..หำน้อย..ซี่รี่ ตอน10
ข้อแนะนำในการอ่าน เพื่อเพิ่ม อรรถรส
เนื้อเรื่อง ควรอ่านเป็นภาษากลาง
บทสนทนา ควรอ่านเป็นภาษาอิสาน
กลางป่ากรุง หำน้อย กับหลอดครุ่นคิดหนักกับการจะหนีออกจากป่ากุงให้ได้ คงฝากความหวังไว้กับมันสมองของหำน้อย ที่คอยแก้ปัญหา ยามคับขันแต่ก็ได้ระดับหนึ่งจะให้มีความเฉลียวเกินไว เท่าผู้ใหญ่เป็นไปยาก..
“..หำ...ฟ้าวแนเป็นหยัง..มดเต็มโตแล้วว..อุ้ย...ซี้ด...” หลอดกระซิบกวนใจอยู่ข้างๆ ไต้ร่มตองกุงใบใหญ่ ข้างบนมดแดงเจ้ากรรม ห่อตองทำรังใหญ่อยู่ข้างบนส่งสายตรวจ ลงมาก่อกวนตามผม ใบหน้า หู ของหลอด อย่างเมามันส์ เจ้าตัวทั้งคัน ทั้งแสบเพราะโดนมดกัด
“..แคว๊ก..” เสียงท่อนไม้โดนขว้าง ไปโดนกอไผ่ อีกด้านของพวกเสือใบ “เอ้ย..ไผวะ..ทางกอไผ่ บักเซียงเซาก่อน ไปเบิ่งดู..เร็วๆๆ” เสียงสือใบสั่งลูกน้องให้วางมีดกับค้อน ต่ออายุเจ้าวัวน้อยได้อีกเฮือก
“..หลอด...แลน.ๆๆๆ..ทางพี้ๆๆ.เร็ว” สิ้นเสียงหำน้อย ภาพเด็กทั้งสองวิ่งออกจากป่ากุง สายตาหลอดยังเหลือบมองตามกิ่งไม้ที่เพื่อนรักขว้างไปอีกทาง เพื่อหลอกพวกเสือใบ แล้ววิ่งสุดแรงเกิด ลัดเลาะป่ากุงมาออกอีกด้านของป่า หลบสายตาพวกเสือใบได้อย่างหวุดหวิด
“..บ่มีคนดอก..ข่อยเบิ่งแล้วอ้ายใบ..แฮ่กๆๆ” เสียงเซียงหนูบอกกับลูกพี่ ในอาการหอบลมแดด ทำเอาเหนื่อยกันทั้งแก็ง..ฮ่า “..เฮ้ย..เก็บขั่น..ไปๆๆ..ไปหม่องอื่นลางบ่ค่อยดีแล้ว..บักเมฆ หาบต่อเร็วๆ..ไปโนนเพ็ก..พุ้น..” เสือใบเปลี่ยนแผนสั่งลูกน้องเก็บสัมภาระ หาบเจ้าวัวน้อย มุ่งหน้าโพนเพ็ก ชายป่ากุงอีกด้าน ติดลำห้วยวังตะเคียน ที่เล่าลือเรื่องอาถรรณ์ประจำหมู่บ้าน
วังเสือเต้น เป็นหุบลำห้วยสองสายมาบรรจบกัน เป็นหุบคลองลึกน้ำไหลเชี่ยวในฤดูน้ำหลาก มีป่าหญ้าคาสลับป่าเต็งรังป่าไผ่ที่รกชัด ที่ใครๆก็ไม่กล้ามาแผ้วถาง และหาปลาบริเวณนี้ มีต้นตะเคียนต้นใหญ่ปกคลุมแผ่ร่มทั่ววัง ที่เชื่อกันว่ามีเจ้าแม่ตะเคียนคอยขัดขวาง แผ่อิทฤทธิ์ให้พบเห็นอยู่เนืองๆ ทำให้คนปกติไม่กล้าเข้าไกล้ ถ้ามาคนเดียวเป็นหัวโกร๋น นอนซมเป็นปีเชียวหละ(..อิอิ..เผลอแป๊บเดียวนอกเรื่อง..จนได้..ฮ่า)
กลับมาในหมู่บ้าน ภาพชาวบ้านมา ประชุมหารือกันที่บ้านพ่อของ คำแพง ที่เป็นผู้ใหญ่บ้าน โดยมีหำน้อย กับ หลอดนั่ง ตัวสั่น มือไม้เกาตามขา ตามตัว สะบักสะบอม เพราะผ่านการวิ่งมาราธอน มาหยกๆ ฮ่า
“..เอาจังซี่..ข่อยไปบอกเจ้าหน้าที่เพิ่นแล้ว..แต่ว่าเฮาต้องพากันออกนำหาพวกเสือใบกันก่อน ทิดสา กับกลุ่มวัดไปทางโพนเพ็กเด้อ ส่วนอีกกลุ่มหนึ่งไปกับข่อยทางแนวป่ากุง เลาะเบิ่งให้ทั่ว ขั่นเห็นกะให้ยิงปืนขึ้นฟ้าสองนัดเป็นสัญญาน..” เสียงผู้ใหญ่บ้านบอกกับกลุ่มชายฉกรรณ์ของหมู่บ้านที่เข้าร่วมภารกิจในครั้งนี้ พร้อมปืนลูกซอง ปืนแก๊บ มีด หน้าไม้ ใครมีอะไรก็หยิบมาตามประสาชาวบ้าน “พวกข่อยหละครับ...พ่อผู้ใหญ่..” เสียง หลอด ตะโกนถามผู้ใหญ่บ้าน ด้วยอยากมีส่วนร่วมในภารกิจครั้งนี้ต่อ “..พวกสูอยู่บ้านนี่หละ อยู่กับแม่ เล่นอยู่บ้านกับคำแพงเด้อ สำนี้กะดีแล้วหละที่หนีออกมาจากป่ากุงได้...” พวกผู้ใหญ่ และชายฉกรรณ์ในหมู่บ้านก็แยกย้ายกันไป..
