โปรดหันหลังมองบ้างใครทนทุกข์
แม้นสนุกไม่คิดถึงคนข้างหลัง
พ่อแม่นั้นคอยเฝ้ามองอยู่ห่างห่าง
หันมองบ้างที่ทุกข์ทนนั้นเพื่อใคร...
เจ็บเพื่อคนอื่นมันใช่เรื่องหรือป่าว
เมื่อถึงคราวช้ำหนักรับไม่ไหว
หากจะเจ็บอย่าเจ็บเพื่อคนอื่นไกล
นึกเอาไว้พ่อแม่นั้นเจ็บกว่าเรา...
เราเห็นด้วย กับรวงข้าว ที่เขาเห็น
ไม่ได้เป็น เพราะความรัก หรอกหนาท่าน
อยู่ที่ใจ ตัวของเรา เป็นสำคัญ
แค่รู้จัก ใช้รักปัน โลกสวยงาม..
มองต่าง..อย่างปลง
คิดถึงบ้าน คิดถึงแม่ แน่นเต็มใจ
อยากกลับไป ก้มกราบ โอบกอดท่าน
คิดถึงบ้าน คิดถึงพ่อ ขอกราบกราน
บุญคุณท่านล้นเหลือเกินจะเอ่ย...
ขอขอบคุณทุกแรงใจส่งให้มา
ที่บอกว่าเจ็บกว่าเราเข้าใจอยู่
เจ็บปวดลึกในใจไฉนใจใยล่วงรู้
สงสานก็มาดูจะได้รู้เป็นอย่างไร
ขอขอบคุณด้วยน้ำใจใครที่ห่วง
แม้นจะมาบอกหลอกลวงต่อก็ดีใจ
เจ็บนี้จะกี่ครั้งแต่ก็ยังทนสู้ไหว
หากว่าทำใจได้อาจเผลอใจไปรักเธอ.....
บางความห่วง ใช่รักเพียง ฉันท์ชู้สาว
เห็นเรื่องราว ของมิตรโลก ใคร่ชี้บ้าง
เราทุกคน คล้ายมิตรแท้ ร่วมเดินทาง
เมื่อเข้ามา ร่วมสรรสร้าง บอร์ดกวี..
มองต่าง..อย่างปลง
เก็บใจไว้ ให้สมบูรณ์ ค่อยก้าวต่อ
อย่าได้ท้อ กำลังใจ ให้เสมอ
อย่าได้โศก อย่าได้เศร้า เหงาละเมอ
อย่าได้เพ้อ อย่าได้พร่ำ คร่ำครวญเลย .......
+++ส่งใจไปกับนก ให้ไปตกที่บ้านเธออออออ....+++
ฝากให้มาตกทางบุรีรัมย์พี้เด้อแม่เสี่ยว อิอิอิ
...เปรียบแม่เช่น โคมทองของชีวิต
ช่วยชี้ทิศ ช่วยนำทาง ช่วยสร้างสรรค์
ให้ความรัก ให้ความรู้ ชูชีวัน
ลูกจึงมั่นกตัญญูบูชาคุณ..........เพื่อแม่ แพ้บ่ได้
บ่ไปดอก ย้านติดตาข่ายเจ้าออกบ่ได้
ทิ้งความเหงา ละความเศร้า เพื่อก้าวต่อ
อยากจะขอ กำลังใจ ให้ฉันบ้าง
จะใช้มัน ต่อสู้ สร้างสรรค์ทาง
ใช้พร้อมพราง สร้างขึ้นใหม่ ในใจเรา (เน้อ)
โอยเยอะไป กำลังใจ ที่เธอชอบ
ลองยื่นมอบ ไมตรีเรา แก่ใครเขา
นั่นแร่ะหนา คอยดูสิ กลับหาเรา
เป็นกะตั้ก คอยกอบเอา แทบไม่ทัน(พุ่นแหล่ว)..อิอิ.
มองต่าง..อย่างปลง
กฎการส่งข้อความ
อ้างข้อความนี้
Bookmarks