อาวรณ์…ครวญหา
อาวรณ์เหลือเกิน เขาเมินไม่คิดถึง
ใครนะใครคนหนึ่ง ที่คิดถึงเหลือเกิน
ความรักแสนเปลี่ยว มัดเกลียวความห่างเหิน
คิดถึงเหลือเกิน จนใจจะขาดลง
ร่องรอยความรัก เคยสดชื่นมากมาย
วันนี้กลับกลาย อาลัยหมองหม่น
รักเอ๋ยรัก เคยสุขมากล้น
เวลาจบลง ฉันคงแทบขาดใจ
ความสุขน้อยนิด อาวรณ์คิดเพ้อบ่น
คิดถึงเหลือทน สับสนหมองไหม้
หัวใจอ่อนล้า เมื่ออำลาอาลัย
ระทมตรมไหม้ ฝันร้ายทุกนาที
อาวรณ์เหลือเกิน เขาเมินไม่คิดถึง
ใครนะใครคนหนึ่ง ที่คิดถึงคนดี
ความรักแสนเปลี่ยว เดียวดายนับต่อแต่นี้
คิดถึงคนดี คนนี้ที่เฝ้าห่วงหา ....
คิดถึงคนดี คนนี้ที่เฝ้าห่วงหา .....
คิดถึงคนดี คนนี้ที่เฝ้าห่วงหา .....
[wma]http://www.file2go.com/mrun.php?me=36s2[/wma]
Khonsurin
กวี...บ้านป่า
20 มกราคม 2554
............................................................................
อ้างข้อความนี้
Bookmarks