส่วนฉันน่ะหรือเจ้าค่ะ?



...



อู้ยซซซ์ อ่าซซซซซซซซ์ ซีดดดดดดดดดดส์ โอ้วซซซซซซซซซซซซ์ อ้าซาซาซาซาส์!!!!



อยากทำ พิซซ่า หน้าอาหาร ทำอย่างไร ผู้รู้วานบอก


ทำให้คิดได้ว่าฉันเองก็อยู่ต่างบ้านต่างเมือง อยากทำอะไรที่เป็นอาหารบ้านเขา แต่บวกอาหารบ้านเราเข้าไป
ไปลองหาเสริ์ทดูแล้วปรากฏว่ามีบางบริษัทเขาทำแล้ว และจดเป็นลิขสิทธิ์แล้วด้วย แต่อันนี้อยากลองทำเป็นโฮมเมด แจกๆ ให้เขาลองก่อน

บ้านมหามีแม่ครัวเยอะ อย่าง น้องติ๋ม น้องแพง กุ๊กมืออาชีพอย่าง น้องจ้ำ ลองมาบอกสูตรทำหน้าพิซว่า ให้พี่น้องเอาบุญหน่อย นะค่ะ


อยากทำ พิซซ่า หน้าอาหาร ทำอย่างไร ผู้รู้วานบอก


เพิ่งได้มาจาก อาจารย์ยิ่งศักด์ หนึ่งอย่างค่ะ ยังไม่ลองทำรอจากน้องๆ ผู้มากฝีมือมาแนะนำเพิ่มเติม


อยากทำ พิซซ่า หน้าอาหาร ทำอย่างไร ผู้รู้วานบอก


พิซซ่าต้มยำแมคเคอเรล


สิ่งที่ต้องเตรียมสำหรับซอสพิซซ่า

ต้มยำผง ตราวีชอยส์ 2 ช้อนโต๊ะ
ซอสมะเขือเทศจากปลาแมคคอเรลในซอสมะเขือเทศ ตราสามแม่ครัว 2 กระป๋อง
แป้งข้าวโพดละลายน้ำ 2 ช้อนโต๊ะ




วิธีทำซอสพิซซ่า

- ละลายต้มยำผง ตราวีชอยส์ กับซอสมะเขือเทศจากปลาแมคเคอเรลในซอสมะเขือเทศ ตราสามแม่ครัวเข้าด้วยกันตั้งไฟอ่อนพอเดือด ใส่แป้งข้าวโพดละลายน้ำ คนผสมจนเดือด และข้นดีจึงยกลงเตรียมไว้

สิ่งที่ต้องเตรียมสำหรับทำพิซซ่า

แป้งพิซซ่าสำเร็จรูป 1 แผ่น
ปลาแมคเคอเรลในซอสมะเขือเทศ ตราสามแม่ครัว 2 กระป๋อง
พริกฝรั่งสามสีหั่นเต๋า 30 กรัม
เห็ดหอมสดหั่นบาง 50 กรัม


หอมแดงซอยสำหรับโรยหน้า

มายองเนส ตราลิลลี่สำหรับแต่งหน้า

ไข่ไก่ ดร.เฮน สูตรธรรมชาติ ต้มสุกฝานบาง

พาร์มีซานชีสสำหรับโรยหน้า

วิธีทำ

- ทาซอสพิซซ่าสำเร็จรูปลงบนแผ่นแป้งพิซซ่าให้ทั่ว วางปลาแมคเคอเรลในซอสมะเขือเทศ ตราสามแม่ครัว พริกฝรั่งสามสี เห็ดหอมสด ไข่ไก่ ดร.เฮน สูตรธรรมชาติ มายองเนส ตราลิลลี่และพาร์มีซานชีส นำเข้าเตาอบที่อุณหภูมิ 400 องศาฟาเรนไฮท์
นานประมาณ 10 นาที หรือจนกระทั่งสีสวย พร้อมรับประทานขณะร้อนๆ

อยากทำ พิซซ่า หน้าอาหาร ทำอย่างไร ผู้รู้วานบอก
ขอบคุณ Yingsakfood.com


อยากทำ พิซซ่า หน้าอาหาร ทำอย่างไร ผู้รู้วานบอก