เอ้าเบิ้ดแก้ว ขาว ขาว
ในสโมสรนักดื่ม ถึงแม้ว่าข่อยสิบ่ช่ำชองในเรื่องนี้ปานใด๋ก็ตาม เพราะปกติแล้วข่อยเป็นคนบ่กินเหล่าบ่สูบยา เคยกินเหล่าเทือแรกตอนอยู่ ม.6 ช่วงใกล้สิจบเพิ่นเลี้ยงเหล่าขาวกับเหล่าโท กะเลยกินทั้งสองอย่าง นอนหลับไปสองมื่อแบบบ่ฮู้เรื่อง ปานตายแล่วเกิดใหม่
หลังจากนั้นข่อยเข็ดปานตอนแมว บ่แตะต้องน้ำเมาอีกเลย เพราะมีโรคประจำตัวคือพอกินเหล่าแล้ว มักสินิสัยเสียบ่อยู่กับร่องกับรอย ซงจั่งวาดสิเป็นโรคไส้เลื่อนนี่ล่ะ 555
เพิ่นบอกว่าเป็นเมียทหารนับขวดเป็นเมียตำรวจนับแก้ว อันนี้บ่แมนข่อยเด็ดขาด แต่ในสังคมกะต้องมีแนพอเจริญอาหาร ยิ่งได้มาพ้อพี่พ้อน้องยิ่งเว่านัวหัวม่วนถืกอกถืกใจหลาย ผลกระทบตอนนี้พอร่างกายอ่อนแอแนกะเป็นช่วงเอาคืนของโรคภัยไข้เจ็บ นึกว่าเจ้าของแข็งแรง มันบ่แมนซะแหล่ว อย่าสิคึดว่าเจ้าของแข็งแรงอยู่เด้อ ให้เบิ่งกำลังเจ้าของแน
การออกกำลังกายเป็นยาวิเศษอันนี้คือเรื่องจริง เมื่อฮู้สึกว่าอ่อนเปลี้ยเพลียแรง เบื่อ หน่าย วินหัว มึนหัว ให้ลงไปออกกำลังกาย หรือหางานอดิเรกเฮ็ด ให้เลือดมันสูบฉีด มีคนเก่าคนแก่เพิ่นบอกว่าถ้าห้อยหัวได้คืออีเจีย กะให้ห้อยหัวลงให้ต่ำ สิเฮ็ดให้สมองปลอดโปร่ง รักษาโรคปวดหัว วินหรือมึนหัวได้พะนะ ข่อยกะแนมหาขื่อในบ้านอยู่ ว่าสิเอาขาไปห้อยขื่อกะย่านตกลงมาคอหัก
มีอยู่เทือหนึ่งไปกินเหล่ากับเจ้านาย เพิ่นโฆษณาสรรพคุณข่อยอย่างดี ต่อหน้าสาวเสริฟที่มานั่งรายล้อม หมอนี่แข็งแรงกินเหล่าบ่เมา เพิ่นเป็นนักมวย เป็นนักกล้ามพะนะ ข่อยกะฮังเป็นคนมักย่องซะแนแล้ว กะเลยโชว์ให้เบิ่ง เอ้า...เบิ๊ดแก้ว...ขาว...ขาว พะนะ ซุมกองเชียร์กะดาย
แก้วสองแก้วกะไคแนอยู่ แต่ดุ ๆ เข้าเริ่มบ่อยากลุกเข้าห้องน้ำแล้วข่อยบาดเนี่ย ย่านเสียอาการ แต่กะอดบ่ได้ พยายามกัดแข่วหย่างให้ตรงทางที่สุด ไปจกคอฮากอยู่ในห้องน้ำ ซุมนวดในห้องน้ำกะจั่งแมนคัก บีบต้นคอเอามือสับป๊อก ๆ ข่อยละเยี่ยวบ่ออก
หลังจากได้ผ้าเย็นแล้ว กะพยายามหย่างกลับที่ เปิดประตูเข้ามานั่งในห้องปานบ่มีอีหยังเกิดขึ้น เอ้า...ต่อไปเป็นการกำเหรียญพะนะเพิ่นว่า คือเอาเหรียญมากำและให้ทวย ไผทวยผิดกะได้กินเหล่าในแก้ว ไผทวยถืกผู้ที่กำเหรียญอยู่กะได้กินไป กินแล้วกะหยิ่นและกำเหรียญทวยผู้อื่นต่อ
มาฮอดตาข่อยทวยเพิ่นหยิ่นมาปานให้ซุมสามล้อบ้านเฮากิน อู้..พะนะเสียงหมู่เพิ่นฮ้อง ปรากฎว่าข่อยทวยผิด ซัดเข้าไปพี่น้องเอ้ยแมงหิงห่อยออกตามาบ ๆ เสียงลมออกหูวิง ๆ
ข่อยกะแก้เผ็ดหยิ่นเพียว ๆ เกือบเต็มคือกันแหล่ว ป๊าด...เสียงหมู่เพิ่นฮ้อง ฟังเสียงเอาโลด อู้ กับ ป๊าด มันต่างกันอยู่เด้น้อ ปรากฎว่าเพิ่นทวยเหรียญที่ข่อยกำถืกพี่น้องเอ้ย
เฮ็ดจั่งใด๋บาดเนี่ย ผลกรรมกะมาตกอยู่กับข่อย ถ้าบ่กินกะบ่ได้มันเป็นกติกาในวงเหล่า และกะเสียราคาสรรพคุณที่เพิ่นอวดอ้าง ข่อยซัดไปจนเบิ๊ดแก้ว ผุสาวที่นั่งนำตบมือแตกโคบ ๆ หลังจากนั้นข่อยบ่ฮู้เรื่องหยังอีกเลย ตื่นมื่อเซ่าแปะเที่ยงข่อยมืนตาขึ้นที่นี่ที่ไหนพะนะข่อยว่า จักผู้ใด๋พาข่อยมานอน ข่อยยังจำบ่ได้ทอซูมื่อนี่ล่ะ แต่กำเหรียญข่อยสิจำฮอดมื่อข่อยตาย
อ้างข้อความนี้
Bookmarks