ผญา..น้ำตาผู้แพ้...V.2

[poo01]

คงบ่มีมื้อไว้เนื้อเชื่อในจิต จากเคยหวานยังกะปานยาพิษพี่ชายสิตายเมี้ยน
คิดเถิงคำส่ำมีเสี๋ยนถั่งเอาทรวงจ้วงกระหม่อม ความตรมตรอมแล่นเข้าทื้นน้ำไหลจื้นอยู่ตา
บ่คึดว่าน้องหล๋าสิตั๋วพี่ลงคอ อุกพอ-พออยากเอาคองัดกกเสาย่านหมู่เขาทานพื้น
ได้ยินเพียงเสียงสะอื้น กลืนลงคยามคึดพ้อความเก่า
กอดกกเสากินเหล้าพร้อม เอามาย้อมบ่ให้อาย
อุปสรรคฮักอ้ายบ้านเขาซ่ากันแซวแซว เคยวาวแววสังมาหมองนั่งนองน้ำตาไห้
อุกพอปานสุมขอนฮ้อนส่ำมีไฟไหม้ ปานหัวใจสิขาดถ่อง
ฮ้องกะได้ท่อฮ้อง นางน้องกะบ่หวน
มีแต่ทุกข์ล้วนล้วนน้ำตาหล่นปานฝนตก ไหลฮำตาย้อยป๊กป๊กโศกกระสันหันปี้น
หัวเถิงหมอนนอนแดดิ้น เวียนวินกลิ้งเกลื่อน
บ่อยู่เฮือนกินแต่เหล้าย่างเลาะบ้าน ให้คนป้อยจ่อยผอม
เทื่อคึดสั้นคึดจ้อมอยากตายมับให้มันสม ฟาดเหล้าขาวไปหลายกลมย่างเซไปเต๋ฮั้ว
ย้อนสาวตั๋วหัวใจแล้ง บ่สมแพงบ่สมฮัก
ยังกะปานไก่แม่ฟักอยู่กับหม๋องฮ้องแล้ว ไห้เป็นไข้บ่ใส่ยา
ซึ้งแก่ใจอ้ายแล้วหล๋าคำว่าคนอกหัก อดีตหลอนได้นอนซักจ่มนำทุกคำข้าว
ยอมผิดศีลนั่งกินเหล้า กะยังเหงาบ่อาจซ่วง
เป็นบ้า-บ้าป่วง-ป่วงลวงกันนอ น้องหล๋าหวังสิฆ่าพี่หรือ
นับแต่มื้อสืบมื้อน้ำตาหล่นคนตกอับ มื้อกี่หนบ่ทนนับก่องน้ำตาบูชาแพ้
ไผสิมาอาสาแก้รักษาแผลยังถ้าอยู่ ไผบ่เป็นบ่อาจฮู้ยามซู้ต่างกะใจ
ฝากน้ำตาผู้แพ้ไว้ให้ไหลหล่นลงดิน ธรนินทร์เป็นพยานว่าวินานพังแล้ว
เหลือแต่แผลกับแป้วบนฤดีที่ระลึก เจ็บแล้วจำในสำนึกฮักแฮ่งหลายอ้ายจั่งเศร้า
เป็นอุก-อึกเอ้า-เอ้าบาดยามเจ้าต่างกะใจ นางเอย น้องหล๋าเอ้ย........
................................................จบแล้วเด้อพี่น้อง........................................................

[Himawari]

ซึ้งอีหลี อ้ายเอ้ย ถืกใจบัวจังซี่ เอาไป 1แต้มเด้อจ้า อ้ายบ่าวภู

[โป้ยก่าย]

ปาด ผญาเพิ่นมาคือยาวคักแท้สิบ่ได้ป่าแคนใส่นำพุ้นบ่นี่ อิอิ

[โป้ยก่าย]

ย่านแต่ไกลไปหน้าบ่หวนมาคือเก่า แม่นสิเหมารถแท็กซี้นำส้นกะเถิง
ได้แต่แหงนคอตั้งบ่มีหวังอีกคือเก่าแม่นสิเอา f.16 เซิ้นทั้วฟ้าบ่มีได้ว่าสิเห็น นางเอ้ย

[sompoi]

จักหยั้งเนาะจารย์..เทิ้งแท๊กซี่ เทิ้ง เอฟ สิบหก..ผญา เพิ่นกะดาย..

[โป้ยก่าย]

มันบ่มีความสิเว้ากะเลยเอามาว่า หาซอกความสิเอ้ยอ้างมันตันตื้ออยู่สมอง
เลยคิดเอาว่ามันคล่อง เป็นทำนองพอได้ว่า คิดทั่วดินฮอดฟ้าหาความเว้ากะบ่มีสั้นดอก ก่อสิเอามาว่านี่กะดาย
อิๆๆ