ยิ่งตามยิ่งวิ่งหนี.. เหมือนว่ามีกลับเดียวดาย
บ่อยครั้งที่ฉันเฝ้ามองแล้วย้อนถามตัวเองว่า ตอนนี้ฉันตามอะไรอยู่ ฉันต้องการอะไรกันแน่ ...คำตอบที่ได้คือ ฉันกำลังวิ่งไล่ตามกิเลสของตัวเองอยู่ เพื่อที่จะนำมันมาดับความเหงา ความอ้างว้างที่เกิดขึ้นในจิตใจ ฉันวิ่งไล่ตามมันไปเหมือนจะทันแต่ไม่เคยทันซักที โดยที่ไม่รู้เลยว่า ตลอดเวลาที่ผ่านมา ยังไงฉันก็ไม่มีทางไล่ตามมันทันแน่ๆ ตราบใดก็ตามที่ฉันยิ่งวิ่งไล่ มันก็ยิ่งจะวิ่งหนีต่อไปไม่สิ้นสุด …
ทุกๆวันมีผู้คนมากมายที่วนเวียนผ่านเข้ามาทักทาย..พูดคุย..พบเจอ ทั้งในชีวิตจริงของการทำงาน ทั้งในโลกอินเตอร์เน็ต แต่ทว่า ท่ามกลางผู้คนมากมายที่พบเจอนี้ กลับไม่มีใครเลยซักคน ที่ฉันจะสามารถซบไหล่เขาได้ พูดคุยกับเขา หัวเราะกับเขา ได้อย่างสนิทใจเหมือนกับที่ปรารถนา
มาวันนี้ ฉันได้พบความเป็นจริงว่า ฉันควรจะหยุดได้แล้ว หยุดซะที กับการไล่ตามกิเลสตัณหา ที่มันไม่มีที่สิ้นสุดของตัวเราเอง หยุดแสวงหาความรักจากใครซักคนที่เคยเฝ้าหวังได้แล้ว มันไม่มีประโยชน์อะไรเลย ที่จะแสวงหามันมาเพื่อดับทุกข์ที่เกิดขี้นในใจ มีแต่จะทำให้เราเหนื่อยเท่านั้น เพราะยังไงก็ไม่มีทางที่ใครจะมาดับกิเลสนั้นได้แน่ๆ ..นอกจากตัวของเราเองเท่านั้น....
สาวมุก / 12-03-11
Bookmarks