ความสุขที่แท้คืออะไร?

[หนึ่ง]

ความสุขที่แท้คืออะไร?
คนเรามีวิธีแสวงหาความสุขที่ต่างกัน ความสุขที่เกิดขึ้นก็ต่างกัน
บางคนมีความสุขที่ได้กินของอร่อย
บางคนมีความสุขเมื่อได้ฟังเพลงเพราะๆ
บางคนสุขใจที่ได้เดินห้าง ฯลฯ
ความสุขที่กล่าวมานี้มีสิ่งหนึ่งที่เหมือนกันคือเป็นความสุขเกิดจากสิ่งเร้า
อาจจะเป็นการรับเข้ามาทางตา หู จมูก ลิ้น หรือร่างกายแล้วส่งความรู้สึกไปที่ใจ

ข้อเสียของการมีความสุขแบบนี้คือบ่อยครั้งเข้าจะชาชิน
นำไปสู่การเพิ่มแรงกระตุ้นหรือสิ่งเร้าให้มากขึ้น เสพมากขึ้นจึงจะเป็นสุข

ความสุขจากสิ่งเร้าจิตกระตุ้นผัสสะ (พุทธศาสนาเรียกว่ากามสุข) จึงทำให้ชีวิตต้องดิ้นรนแสวงหาไม่มีหยุด
ครั้นได้มาก็พอใจเพียงชั่วคราวไม่นานก็อยากได้อีก และอยากได้มากกว่าเดิมจึงต้องดิ้นรนแสวงหามาอีก
เศรษฐีพันล้านจึงไม่เคยพอใจกับเงินที่มี ทั้งๆที่ใช้ทั้งชาติก็ไม่มีวันหมด

ยังมีความสุขอีกประเภทหนึ่งที่ผู้คนไม่ค่อยรู้จัก
ได้แก่ความสุขที่เกิดจากความสงบใจ
ในขณะที่ความสุขประเภทแรกต้องการความตื่นเต้นเร้าใจ

ความสุขประเภทที่สองกลับตรงกันข้าม ยิ่งมีสิ่งเร้าน้อยเท่าไร ใจก็ยิ่งสงบและสัมผัสกับความสุขที่ลึกซึ้ง
ในยามท่องป่าเที่ยวทะเลแทนที่จะสนุกกับเสียงดนตรี เกมรอบกองไฟหรือการสนทนาฮาเฮ
ลองปลีกตัวไปอยู่ที่เงียบๆ วางความคิดนึกต่างๆชั่วคราวแล้วเปิดใจสัมผัสธรรมชาติอันเงียบสงัด
หรือแหงนมองดูดวงดาวระยิบระยับในคืนเดือนมืด ไม่นานไม่ช้าความสุขชนิดนี้ก็จะบังเกิดขึ้นที่ใจ

สุขเพราะใจเริ่มสงบ ความสงบของธรรมชาติน้อมนำใจให้สงบตามได้ง่าย
แม้ใหม่ๆจะอึดอัด เพราะใจยังโหยหาสิ่งเร้า แต่เมื่อใจเริ่มปรับตัวได้ ก็จะสัมผัสได้ถึงความสุขอันประณีต

ไม่ต่างจากคนที่ติดเหล้า หรือบุหรี่ย่อมเป็นทุกข์เมื่อขาดมัน
แต่ไม่นานก็จะพบกับความสุขที่ประเสริฐกว่าตอนได้เสพสิ่งเหล่านั้น

ความสุขประเภทนี้แม้ว่าจะสัมผัสได้ท่ามกลางธรรมชาติอันเงียบสงัด
แต่ก็ไม่จำเป็นว่าเราต้องหลีกลี้หนีหน้าจากผู้คนจึงจะพบความความสุขดังกล่าวได้ ความสงบได้

ความสงบที่แท้จริงนั้นอยู่ที่ใจ หาได้อยู่ที่สิ่งแวดล้อมไม่

อยู่ที่บ้านเราก็สามารถสัมผัสกับความสงบใจได้
หากรู้จักทำสมาธิภาวนาด้วยการปล่อยวางความนึกคิดต่างๆไว้ชั่วคราว
แล้วน้อมใจมาอยู่กับลมหายใจ หรืออิริยาบถที่ทำอยู่ในขณะนั้น

หากทำได้คล่องแคล่ว มีสติตื่นรู้ได้รวดเร็ว ก็สามารถรักษาใจให้สงบได้
แม้อยู่ท่ามกลางเสียงอึกทึก ถึงจะมีอะไรมากระทบ
เช่น คำตำหนิติเตียน ก็สามารถปล่อยวางได้เร็วไม่เก็บมาครุ่นคิด
จนกินไม่ได้นอนไม่หลับ หรือเอามาทำร้ายตนเองจนกลัดกลุ้ม

ใจที่สงบเกิดขึ้นได้จากการกระทำที่ถูกต้องดีงาม
เริ่มจากการไม่เบียดเบียน หรือเอาเปรียบใคร
ทำให้ไม่มีเรื่องเดือดเนื้อร้อนใจ จากนั้นก็ก้าวไปสู่การเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่
มีน้ำใจต่อผู้อื่น ช่วยเหลือผู้ที่ตกทุกข์ได้ยาก

