เกินสิหักห้ามใจ น้ำตาไหลใจสิโคน เด้น้อ
คิดฮอด ...ค...อน...คน คนคนคน ว่านี้ คิดถึงแท้พ่อแม่เอ้ย
หัวใจเอ้ย.....ปานลมปลิว ใจหวิวหวิวใจสั่นสั่น
บางวันฝันพ้อหน้า ได้จาเว้ายุผุเดียว
เหลียวเบิ่งทางย่างหวังพ้อ โอ้คนน้อ....ล้อให้จ่อย
เฮาคือจั่งบักหอยน้อย ถือคิงไข้กะพองกัน พี่เอ้ย
หนาวกะหนาวสะบั่น ปานหิมะมันสิตก
ในหัวอกสั่นระทวย อ่วยหาคนสิเว้า
เอาหมอนกกหมกกับผ้า พอเห็นหน้าให้หายป่วย
นอนระรวยอว่ยหาหม่อง บัดยามน้องน้อยสินอน ท่อนั้นแหล่ว
Bookmarks