เรื่องนี้เกิดขึ้นตอนบ่าวได้เมือยามบ้านตอนปีใหม่ที่ผ่านมานี้ครับ
มีเวลาหยุดงานหลายมื้อเลยถือโอกาศนี้ไปตามหาสิ่งที่ใจอยากสิทำ
ตามประสาคนเกิดมาจากท้องทุ่งเนาะครับ ยังบ่ลืมวิถีชีวิตที่เคยทำเคยหากินแบบบ้านๆ
เว่าหลาย หยายห่างมาเบิ่งภาพกันดีกว่าเนาะครับ
นี้เป็นพาหนะในการเดินทางกลับบ้าน อาจสิมีบางลีลากวนโอ้ยแนเนาะครับ
จั่งได๋กะขอโทษขออภัยเด้อครับถ้าไผเคยเห็นรึว่าเคยทำให้ท่านบ่พอใจอิอิอิ
ตัดมาฮอดหม่องลงนอนน้ำเลยเนาะครับ เอ ลงนอนน้ำมันสิแม่นคนบ่น้ออิอิอิ
เอาเป็นว่าหม่องหาปลาละกันเนาะครับ
เตรียมโตลงน้ำผมกะเตรียมโตสินั่งเบิ่งคือกัน5555บ่ได้เอาผ้ามาเปลี่ยน ย้านเบาะรถเปียก บ่ลงนำเขาดอก
น้ำเป็นตะผิวแตกเขิบเนาะพี่น้อง ขุ่นปานน้ำขี้เป็ดเอาโลด
มาฮอดกะบ่มีหยังหลาย พ่อผมกะทำการ หว่านแหลงไปให้น้องเขยพร้อมทั้งลูกเขยเพิ่นลงงม
ลูกชายเพิ่นกะตามเก็บปลา พร้อมทั้งเก็บภาพมาให้พี่น้องเบิ่งเนาะ
เพิ่นว่าปลามันบ่อนเข้าตอนี้ละ หว่านแล้วกะบอกน้องเขยลงไปงม น้ำเย็นคักเพิ่นว่า
เชื่อยุดอกเห็นแต่ละคนปากสั่นว่าแม่นตะแกลงโรงสี
หว่านแหแตกดีขนาดเลยพ่อไผวะอิอิอิ แต่ว่าบ่ลงไปงมหัวดีคัก มันหนาวพะน่ะ
ส่วน ผบ.ทบ.ผมกอดอกสั่งการยุในห่มไม้พุ้นครับ เอาโตใหญ่ๆเด้อพี่พะน่ะ
ส่วนอาวสิทธิ์คนต้นเรื่อง เพิ่นงมแหยุในน้ำ เห็นว่าพ้อปลาแล้วกำลังหักเงี่ยงมันยุครับ
พอหักเงี่ยงมันแล้วกะมุดน้ำลงไปปลดเอา บ่แม่นปลาบ้อนเดอ้ครับ
คนอ้วนมุดน้ำบ่ลงเลยเป็นแนวนี้ละครับ ขาตีน้ำยุต้ามๆยุ
เดียวมีต่อครับ
Bookmarks