ลมพัดต้อง ไหลล่อง เลียนลาย
อยู่บ่ดน เลยหาย ห่างไลลืมล้าง
สายลมจางลืมแล้ว ลาหายกลายจาก
คือลมปากปิ่นปลิ้น สีนข้วมขาดกลาง
คำที่ออกเอ่ยอ้าง กะลืมห่างวาจา
วาสนานอคน เปลี่ยนปนแปลได้
ดวงจิตใจสับส้อ ขดงอง้ำเงื่อน
จั่งขอเตือนพวกหมู่เจ้า เซาถ่อนอย่าเซื่อญิง
ลมพัดต้อง ไหลล่อง เลียนลาย
อยู่บ่ดน เลยหาย ห่างไลลืมล้าง
สายลมจางลืมแล้ว ลาหายกลายจาก
คือลมปากปิ่นปลิ้น สีนข้วมขาดกลาง
คำที่ออกเอ่ยอ้าง กะลืมห่างวาจา
วาสนานอคน เปลี่ยนปนแปลได้
ดวงจิตใจสับส้อ ขดงอง้ำเงื่อน
จั่งขอเตือนพวกหมู่เจ้า เซาถ่อนอย่าเซื่อญิง
วรรณคดีล้ำลำนำเอื้อนเอ่ย เขยภาษาพากษ์เว้าลาวพื้นกล่าวไกล
ทุกวันคืนยังมีเจ้า ผ่านความเก่าตามเวลา
คำห่วงหาคาเทิงใจ ว่ามื้อได๋กะมีน้อง
คอยประคองคำฮักเจ้า ด้วยบอกเล่าว่ามีกัน
ทุกคืนวันหันเปลี่ยนกาย กะบ่หมายสิลาร้าง
ดอกฮักนางบ่เคยแห้ง ต้นเปลี่ยนแปลงบ่เคยเหี่ยว
ใจดวงเดียวที่ฮักเจ้า บ่เฉาร้างมื้อห่างตา
เปรียบฮักเธอบ่ซ่ำฟ้า กะมีค่าล้นทางใจ
แถมห่วงใยอยู่เสมอ ว่า "ฮักเด้อ" ทุกวันมื้อ
อย่าคิดนะว่าเธออยู่ในโลกนี้คนเดียว หนทางไม่เปลี่ยวขนาดนั้น ยิ้ม ๆ ไว้ซิก็อุปสรรคต้องฝ่าฟัน ยังไงเธอก็จะมีฉันคอยห่วงใย
สื่อบันเทิงที่นำมาให้รับชม รับฟังเป็นเพียงตัวอย่างเท่านั้น หากท่านชื่นชอบ สื่อใด โปรดซื้อสินค้าลิขสิทธิ์
เทิ่งสายลม เทิ่งฝนมานำ หนาวกะบ่พอกัน ฮ่าๆๆ น้องยังมาลืมอ้ายน้อจ้า
ม่วนๆจ้าผญาเพิ่น กลอนลำนี้กะม่วนจ้าชอบเปิดเวลาจัดเพลง...เสียงอ้ายมนต์แคน ชอบๆจ้า
Bookmarks