...ไม่อาจหาสิ่งใดมาบอกกล่าว
ได้เพียงเล่าเรื่องราวที่คาใจ
ในวันหนึ่งเวลาช่างยาวไกล
ทำสิ่งใดหละให้พ้นในคืนวัน

ยามมีสุขเวลานั้นมันน้อยนิด
จนกลับคิดเวลานี้แสนสั้น
ยามมีทุกข์เวลาช่างอนันต์
เกินรำพันให้ผ่านไป

บางเวลาปรารถนาให้โลกหยุด
ให้โลกฉุดทุกสิ่งไม่ไปไหน
ฉันจะเดินก้าวย่างยังจุดใจ
ฉันจะไปในจุดที่อยากเดิน ...

...........................................
...........................................