มนต์รักต้นผักกะเดา

[ตรี ศรีเมืองใหม่]

...หล่านางเอ๊ย/สายลมต้อง ใบตองกุง โคบคิเคบ

เจ็บในทรวง เป็นห่วงน้อง มองเบิ่งฟ้า เจ้าห่างหาย

หนาวทั้งกาย ชายคนเศร้า เหงาอุราเป็นบ้าป่วง

ดวงเอ๊ยดวงดอกท้อ อ้ายรอเจ้า เฝ้าห่วงหา

...หลายๆปีเจ้าทิ้งพี่ ไปมีใหม่ ในแดนไกล

ศิวิไลย์ในดินแดน แม่นบ่อน๊อ ชายหลงง้อ

ลืมเสียงแคนที่เคยจ้อ ลืมเสียงซอแล้วน้องผี่

ได้นอนบ้านผู้ดี ลืมแล้วติ๊ ป่นเบ้า คําจาเจ้าฮักพี่ชาย

...อ้ายเซียงยังคอยถ่า ข้าวต้มมัดกลับมา หาอ้ายอยู่ม่องเก่า

ไต้ต้นห่มผักกะเดา ม่องที่เฮาจูบแก้ม แนมดูฟ้าเป็นคู่จันทร์

จนตะวันรุ่งฟ้า สัญญาเก่า เฮาไกลกัน

อ้ายยังคองคอยวัน จันทร์ยังมีวันหวน ให้ด่วนมาสาน้อง

....สายลมต้อง ผักกะเดา โหวกวิเหว่

ชายใจเพ แหงนหน้าจ้อง มองน้องลัดทุ่งนา

ข้าวต้มมัดน้องหล่า อยู่แดนไกล ได้ยินข่าว

ผักกะเดา ล่วงหล่นแล้ว ชายใจแป้ว แม่นป่วงหา นางเอ๊ย...