กว่าจะรู้....ค่า

[สะใภ้อิสาน]

จะรู้ว่าโลกนี้กว้างใหญ่
ก็ต่อเมื่อเราได้...ออกเดินทาง
จะรู้ว่าคุณค่าของอะไร ในสักอย่าง
ก็ต่อเมื่อเราได้...เสียมันไป
จะรู้ความหมาย ของฟ้าหลังฝน
ก็ต่อเมื่อเราผ่านพ้น...มันมาได้
จะรู้ว่ายังมีเรื่องราว อีกมากมาย
ก็ต่อเมื่อเราเปิดใจ...ยอมรับมัน
จะรู้ว่าในหนังสือ มีอะไร
ก็ต่อเมื่อเราได้...ลองเปิดอ่าน
จะรู้เวลา ของดอกไม้บาน
ก็ต่อเมื่อเราเฝ้าตาม...อยู่อย่างนั้น
จะรู้ว่าเรื่องหัวเราะ มันมีค่า
ก็ต่อเมื่อเราเสียน้ำตา...ในสักวัน
จะรู้ถึงความในใจ ของกันและกัน
ก็ต่อเมื่อเราได้พูด...มันออกไป
จะรู้ว่าอะไรที่เรียกว่าคิดถึง
ก็ต่อเมื่อในความคำนึง...มีใครสักคน
จะรู้ความหมายในคำรัก สักหน
ก็ต่อเมื่อมีใครบางคน...ให้หวั่นไหว
จะรู้ว่าค่ำคืนนี้ คงไม่เงียบเหงา
ก็ต่อเมื่อเรื่องเล่า...ได้มีโอกาสบอกไป
จะรู้ว่าทุกคำพูด หมดความหมาย
ก็ต่อเมื่อคนๆนั้น...ไม่อยู่ให้บอก

[๛หนุ่มบ้านไกล๛]

กว่าจะรู้ว่าเหงา เดียวดาย ก็ต่อเมื่อ พยายามลืมใครสักคน แต่ก็ลืมไม่ได้สักที

[พล พระยาแล]

เว่าปานคนมีความรักหลายเถาะ หนุ่มบ้านไกล อิอิ

[๛หนุ่มบ้านไกล๛]

เว่าปานคนมีความรักหลายเถาะ หนุ่มบ้านไกล อิอิ

555555555555555+ อ้ายพล กะต้องศึกษาเป็นธรรมดาละเนาะ เอาไว้ถ่าเขียนกลอน หนังสือซันดอก

ความรักติ้ บ่มี๊

[สะใภ้อิสาน]

กว่าจะรู้ว่าเหงา เดียวดาย ก็ต่อเมื่อ พยายามลืมใครสักคน แต่ก็ลืมไม่ได้สักที

สิ่งที่ยากจำเรากับลืม..สิ่งที่อยากลืมเรากับจำ
บอกใจสอนเราใจเรา...ลืมเค้าเลยเถอะ
โถใจเอ๋ยใจข้า...เหมื่อนดั่งบอกใจให้คิดถึงทุกวันคืน:l-