ไปตามทางมรรคาเยิ่น เดินคนเดียวเทียวสอดส่อง
ตามองขวาแล้วกะซ้าย หายใจท้นอั่งทรวง
เห็นมาลาดวงไม้ ดอกมันปลาหอมอ่อน
กลิ่นเกสรอูดเอ้า อ้ายเคยเคล้าสูดดม
หอมหลายเด้ยามอ้ายก้ม กระซิบบอกความในใจ
ว่าพี่ซายนี่หลงมัก บ่ออาจถอนใจได้
อ้ายเคยหอมแก้มซ้าย แล้วกะป่ายมาทางขวา
เจ้าเอามือของนาง ยกมาปัดป้อง
เดี๋ยวนี้เหลือเพียงห้อง หัวใจอันว่างเปล่า น้อนาง
เรื่องราวครั้งก่อนนั้น เจ้าเทถิ่มบ่ใส่ใจ
เหลือใจเด้ ได้แต่ฮ้องฮ่ำไห้ โอ้อ่าวเถิงความหลัง นางเอ้ย
เจ้ามาตัดสัมพันธ์ ให้ฮักชายนี่เป็นฮ้าง
โชคเอ้ยโชคต่างหล่าง อ้ายสิพอมีทาง คืนโค้งกลับมาแหว่ อีกบ่น้อ
คันทางมี ให้น้องฟ้าวบอกอ้าย สิหมายมั่นไปสู่ขอ ซั่นดอกนางเอ้ย....
[/
Bookmarks