เป็นจั่งใด๋แนน้อพี่น้องกลับบ้านปีใหม่

[พล พระยาแล]

มาเล่าให้กันฟังเบิ่งดู๊ครับ ไปบ้านปีใหม่ม่วนบ่ครับ วันที่ 30 ธ.ค.53 ออกจากบ้านตอนหกโมงเซ่า ได้ขึ้นรถปรับอากาศชั้น 2 กรุงเทพฯ - ชัยภูมิ รถออกสองโมงเซ่าครับ ไปฮอดบ้านพ่อกับแม่เกือบบ่าย 4 โมงแลงครับ นอนอยู่คืนหนึ่งครับ บ่มีหมู่จักคน (จักไผถามข่อยดอกล่ะ ฮังอยากเว่าให้ฟัง)

วันที่ 31 ธ.ค.53 เดินทางไปบ้านแม่เถ่าครับ พอดีนั่งกินกับรุ่นพี่ข้างบ้านที่เป็นตำรวจครับ ลูกเพิ่นนัดหมู่มาฉลองกัน กะเอิ้นข่อยไปกิน ข่อยกะหิ้วเอาอุปกรณ์ประกอบการสนทนาไปนำ ว่าสิเค้าท์ดาวน์นำเพิ่นอยู่ครับ แต่อากาศหนาวคักนั่งต่อบ่ไหว ขอไปเค้าท์ดาวน์ใต้ผ้าห่มดีกว่า ฮ่วย...บ่แมนไปเค้าท์ดาวน์ใต้...แนวอื่นเด้อ ดีเจเด็กน้อยเพิ่นบ่ได้ไปนำเด้อ ฮ่า ๆ :l-

เสียงจูดกะโพก กับพลุ ดังตุ้มตั้ม ๆ ปานออกพรรษา ซุมผู้อยู่เทิงเขาแลนคา หม่องจุดชมวิว กะพากันจุดพลุกัน ข่อยนอนฟังแล้วหนาวแทน ข่อยอาบน้ำแต่ยามกังเวนพุ่นแหล่วหนาวหลาย ถ้ามีลมพัดมาอีกบ่อยากพากษ์พี่น้องเอ้ย

ปีใหม่ผ่านไปก็เห็นพี่น้องบ้านเฮาพากันไปสีเอาข้าวใหม่มากินกัน คนที่มีรถส่วนโตไป บรรทุกวาซ่านจนล้อหน้าสิยก สงสัยสิเอามากินเป็นปี ข่อยกะได้แต่นั่งเบิ่งเพิ่นซือ ๆ ดอก บ่มีปัญญาซื้อรถนำเพิ่นดอก ขึ้นรถโดยสารจากอำเภอหนองบัวแดงมาฮอดชัยภูมิแหย่กันพอปานหยังซือ ๆ

มาฮอด บขส.ชัยภูมิ พ่อแม่เอ้ย คนหลายโพดว่า ลูกซายกะถามว่าเฮาสิได้ไปบ่ล่ะพ่อพะนะ ข่อยกะไปถามตั้งแต่เที่ยงกว่า ๆ มีเที่ยวว่างตอน 6 โมงแลง และกะมีที่นั่งว่างอยู่ 3 ที่ข้างหลังพะนะ

ข่อยเห็นรถเมืองเลยแลนเข้า บขส. ข่อยกะมาถามเพิ่นขอนั่งร่องกลางได้บ่ครับ เพิ่นว่าได้ ๆ พะนะ ข่อยกะแบกกระสอบข้าวสารใส่รถ และพาลูกขึ้นนั่งเก้าอี้พลาสติกเสริม อันหัวกลม ๆ นั่นแมะ เพิ่นให้ถือขึ้นไปคนละอัน หม่องรถจอดพักกะถือลงมานำ พอพักแล่ว ๆ กะถือขึ้นไปนั่งอีก ต้องถ่าให้ผู้เพิ่นมีที่นั่งขึ้นไปก่อน จั่งค่อยบ่เหยียบเล็บขบกัน ฮ่า ๆ

หม่องพิงกะบ่มีปวดแอวคักพี่น้อง แอร์กะบ่เย็น ยางตาย (เหงื่อ) ออกเสื้อข่อยเปียกเบิ๊ด ลงหมอชิตข่อยกินน้ำไปขวดหนึ่ง พอฮอดบ้านข่อยกินน้ำปานอูฐ เมือยกะเมือย

หน้าเทศกาลหลายคนบ่อยากกลับเพราะรถติด ยาดอยู่ยาดกิน มันแมนอีหลีล่ะ แต่ข่อยมักข่อยว่ามันได้บรรยากาศตื่นเต้นดี ตื่นเต้นแต่ไปบ่ได้จองตั๋วไปตายดาบหน้าอยู่หมอชิตพุ่นล่ะ คนกองเอ้เล่อยู่

คนอีสานบ้านเฮาเป็นคนฮักถิ่นฐาน หน้าเทศกาลพากันกลับบ้านไปยามพ่อแม่พี่น้องคึกคักดี บางคนกะกลับไปอยู่บ้านเฮาหลายแล่ว เพิ่นว่ามาอยู่กรุงเทพฯ หลายปี มีแต่หาอยู่หากินซือ ๆ บ่ได้อีหยังพะนะ

เว่ามาข่อยงึดหลายพี่น้องบ้านเฮาที่เฮ็ดงานโรงงานเพิ่นเอาเงินมาแต่ไสซื้อรถปิคอัพคนละคัน ๆ แถะซั่นดอก ข่อยเฮ็ดงานตั้งสองคน สามคนกับลูก (ในอนาคต) ข่อยยังบ่มีปัญญาอยู่

อย่าว่าแต่มีปัญญาเถาะ ถึงแม้ว่าสิมีคนซื้อรถให้ข่อยฟรี ๆ ข่อยกะบ่มีปัญญาซื้อแก๊สซื้อน้ำมันมาเติมกะจั่งว่า เพราะข่อยเป็นประเภทน้ำซึมบ่ทรายอีหลีล่ะ ได้มายามใด๋กะไหลหนีโจ้ก ๆ เว่าพื่นเงินกะดาย บ่กู้แต่ระเบิดล่ะซูมื่อนี่

กลับมาฮอดที่ทำการทำงานแล้ว กะหากินซามตาย โอ๊ะ ๆ กะขยันหาขยันเก็บกันต่อไปเด้อครับเด้อ (สำหรับผู้ที่เก็บได้) ฮอดโอกาสดี ๆ กะเมือบ้านเฮาเนาะครับ...โชคดีปีใหม่อีกเทือเด้อครับผมธุจ้า





สุขสันต์วันปีใหม่
ขอส่งใจรักห่วงใยและคิดถึง
จงสุขกายสุขใจให้คนึง
ให้คิดถึงพล พระยาแล แน่วแน่เอย

โชคดีเด้อครับผม

พล พระยาแล