การหยิบยื่นความสุขแก่ผู้อื่นย่อมทำให้เรามีความสุขตามไปด้วย
ขณะเดียวกันก็ช่วยลดความเห็นแก่ตัว ทำให้ความโลภน้อยลง จึงพอใจกับชีวิตที่เรียบง่าย

ใช่หรือไม่ว่า ยิ่งความอยากลดลงมากเท่าไร ความสุขสงบในใจก็ยิ่งเพิ่มพูนมากขึ้นเท่านั้น
ถึงที่สุดแล้วความสุขของเราก็อยู่ที่ใจเป็นสำคัญ ถ้าใจกังวลกลัดกลุ้มกินอะไรก็ไม่อร่อย
เพลงจะเพราะแค่ไหนก็ติดอยู่ที่หู เข้าไปไม่ถึงใจ

ชีวิตที่มีความสุขจึงไม่ได้อยู่ที่เงินล้นเหลือ มีสิ่งเสพ สิ่งบริโภคมากมาย
เพราะถึงจะมีเงินแสนล้าน ก็ยังต้องประสบกับความพลัดพรากสูญเสีย
ความไม่สมหวัง ความแก่ ความเจ็บ และความตายอยู่นั่นเอง

ผุ้คนทั้งหลายกลัดกลุ้มเพราะสิ่งเหล่านี้ แต่ความจริงแล้วเราไม่จำเป็นต้องทุกข์
เพราะสิ่งเหล่านี้ก็ได้หากเราตระหนักในสัจธรรมว่าชีวิตนั้นไม่เที่ยง
ความแปรปรวนเป็นเรื่องธรรมดา ผู้ที่เข้าใจความจริงย่อมรู้ดีว่า ไม่มีอะไรที่น่ายึดถือ
ถ้ายึดมั่น ถือมั่น ให้มันเที่ยง หรืออยากให้ทุกอย่างเป็นไปตามใจตนเมื่อใด ก็มีแต่จะทุกข์สถานเดียว

ใจที่รู้จักปล่อยวาง ไม่ว่าจะประสบกับความพลัดพรากสูญเสีย
ความเจ็บป่วย ความล้มเหลว หรือคำกล่าวร้าย
ก็ยังมีความสงบอยู่ได้ ทั้งนี้เพราะความเข้าใจแจ่มแจ้งถึงสัจธรรมของชีวิต และโลก
ปัญญาที่เข้าถึงสัจธรรมดังกล่าว ย่อมทำให้จิตเกิดความสงบสุขอย่างแท้จริง

การกระทำที่ถูกต้องดีงาม (ศีล)
การฝึกจิตให้มีความสงบและตื่นรู้ (สมาธิ)
และความตระหนักชัดในสัจธรรม (ปัญญา)
คือวิถีสู่ความสุขที่แท้

นับเป็นความสุขที่ประเสริฐสุดเพราะ “ไม่มีสุขใดเสมอด้วยความสงบ”
พุทธภาษิตดังกล่าวเป็นสัจธรรมอันสากลอยู่เหนือยุคสมัย
หากไร้ซึ่งความสงบใจเสียแล้ว เราย่อมไม่อาจมีความสุขที่แท้ได้เลย
แม้จะมีเงินมหาศาลหรือมีอำนาจล้นฟ้าก็ตาม

ที่มา : ประมวลความมาจากบทความเรื่อง “ความสุขที่แท้”
โดย พระไพศาล วิสาโล คอลัมน์ ลานธรรม

[เซียนเมา]

ความสุขที่แท้สำหรับผมคือ...ได้ทำอะไรตามที่ใจอยากทำ
(แค่นี้ก็เป็นสุขแล้วครับผม อิอิ)

[mewcoppy]

ได้แอบมองสาวๆใส่เกาะอก..สุขนัก:l-:l-

[กำลังใจ]

ความสุขที่แท้จริงของกำลังใจก็คือ..ครอบครัวมีสุข มีหน้าทีการงานที่ดี แค่ก็นี้ก็สุขหลายแล้วจ้า

[ปลัดโตคนเดิม]

ความสุขของแต่ละคนนั้นไม่เหมือนกัน คนเรามีคนละสมองสองความคิด คิดต่างกัน

ความสุขจึงมีหลายอย่าง แต่ขอว่าอย่ามีความสุขบนความทุกข์ของคนอื่นเท่านั้นก็พอ^^

สุขเพราะมีกิน มีที่อยู่ เพียงพอ พอใจในสิ่งที่ตัวเองมียินดีในสิ่งที่ตัวเองได้ เท่านี้ก็เป็นความสุขได้เช่นกัน

มีความสุขกับสิ่งที่ทำนะครับทุกคน^^ ( อย่าลืม อย่ามีความสุขบนความทุกข์ของคนอื่น)

[เชษ แฟมมิลี่แมน]

ความสุขที่แท้จริง สำหรับความรู้สึกผมแล้ว คือการได้ทำอีหยังตามใจจะของ และผลนั่น เป็นไปอย่างสมหวัง และทำให้คนรอบข้างมีความสุข และเป็นประโยชน์ ต่อสังคมครับ

[กะเม็งสะเร็น]

สุขใดไหนเท่า ล้วงเป๋าเจอตังค์....อิอิ

[สะใภ้อิสาน]

คงจะมีความสุข ถ้าได้สมหวังอย่างที่หวัง
คงไม่มีสุขไหนเท่าจ้า