อิโตนเจ้ายามเขาห่าง

[หนุ่มน้ำโขง1]

...น้องสาวเอ้ย...หากแม่นเขาเซาคึดพ้อ เซามาส่อว่าคิดถึง เซามาซึ้งคือเก่าหลัง เกิดความห่างว่างเว้น เป็นพี่ชายได้บ้อน้อง ซ่อยประคองใจเหง่าเหง่า ซามถ่าเขาคึดพ้อ พี่ชายนั่นจั่งฮ่อนลา ปราถนาในใจนั่น แค่อยากปันความอั่งอุก ปันความทุกข์ในใจนาง ให้เจือจางห่างเว้น คึดเห็นยามเจ้าของพ้อ ความทุกข์จ่อหัวใจ แนมหาไผกะบ่เห็น ผู้สิเป็นคนซ่อยแก้ แลแล้วแลนางน้อง คือเจ้าของตอนอุกอั่ง คึดความหลังคราวกี้ หนีบ่พ้นได้นั่งหงอย พู้นเดน้องเอย...

[พลายแก้ว]

คิดอิโตนคนเคยเว้า ยามเขาห่างเหินหาย
เขากลับกลายทำลายรัก ความฮักเธอจนเพม้าง
ถิ่มให้ทางนางครางโอ้ เจ้าเลยโงคืนโค้งต่าว
ภาพเธอเหงากอดเข่าไห้ หัวใจอ้ายแฮ่งระทม
เห็นเธอจมนำความช้ำ ก้มหน้าต่ำน้ำตาไหล
คงเสียใจหลายแฮงคัก เมื่อคนรักมาลาร้าง
อยากสิไปนั่งข้างๆ เอามือวางลงบนไหล่
น้ำตาไหลเช็ดจากแก้ม แถมคำเว้ากล่าวปลอบโยน
เทิ่งอิโตนคนใจฮ้าง เทิ่งคิดซังเรื่องครั้งเก่า
คิดว่าเขาดีกว่าอ้าย เจ้าเลยย้ายไปฝ่ายลา
เป็นจั่งได่ล่ะน้องหล่า ฮู้คุณค่าทางความเจ็บ..ไป่น้อ
ฮู้ละบ้อว่าอกหัก ยามฮักพังเป็นได๋บ้าง
ฮู้ไป่นางว่าทางอ้าย สิเป็นสิตายยามเจ้าปล่อย
ซ้ำเจ้าพ้อยังจิ๊บจ้อย บ่เคิ่งร้อยส่ำอ้ายเจอ...ดอกนาง..