ขอคนเดียวเกี่ยวแขนอ้าย ได้ยิ้มม่ายถ่ายความเหงา เป็นฮ่มเงาเว้าห่วงหา พลางสบตาคราวันท้อ
บ่อาจขอหลายเกินนั้น หรือผูกพันธ์กันเกินก่อง ไปครอบครองคอยเป็นเจ้า คือเขานั้นอ้ายบ่เป็น
แต่บ่อยากล้อเล่น เกินจำเป็นเรื่องความรัก เก็บห้องพักหัวใจว่าง ให้ทางเจ้าแต่ผู้เดียว
เส้นทางเทียวขอมีเจ้า เว้าเป็นหมู่คู่คำจา บอกปัญหาคราสับสน ให้หนึ่งคนรับฟังบ้าง
แก้เหมินมางพลางลืมหน้า ด้วยรักษาสัมพันธ์เก่า มากินข้าวนำกันบ้าง สิได้สร้างเส้นห่วงใย
ก่อนหลับไหลในคืนนี้ หวังคนดีอย่าไหวหวั่น จบสิ้นวันที่เหนื่อยล้า ให้น้องหล่าค่อยฝันดี
[4SHARED]http://www.google.co.th/embed/131311063/277d7243[/4SHARED]
ขอบคุณสำหรับ กำลังแรงใจที่ Click คำขอบคุณ เพื่อเป็นกำลังในให้คนเขียน และขอบ
คุณทุกความเห็น และ Comment ของพี่น้องครับผม ม่วนบ่ม่วนกะแล้วแต่ว่าสิเขียนอัน
ได๋ ต่างกรรม ต่างวาระเด้อครับผม
Bookmarks