หน้าที่ 1 จากทั้งหมด 2 หน้า 12 หน้าสุดท้ายหน้าสุดท้าย
กำลังแสดงผล 1 ถึง 10 จากทั้งหมด 12

หัวข้อ: ..รอยรัก รอยอดีต ตอนที่ 2 (มาแล้ว..)

  1. #1
    มิสบ้านมหา 2010
    ศิลปิน นักเขียน
    สัญลักษณ์ของ เขมราฐ
    วันที่สมัคร
    Sep 2008
    ที่อยู่
    กลางท่งเมืองเขมฯ
    กระทู้
    1,946

    ..รอยรัก รอยอดีต ตอนที่ 2 (มาแล้ว..)

    สำหรับผู้อ่านครั้งแรก เพื่อให้ได้อรรถรสในการอ่านโปรดกลับไปอ่านตอนที่ 1 นำเด้อค่ะ




    ทุกครั้งที่เขาต้องรอนแรมกลางป่า หูแว่วเสียงเมียรัก

    เรียก “อ้ายมา” อยู่ร่ำไป ทุกข์ใดจะเท่าเมียรัก ลูกน้อยจากไปแม้ไม่ได้ตายจากกันก็

    เหมือนตายจาก หนองงัวซอ เมืองอุดรธานี เขายังไม่เคยไปสักครั้ง ผู้ที่แสวงหาบ้านใหม่ที่

    ย้ายไปอยู่หนองงัวซอ ยังไม่มีใครกลับมาเยี่ยมบ้านเก่าเลยสักคน เขาพยายามทำงาน

    หนัก การค้าวัวควายในสมัยนั้น เมื่อหน้าเก็บเกี่ยวเสร็จสิ้นเขาก็จะออกตะเวนตามหมู่บ้าน

    ต่าง ๆ ซื้อ วัวควาย แล้วไล่ต้อนลงใต้ ค้าขายไปเรื่อย ๆ จนถึงเมืองโคราช หากปีใดที่ฝน

    มาช้า การค้าขายฝืดเคืองจำต้องต้อนวัวควาย ผ่านเขาดงพญาเย็นไปค้าขายถึงเมือง

    บางกอก ซึ่งการเดินทางนั้นยากลำบากหนักหนา ทั้งต้องคุมลูกน้องดูแลวัวควาย ทั้งต้อง

    เผชิญกับโจรป่า ที่เห็นทัพวัว ควายของ “ฮ้อยมา” เป็นเหมือนขนมหวาน ทั้งไข้ป่าที่ชุก

    ชุม แม้จะทำงานหนักเพียงใด เวลาจะผ่านไปสักกี่ปีในใจของเขายังอาวรณ์เมียรักไม่เสื่อม

    คลาย ทุกครั้งที่กลับจากการค้าขาย เขาจะนึกถึงเมียรักและลูกน้อย หากเธออยู่ด้วยกัน

    หลังกลับจากรอนแรมกลางป่า มีเธอรออยู่ที่บ้านชีวิตนี้คงไม่โดดเดี่ยว ผ่านไปหลายปี ไม่มี

    ใครกล้าเอ่ยถาม ถึงคนที่จะมาอยู่เคียงข้างเขาแทนเมียรัก แม้แต่ลูกน้องในทัพควาย ก็ไม่

    มีใครกล้าเล่นหัวกับ “ฮ้อยมา” ด้วยเขาเป็นคนเฉียบขาด และปกครองลูกน้องด้วยความ

    เมตตา เมื่อกลับจากค้าขายเขาจะแบ่งปันกำไรให้ลูกน้องในสัดส่วนที่เหมาะสมและทุกคน

    พอใจ เขาจึงเป็นที่รักและยำเกรงของผู้ที่ร่วมทางและคนรอบข้าง เดือน 6 ปี 2480 เขา

    กลับจากการค้าขาย ถึงเมืองอุบลฯ มีคนนำข่าวมาบอกว่า แม่ป่วยหนัก อยากให้นายฮ้อ

    ยพาลูกน้องแวะพักที่บ้านหนองไหล ยามไข้แม่สักคืนสองคืน แม้จะกลัวว่าความหลังครั้ง

    ยังรักกัน จะพาให้เขาเจ็บปวด แต่ด้วยความเป็นห่วงแม่เขาจึงต้องพาลูกน้องแวะพักบ้าน

    แม่สองคืน เมื่ออาการแม่ดีขึ้นจึงได้ลากลับหนองผือ “บักหล่าเอ๊ย.. อยู่พุ่นบ่ทันมีผู้ฮักผู้

    แพงบ้อหล่า โตกะอยู่ผู้เดียวมาหลายปีแล้ว บ่คึดหาใหม่บ้อ” แม่เอ่ยถามเมื่อเขามากล่าว