สุดท้ายการตามล่าโจรลักวัว ก็สำเร็จแต่ก็ยังจับตัวคนร้ายไม่ได้ แต่ยังดีที่พวกมันทิ้งลูกวัวน้อยไว้ ด้วยการที่ชาวบ้านพากันออกตามหาถูกที่ ถูกจังหวะพวกเสือใบ เลยไหวตัวทัน หายไปแบบไร้ร่องรอยพร้อมกับ ลูกวัวน้อยถูกวางในกระสอบไว้ไต้ต้นตะเคียนใหญ่ ในวังตะเคียนนั่นเอง ฤ จะเป็นอาถรรณ์ของเจ้าแม่ตะเคียน ทีทำให้พวกเสือใบคิดได้ หรือไม่ก็โดนเล่นงาน..
เรื่องความเชื่อของชาวอิสาน เกี่ยวกับภูตผีปีศาจ สิ่งที่มองไม่เห็นตัว ยังเป็นความเชื่อที่ยากจะลบเลือน มิหนำซ้ำยังกลายมาเป็นขนบธรรมเนียมประเพณี ที่นิยมทำสืบเนื่องกันมาจนถึงปัจจุบัน บางอย่างเป็นที่พึ่งทางด้านจิตใจได้ดี บางอย่างเป็นกุศโรบายเอาไว้กันผู้คนไม่ให้ออกนอกรีต หรือ ทำลายสิ่งแวดล้อม ที่ทุกวันนี้เหลือน้อยเต็มที เพราะคนไม่กลัวบาป ไม่กลัวสิ่งเลวร้าย หรื ผลกระทบที่จะเกิดตามมา
วิถีเดิมๆความเป็นอยู่ ยังต้องนำมาเล่าให้ฟังให้อ่านกันอีกนะครับ เอาไว้ บ่าวข้าวจี่ มีเวลาเรียบเรียงใส่ตัวละคร ให้ได้อรรถรส จากเรื่องราวที่เขียนไว้ทั้งหมด เหมือนไดอารี่เล่มใหญ่ เรื่องราวที่เขียนไว้เพื่อเตือนความจำ ให้ระลึกอยู่เสมอว่า แผ่นดินอิสาน ผืนป่า ท้องทุ่ง ที่เคยสัมผัสมาเมื่อ 30ปีที่แล้ว
เพราะเป็นผืนดินที่ให้กำเนิด เป็นวิถีที่ให้ชีวิต ความทรงจำดีๆ มีสิ่งที่ทุกวันนี้ไม่มีให้ลูกหลานเราเห็นอีกต่อไป เป็นวิถีชีวิตเปรียบเหมือนห้องเรียนขนาดใหญ่ในชีวิต ที่ให้เราเรียนรู้ ฝึกฝนจนจบออกมา เป็นปริญญาชีวิต ที่ช่วยให้เราดิ้นรนอยู่รอดมาถึงปัจจุบันได้ด้วยความอดทน....
ผมจะเขียนถึงมัน จะระลึกถึงมัน ตราบใดที่ยังมีโอกาสได้เขียน..ที่สำคัญ..ยังมีเพื่อน พี่ๆ น้องๆ พ่อแม่พี่น้องชาวอิสาน ลูกอิสาน ชาวบ้านมหาดอทคอม ที่ให้เกียรติ เข้ามาอ่านและให้กำลังใจกันเสมอมา นะครับ...
..ขอบคุณที่ติดตามอ่าน...................................โปรดติดตามตอนต่อไป
อ้างข้อความนี้
เสือใบ งาบ คักๆ 
Bookmarks