เบญจศีล
หากว่าชาวประชาเชื้อ บ่มีศีลสิ้นคุณค่า ไร้ศีลธรรมคำพระเว้าคือสิเศร้าเก่าศรี, ขอเชิญเด้อ เชิญทางพี้ ประชาชีอยากมีค่า เชิญมารักษาศีลสร้าง หาทางไว้ใต่สวรรค์, เดินตามครองพุทโธเจ้า เข้าไปสู่นิรพาน ตัดวัฏฏะสงสาร ให้มอดมายมลายสิ้น, ตัดราคินให้เหมิดฮาก บากทางให้แปนเป่า ขอเชิญพวกหมู่เจ้า มาเข้าฮ่มพระธรรม นั่นละหนา...พี่น้องเอย...พี่น้องเอ้ย...
ลมพัดมาต้องกาย เย็นสบายในอุรา
แสงจันทร์ส่องนภา เมื่อเวลาเดือนหงาย ๆ
จักจั่นร้องก้องไพร มีสุขใจยามจะนอน
ลำนำพร่ำบทกลอน จิตถ่ายถอนผ่อนเอนกาย
ฟังก่อนท่านทั้งหลาย ขอบรรยายสรภัญ
เป็นเรื่องประจำวัน ที่ทุกท่านประพฤติมา
ขอนำศีลทั้งห้า องค์สัมมาได้ทรงตรัส
ข้อหนึ่งห้ามฆ่าสัตว์ เข้าไปตัดฆ่าสัตว์ตาย
แผ่บุญกุศลไป ด้วยน้ำใจที่เมตตา
ข้อสองของต้องห้าม ไม่ทำตามใจตนเอง
ไม่ลักของกันเอง ไม่เฝ้าเพ่งลักของเขา
ข้อสามห้ามหยอกเหย้า เอาลูกเขามาเป็นเมีย
อย่าทำหยามให้เสีย ให้รักเมียเพียงคนเดียว
ข้อสี่ห้ามไปเที่ยว พูดหลบเลี้ยวคำมุสา
ตั้งไว้ในสัจจา ในเวลาพูดออกไป
ข้อห้าข้อสุดท้าย อย่าไปใกล้เหล่าสุรา
หลีกหนีให้ไกลตา เดี๋ยวจะพาให้เสียคน
รักษาไว้แต่ต้น ประพฤติตนอยู่ในธรรม
เฝ้าเพียรประพฤติตาม ในหลักธรรมพระสัมมา
ใครทำได้ดั่งว่า จิตกายาจะสดใส
เข้าถึงร่มพระไตร ก้าวขึ้นไปสู่ความดี
บุญญาบารมี จะช่วยชี้บันดาลให้
สุขกายสบายใจ ไร้โรคภัยมาเบียดเบียน
พอเขียนมาถึงนี้ จบพาทีบทบรรยาย
จำลาด้วยอาลัย ขอจากไปเท่านี้เทอญ...ฯ
Bookmarks