    ลา “เทื่ออ่อนพาลูก หลบมาไผ๋สิเบิ่งเขาล่ะอีแม่” เขายังมีความหวังว่าเมียรักจะพาลูกกลับ

    มา “บ่มาดอก อ้ายทิดมีมายามบ้าน เว้าให้แม่ฟังว่าเขาเอาผัวใหม่แล้ว ได้ผัวครูได้ดีเมือ

    หน้าอยู่ดอก” เหมือนฟ้าฟาดลงกลางกระหม่อมอีกครั้ง เมียรักได้แต่งงานใหม่กับผู้บ่าวครู

    เมืองอุดรฯ เขาเพียรทำงานหนักเก็บเงินทองด้วยหวังว่าสักวันเมียรักจะกลับมา แต่วันนี้ข่าว

    ได้รับทำให้ความหวังทีเลือนรางได้ดับสิ้นไป “ลืมเขาซะเถาะแม่ว่า หาผู้ใหม่สาแนวมันบ่

    แม่นของเฮาจั่งได๋กะบ่แม่น” แม่เอ่ยปลอบ “ลูกข่อยเด้แม่ ข่อยเห็นหน้ามันได้สามเดือน

    กะบ่เห็นกันอีกเลย ใหญ่ปานได๋แล้ว” เขายังห่วงลูกน้อยที่เมียรักได้พาจากไป “โตอย่า

    เสียใจหลายเด้อ ลูกโตเป็นไข้ป่ากลางทาง ผู้ไปนำกะบ่มีหมอยาจักคน โตกะจักตั่วว่า

    หนองงัวซอมันไกลซ่ำได๋ แล้วลูกโตกะยังน้อย” แม่เอ่ยแล้วถอนหายใจ “ลูกข่อยตายแล้ว

    แม่นบ่แม่”เขาถามเสียงเคลือ ด้วยประสบการณ์เดินทางกลางป่า ทำให้เขารู้ว่าหากเป็นไข้

    ป่าแล้วไม่มีหมอยา ไม่แคล้วต้องตายทุกคน “ลูกโตสิ้นใจก่อนฮอดหนองงัวซอ คืนหนึ่ง”

    ไม่มีเสียงซักไซ้ถามข่าวลูกเมียจากปากฮ้อยมาอีก น้ำตาลูกผู้ชายไหลรินเงียบ ๆ ไม่มี

    เสียงสะอื้นไห้ ด้วยใจที่ทระนงเกินกว่าจะให้ผู้ใดเห็นน้ำตา นอกจากแม่ ผู้หญิงที่รักเขา

    มากที่สุด ใจเขาปวดร้าวเกินกว่าจะเอ่ยสิ่งใดกับแม่ ได้แต่ก้มลงกราบแทบตักแล้วลงเรือน

    จากมา จบสิ้นกันเสียทีสิ่งที่เฝ้ารอ จากนี้ไปชีวิตเขาจะมีสิ่งใดเป็นเครื่องหล่อเลี้ยงจิตใจ

    ลูกน้อยที่ลืมตาดูโลกได้เพียงสามเดือน เป็นไข้ป่าตายจากไป เมียรักแต่งงานใหม่ เธอคง

    หมดรักในตัวเขาแล้ว ไม่มีสิ่งใดที่จะยึดเหนี่ยว ที่จะเป็นความหวังให้เขาต้องต่อสู้อีก เขา

    พาลูกน้องจากบ้านเก่ามาด้วยใจที่ปวดร้าวกว่าทุกครั้ง ภายใต้ท่าทีสง่างาม องอาจบนหลัง

    ม้า ไม่มีใครทราบว่าในจิตใจเขาแหลกเหลวเจ็บปวดเกินจะพรรณนา เมื่อกลับถึงหนองผือ

    เขาพาลูกน้องเข้าไปกราบญาท่านแสงรดน้ำมนต์ ในวัดซึ่งเป็นธรรมเนียมที่เขาปฏิบัติทุก

    ครั้งที่กลับจากค้าขาย เขาเล่าเรื่องที่แวะเยี่ยมบ้านเก่าให้ท่านฟังโดยละเอียด ญาท่านแสง

    เอ่ยปากบิณฑบาต ให้เขาบวชสักหนึ่งพรรษาอย่างน้อยก็เพื่ออุทิศส่วนบุญให้กับลูกน้อยที่

    จากไป ที่ไม่รู้ว่าศพลูกน้อยจะถูกฝังไว้กลางป่าที่ใด เขาจึงตัดสินใจปลงผม เข้าสู่ร่มกาสาว

    พัตร หนึ่งพรรษาโดยหวังว่าผลบุญครั้งนี้จะส่งไปถึงลูกน้อยที่บุญน้อยตายจากไป.....

