(ขอบคุณทุกๆแรงใจที่มีส่งมาให้นักเขียนหน้าไหม้ โอะ หน้าใหม่ หลายๆเด้อจ้า ว่างบ่ได้ อิอิ ฟ้าวมาปั่นต่อจ้า )
หลังหมดเทศกาลสงกราต์ ย่างเข้าเดือนหก ฝนต้นปีเริ่มรวยริน กลิ่นไอดินที่ถูกฝนเริ่มส่งกลิ่นหอมอ่อนๆ ดอกไม้ ดอกหญ้าเล็กๆตามนา เริ่มจะแตกกิ่ง แข่งกันชูยอดอ่อน เห็ดเล็กๆตามคันนา เริ่มจะมีให้เห็น
" เคนเอ้ย แม่ว่าปีนี้ควายบักตู้เฮามันส่งเถ่าลงหลายเนาะ แม่ว่าสิไปเว่าควายพ่อลุงเส็งเบิ่ง เพิ่นมีหลายโต แม่ว่าสิไปยืมแล้วมาพอแล้วนาปีนี้ รึมึงว่าจั่งได๋ " เสียงยายทุม ปรึกษาหาลือเรื่องทำนากับลูกชาย ในขณะที่หมากยังเต็มปาก
"ดีคือกันหละแม่ พ่อลุงเส็งเพิ่นกะเคยบอกยุตะปีกลาย ข่อยกะว่าบักตู้มันโตเดียวกะสิแล้วนายุ กะเลยบ่ได้ไปเอานำเลา " พ่อลุงเส็งที่บักเคนกล่าวถึงคือพี่ชายแท้ๆของตายัง พ่อของบักเคนที่เสียชีวิตไปแล้วนั่นเอง
"แม่ออกไปวัด แล้วสิแวะหาเฮือนพ่อลุงเลายุดอกสั่น มื้อนิ " นางพูดพลางเก็บข้าวของที่เตรียมไปทำบุญที่วัด
แดดตอนสายๆกลางทุ่งนา ชายหนุ่มร่างกำยำกำลังขะมักขะเม่น กับการป้านคันนา ตวายักตู้ ที่เป็นทั้งพาหนะ และเพื่อนคู่ใจของมันกำลังเล็มหญ้าที่พึ่งแตกกอจากฝนแรกที่ได้รับ แดดอาจจะทำให้ผิวกายของบักเคนไหม้เกรียม แต่ไม่อาจลบความคมสัน ของมันลงไปได้
" ดู๋แทะน่อ กินข้าวสวยหละติอ้ายเคน" เสียงทักทายจาก อิเพ็ญ สาวน้อยที่มีที่นาติดกับนาของยายทุม และแอบหมายปอง บักเคนมาตั่งแต่เริ่มแตกเนื้อสาว แต่บักเคนหามีความสนใจไม่ มันไม่เคยคิดเป็นอื่นไกลกว่าคำว่าน้องสาว
"กินแล้วจั่ง ลงมานิหละเพ็ญ .... ออกมาเอางัวกินน้ำติ " เสียงตอบรับและทักกลับจากบักเคน
"จ้า .... อยากมาเบิ่งอ้ายเคนป้านคันแทนำนั่นหละ " สาวน้อยบ้านนา เริ่มทอดสะพานนิดๆให้บักเคน แต่หาได้รับความสนใจจากชายหนุ่มแม้แต่น้อย มันอมยิ้มนิดๆ แต่ในใจมีแต่หน้าของอิสาย ลอยเด่น แจ่มจรัสอยู่ในใจของมัน
ตกค่ำวันนั้นหลังจากกินข้าวเย็น บักเคนสำรวจคลาดไถ เพื่อที่จะเตรียมพร้อมสำหรับการทำนาในปีนี้ การไถฮุดนา ตามภาษาของชาวอิสานที่จะต้องเริ่มลงมือไถกันตั้งแต่ฝนแรกที่มาเยือน
" เคน หลวงพี่ขุนเพิ่นบอกแม่ว่าสิสิก ออกพรรษาปีนี้ ว่าสั่น" ยายทุมพูด พรางสีหน้ามีความกังวลไม่น้อย กับลูกชายอีกคนที่อยู่ในร่มกาสาวพัฒน์
"ดีคือกันตั้วแม่ สิได้มาเฮดนาส่อยกัน " บักเคนพูดไปอย่างไม่ทันคิดอะไร
"แม่ ใจบ่ดี ได้ยินเด็กน้อยเลาะวัดเว่ากัน ว่าหลวงพี่อยากสิก ย้อนมักอิสาย ลูกสาวพ่อใหญ่มี คุ้มใต้"
เหมือนสายฟ้าฟาดเปรี้ยงลงมากลางใจของบักเคน หนุ่มน้อยบ้านนา ที่พึ่งจะเริ่มมีความรู้สึกพิเศษกับหญิงสาวคนบ้านเดียวกัน และความตั้งใจลึกๆของมัน เสร็จหน้านาปีนี้ มันกะอยู่ในใจลึกๆจะสานสัมพันธ์กับอิสาย สาวน้อยนางเดียวที่อยู่ในใจของมันมาตั้งแต่ไปวัดวันสงกรานต์
คำเล่าเรื่องของพี่ชายจากปากแม่ ทำให้สีหน้าของบักเคนถ้าความมืดไม่ปิดบังคงจะมองเห็นความซีดเผือก อยู่ไม่น้อย
" เอ่า ....หลวงพี่สิเฮดนาได้ติ อิแม่ เลามาสิเคยจับหางไถ" เสียงพูดจากอินางน้อยแว่วมาจากในครัว
" จั่งว่า กูคิดยากยุนิหละ '' เสียงผู้เป็นแม่ดูมีความกังวลไม่น้อย ...
เงียบกริบ ไม่มีคำพูดใดหลุดมาจากปากบักเคน มันดูเศ้ราซึม จนน้องสาวคนเดียวของมันสังเกตุได้
" อ้ายเคน ...ข่อยถามสื่อๆเด้ออ้าย " อินางน้อยได้โอกาส อยู่ตามลำพังกับพี่ชาย หลังอาหารเช้าของวันต่อมาเสร็จสิ้นลง และยายทุมก็ออกไปดูลูกให้อิจันลูกสาวคนโต
" เจ้ามักอิสายบ่ ... มื้อไปวัดมื้อนั่น อิสายมันถามข้อยว่าเจ้ามีผุสาวหละไป่ สงๆข้อยว่ามันกะสิมักเจ้า " เสียงพูดจากน้องสาว สายตาที่จริงจังรอฟังคำตอบจากพี่ชาย
" โอย ไผเขาสิมาสนใจ คนบ้านนอกคอกนา อนาคตมีแต่หางไถ ส่ำอ้ายมึงน่ออินางเอ้ย"
คำพูดที่ออกมาจากปากของบักเคนดูจะสวนทางกับใจของมันอย่างสิ้นเชิง ก่อนที่จะพลุดลุกขึ้นไป พร้อมกับแบกไถขึ้นบ่า
(ความรักของหนุ่ม-สาว บ้านนามาเจออุปสรรคต่อนบักใหญ่แล้ว อย่าลืมมาติดตามตอนต่อไปเด้อจ้า ผู้เขียนขอโตไปอาบน้ำก่อน อิอิ ถึกจ่มอีกแล้ว ฮ่าๆๆ )
อ้างข้อความนี้
:l-
Bookmarks