ยามใดที่เธอท้อแท้ จงมองคนที่แย่กว่าเรา
จะได้หายคลายโศกเศร้า แย่กว่าเราก็ยังมี
ยามใดที่เธอหายโศก จงมองโลกในแง่ดี
ชีวิตเราก็เท่านี้ จะได้ดีเพราะกำลังใจ

เป็นบทกลอนที่คุณครูมอบให้ก่อนที่อี๊ทจะจบมัธยมศึกษาปีที่6
อาจารย์ ชื่อ อาจารย์ผดุงศักดิ์ แสงเพชร เป็นอาจารย์สอนวิชาสังคม
วิชานี้สมัยนี้น่าจะเรียกว่า วิชาความเป็นคน
คิดถึงอาจารย์จังค่ะ
ยามใดที่หนูท้อ หนูก็จะเอ่ยกลอนบทนี้ขึ้นมาทุกที
ขอบคุณ กำลังใจดีดี

อยากมอบกำลังใจให้กับคนที่ท้อแท้วันนี้ด้วยเช่นกันค่ะ