    โปรดติดตามตอนต่อไปว่าฮ้อยมาจะบวชดนปานได๋ จะมีหยังเข้ามาในชีวิตอีกบ่..ไม่นานเกินรอ...
    แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย เขมราฐ; 19-12-2010 at 12:53.

  2. #2
    แบ่งปันความรู้และประสบการณ์ สัญลักษณ์ของ บ่างกะเล็น
    วันที่สมัคร
    Oct 2008
    ที่อยู่
    บ้านม่วง สกล ชลบุรี
    กระทู้
    82
    ฟ้าวแหน่เด้อคับ
    ถ้าอ่านอย่างจดจ่อ

  3. #3
    ผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านมหา สัญลักษณ์ของ nuzing
    วันที่สมัคร
    May 2007
    ที่อยู่
    ตกฟากอยู่อุบล เป็นคนชราบางแคแล้ว
    กระทู้
    2,260
    บล็อก
    5
    ลูกน้อยกะตายเมียกะไปเอาผัวครู เปลือกนอกเข้มแข็งเด็ดเดี่ยวกล้าหาญแต่เบื้องลึกของหัวใจช่างมีใจอ่อนโยนกับความรักลูก/เมีย/แม่ สงสารโชคชะตา "ฮ้อยมา"
    ปล. หัวหลิน...ต่อตอน 3 ยายรมณ์ค้างเท่อเร่อแล้ว ไวๆๆๆๆๆๆๆ
    "ใจประสงค์สร้างกลางดงกะหว่าถ่ง ใจขี้คร้านกลางบ้านกะหว่าดง"

  4. #4
    ร่วมถ่ายทอดความรู้สู่สังคม สัญลักษณ์ของ บ่าวห้วยละโอง
    วันที่สมัคร
    Feb 2009
    กระทู้
    717
    ตอนสามกะฟ้าวมาแหน่เด้อน้องหลิน สิถ่าอ่าน

  5. #5
    ศึกษาหาความรู้ สัญลักษณ์ของ น้องไอซ์
    วันที่สมัคร
    Oct 2010
    กระทู้
    48
    ห่วยคือมาไห่ค้างเท่อเล่อจังซี้ นอสาวหลินมาไวๆๆเด้อกำลังม่วน สิถ่าอ่าน

  6. #6
    เจ้าหน้าที่ประชาสัมพันธ์ สัญลักษณ์ของ เเมงสะดิ้ง
    วันที่สมัคร
    Oct 2008
    ที่อยู่
    ที่ชอบ
    กระทู้
    1,025
    บล็อก
    24
    สุดยอยเลยน้องหลิน
    ติดตามอ่านอีกเช่นเคย
    สะดิ้งคือน้องได้ยินเสียงฆ้องกะแล่นตำ

  7. #7
    ผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านมหา สัญลักษณ์ของ มั่วหน่าฮ่าน
    วันที่สมัคร
    Jan 2007
    กระทู้
    1,781
    จักว่าสิให้ติดตามตอนต่อไปเฮ็ดหยัง ฟ้าวเขียนให้จบๆ สิได้แล้วๆกันซะ หนหวยเว่ย..
    ไม่เข้าถ้ำมอง เหตุไฉนจะได้มอง...http://img198.google.co.th/img198/6016/iinjiisjiisj.gif

  8. #8
    ฝ่ายกิจการพิเศษ สัญลักษณ์ของ กำพร้าผีน้อย
    วันที่สมัคร
    Apr 2009
    ที่อยู่
    รัตนาธิเบศร์..ใกล้แยกแคราย
    กระทู้
    1,788
    อ่านไปน้ำตาหละสิไหลนำยังว่า..

    ฟ่าวปั่นต้นฉบับเร็วๆแนเด้อหล่าหลิน..อย่าให้มันเจ็บปวดตื่มกันไปหลายกว่านี่..5

  9. #9
    ใจเย็นๆจ้าอ้ายมั่ว ของดีกะแบบนี้ละจ้า
    ปูสาดรอแล้วเด้อจ้าสาวหลิน กินหิมะราดน้ำหวานถ่าพร้อมจ้า
    เมื่อความจนผลักไส ดิ้นรนเท่าไรยิ่งไกลบ้าน

  10. #10
    ฝ่ายบริหารระดับสูง สัญลักษณ์ของ พล พระยาแล
    วันที่สมัคร
    Mar 2008
    กระทู้
    6,430
    โอ้ สินอนถ่าอ่านตอนที่สามก่อนบาดเนี่ย คือหนาวแถะบุข้างนอกมุ้งกะดาย อิอิ

หน้าที่ 1 จากทั้งหมด 2 หน้า 12 หน้าสุดท้ายหน้าสุดท้าย

Tags for this Thread

กฎการส่งข้อความ

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •