คิดอิโตนคนเคยเว้า ยามเขาห่างเหินหาย
เขากลับกลายทำลายรัก ความฮักเธอจนเพม้าง
ถิ่มให้ทางนางครางโอ้ เจ้าเลยโงคืนโค้งต่าว
ภาพเธอเหงากอดเข่าไห้ หัวใจอ้ายแฮ่งระทม
เห็นเธอจมนำความช้ำ ก้มหน้าต่ำน้ำตาไหล
คงเสียใจหลายแฮงคัก เมื่อคนรักมาลาร้าง
อยากสิไปนั่งข้างๆ เอามือวางลงบนไหล่
น้ำตาไหลเช็ดจากแก้ม แถมคำเว้ากล่าวปลอบโยน
เทิ่งอิโตนคนใจฮ้าง เทิ่งคิดซังเรื่องครั้งเก่า
คิดว่าเขาดีกว่าอ้าย เจ้าเลยย้ายไปฝ่ายลา
เป็นจั่งได่ล่ะน้องหล่า ฮู้คุณค่าทางความเจ็บ..ไป่น้อ
ฮู้ละบ้อว่าอกหัก ยามฮักพังเป็นได๋บ้าง
ฮู้ไป่นางว่าทางอ้าย สิเป็นสิตายยามเจ้าปล่อย
ซ้ำเจ้าพ้อยังจิ๊บจ้อย บ่เคิ่งร้อยส่ำอ้ายเจอ...ดอกนาง..
Bookmarks