อันว่า.ดวงดอกไม้ สิบานดายแล้งเปล่า เป็นฤๅ
หมู่ภมรเหมิดลุ่มฟ้า มาหมายเมี้ยนกระดูกดอม
ได้แต่ซอมพร้อมอ่าวโอ้ เหลือใจโตคนต้อยต่ำ
ชาติว่าน้ำบวกน้อย ปูหอยกุ้งบ่อยากเหลียว
แม่นสิเทียวหมั่นเว้า เขาสิฮับคำจา บ่เด
ปรารถนามาหมายมัก หวังฮักเฮียงเคียงคู่
เพิ่นสิหลูโตนอ้าย ก่ายสะพานมาให้ผ่าน
หรือแผนการณ์สิซุกล้ม จมลงน้ำให้แข้กิน บุนิ
หรือสิล่อให้ดั่นดิ้น แล้วเภท์ภินท์พังพาบ
บอกให้ทราบแน่เด้อหล่า พอจาแจ้งแก่กะใจ
สิได้เกียมใจไว้ หากมื้อได๋เจ้าป๋าปล่อย
แม้เพียงหน่อยบ่โทษเจ้า ย่อนอ้ายเข้ามามักเอง
เจ้าสิเต็งเจ้าสิคั้น เจ้าสิฟันเจ้าสิผ่า
ตีหรือฆ่ากะส่างน้อง บ่เรียกร้องเอารักคืน
ย่อนว่าฝืนใจบ่ได้ ข่มหัวใจไว้บ่อยู่
ตั้งแต่กี้ฮักท่อภู สุมื้อนี้ฮักท่อฟ้า พอปานบ้าบ่ปิ่นปัว...แล้วล่ะนาง..


:l-:l-:l-