--- จบสิ้นวันที่เหนื่อยล้า ให้น้องหล่าค่อยฝันดี ---

[บ่าวโจ่โล่]

ขอคนเดียวเกี่ยวแขนอ้าย ได้ยิ้มม่ายถ่ายความเหงา เป็นฮ่มเงาเว้าห่วงหา พลางสบตาคราวันท้อ

บ่อาจขอหลายเกินนั้น หรือผูกพันธ์กันเกินก่อง ไปครอบครองคอยเป็นเจ้า คือเขานั้นอ้ายบ่เป็น

แต่บ่อยากล้อเล่น เกินจำเป็นเรื่องความรัก เก็บห้องพักหัวใจว่าง ให้ทางเจ้าแต่ผู้เดียว

เส้นทางเทียวขอมีเจ้า เว้าเป็นหมู่คู่คำจา บอกปัญหาคราสับสน ให้หนึ่งคนรับฟังบ้าง

แก้เหมินมางพลางลืมหน้า ด้วยรักษาสัมพันธ์เก่า มากินข้าวนำกันบ้าง สิได้สร้างเส้นห่วงใย

ก่อนหลับไหลในคืนนี้ หวังคนดีอย่าไหวหวั่น จบสิ้นวันที่เหนื่อยล้า ให้น้องหล่าค่อยฝันดี

[4SHARED]http://www.google.co.th/embed/131311063/277d7243[/4SHARED]

ขอบคุณสำหรับ กำลังแรงใจที่ Click คำขอบคุณ เพื่อเป็นกำลังในให้คนเขียน และขอบ
คุณทุกความเห็น และ Comment ของพี่น้องครับผม ม่วนบ่ม่วนกะแล้วแต่ว่าสิเขียนอัน
ได๋ ต่างกรรม ต่างวาระเด้อครับผม

[thedon]

โอ้ว...อ่านแล้วทำให้รู้สึกตกอยู่ในภวังค์แห่งความฮัก อิอิ

[ไก่น้อย]

สายสัมพันธ์ย้ำคำเว่า
ของสองเฮายังมั่นแก่น
คำว่าแฟนที่ให้เจ่า
ยังคงเฝ้าเว่าท่องจำ

แม่นอยู่ไกลเกินเห็นหน้า
คำวาจาอย่าเหินห่าง
แมสเสจมาหาน้องบ้าง
พอได้อ้างหมุ่เฮดงาน สั่นเด่ ....

คิดฮอดยุเด้อจ้า อ้ายพงษ์ใหญ่ ผญา กลอนลาวยังหวานเยิ้มคือเก่านน่ออ้ายข่อย

[สาวบ้านแต้]

ขอจักคนแนน้า...ผู้ชายแสนดีแบบนี้....คิดว่าในโลกใบนี้ยังสิเหลือผู้ชายที่จริงใจอยู่ อิอิอิ
อ่านกลอนรักแล้วกะอิจฉาผู้หญิงที่โชคดีคนนี้เสียจริง

[ติ๋ม เปอร์โย]

อ้อนหยัง อ้อนหยัง...โพดสาแม่นเลาคักเนาะ...หึ๋ยยยย...ม่วนดีจ้าอ้าย....
คั่นเขาผู้นั่นมาได้ยินแบบนี่ แทนที่สิหลับ ย่านแม่นลุกหย่างเบิดคืนอยู่อ้าย...อิอิ