สายลมอ่อนๆในตอนเช้า สาวกานจูงวัวออกไปที่นา ตามปกติ วันนี้มีเจ้าจ่อย
น้องชายคนเล็ก ติดตามมาด้วย เพราะวันนี้เป็นวันหยุดไม่ต้องไป โรงเรียน
เด้กชายตัวน้อยจึงขันอาสาที่จะมาทำหน้าที่ติดตามพี่สาว
เพื่อที่เขาจะได้เล่นสนุกที่ท้องทุ่งกว้างของเขานั่นเอง
หลังจากที่เอาวัวไปผูกให้เล็มทีท้ายทุ่ง สายตาของสาวน้อยก้กวาดไปรอบๆ
ในจึงนึกถึง
ทิดแดง คนที่เคยมาช่วยเธอถอนหญ้าถั่วลิสงเมื่อวันก่อน
โดยมันไม่ทันได้มอง สาวน้อยลื่นไถลคันนาที่มีน้ำเชอะแชะเล็กน้อย
จากที่มีฝนหลงฤดุตกพร่ำๆมาเมื่อคืน เดชะบุญทีมือเขาทิดแดงมาช่วย พยูงเธอไว้
ก่อนที่จะล้มกลิ้งลงคันนา
"คาตะแนมหาหยังน่อ ย่างบ่เบิ่งคันแท " ทิดแดงเอ่ยขึ้น
หลังจากที่ช่วยพะยูงให้สาวกานยืนได้ด้วยตัวเอง
"แนมนำงัวน้อย ย้านมันไปกินบักถั่วดิน " เธอตอบทิดแดงด้วยความจริงไม่หมดนัก
พร้อมกับรู้สึกร้อนวูบวาบสะเทิ้นอายในความเซ่อซ่าของตัวเอง
"อ้ายทิดออกมานาตะดนแล้วติ " สาวกานเอ่ยถามขึ้นเพื่อลดความอาย
"อ้ายกะออกมาตะดึกพุ้นหละ อิพ่อให้มาถ่าเอาน้ำคลองใส่ข้าว " ชายหนุ่มพูดถึง
กิจการที่พ่อเขาให้ออกมาดุน้ำนาที่นา เพราะข้าวนาปรังของเขากำลังจะตั้งท้องใกล้ออกรวง ซึ่งช่วงนี้น้ำจะขาดไม่ได้ เพราะจะทำให้เม้ดข้าวลีบเสีย
"กาน อายุท่อได๋แล้ว ฮึ ปีนิ " คำถามจากชายหนุ่มเล่นเอาสาวน้อยยิ้มแก้มปริ
"กะสิเข้า 19 ปีนี้หละอ้ายทิด ถามเฮดหยัง" เธอตอบแบบไม่มองหน้า
"ผู้บ่าวมีไผมาคุยมาเว่า แล่วไป่หล่า " ชายหนุ่มได้โอกาสถามความในใจ
"ยังดอกอ้าย ผุ้ฮ่ายปานนิไผสิอยากมาคุยน่อ " สาวน้อยตอบแบบไม่มองหน้า
"กะสั่นให้อ้ายเว่าคนเดียวเด้อ ไผมาเว่ากะอย่าฟ้าวแนมเบิ่งเพิ่นเด้อกาน "
ชายหนุ่มพูดอย่างจริงจังและมีความหวัง
"อ้ายกะเว่าไปน่อ หาตั้วให้คนคิดนำ สิบาปเดะ "
"อ้ายบวชมาแล้ว อันใด่บาป อันได่บุญกะรู้เมิดแล้วหละหล่า อ้ายเว่าอิหลี "
สาวน้อยพูดพลางเดินมาที่สวนถั่วลิสง ที่กำลังแตกกองาม
เหมือนกับหัวใจของเจ้าของในตอนนี้ ที่กำลังพองโต
และเต็มเปี่ยมไปด้วยความอิ่มเอิมใจ ที่ได้รับรุ้รสคำหวานๆ
จากชายที่เป็นที่หมายปองของสาวๆในหมุ่บ้านข้างๆ
มองไปทางไหนดูโลกนี้มันช่างโสภาน่าอยู่เป็นยิ่งนัก
กริยาของสองหนุ่มสาว หารอดพ้นสายตาของเด็กน้อยอย่างบักจ่อยไม่
หลังจากที่หายไปตั้งแต่เช้า ด้วยพี่สาวเข้าใจว่ามันคงจะแอบไปเล่นน้ำคลอง
หรือหายิงกิ้งก่าแถวๆนั้นซึ่งเป็นกิจวัตรประจำในวันหยุดของมัน
ตกเย็นหลังอาหารเย็นวันนั้น บักจ่อยนอนหนุนตักยายมะระ
แม่ของของมันในขณะที่นังดุละครทีวีช่วงดึก
"แม่ๆ เอื้อยกานกำลังสิเป็นนางเอกเดะ เลากำลังมีผุบ่าว " บักจ่อย
พูดอย่างไม่คิดอะไร เพราะคิดว่า พี่สาวของตัวเองน่าจะเป็นเหมือนนางเอกละครที่มันกำลังดู ซึ่งประโยคนั้นสร้างความงุนงงให้กับยายมะระผุ้เป็นแม่ได้มากทีเดียว
"มึงว่าเอือยมึงมีผุบ่าวว่าติ แม่นไผหละบักจ่อย" ผู้เป๋นแม่ละสายตาจากจอทีวี
หันมาถามลูกชายคนเล็กอย่างจริงจัง
" โอยย...มื้อนี้ข่อยเห็นอ้ายทิดแดง นาใกล้ๆนาเฮาเลามาส่อยเอื้อยกานหลกหญ้าบักถั่วดินเมิดมื้อ ยามเว่ากันกะเว่าค่อยๆ ดอก ข่อยเลยบ่ได้ยินเลาเว่ากัน "
เด็กน้อยพุดไป สายตาไม่หนีจากหน้าจอทีวี
สายตายายมะระมองไปที่ห้องของลูกสาวคนโต
ที่นอนรวมกับน้องอีกสองคน พรางในใจก็นึก
กังวลกับสิ่งที่ลูกชายคนเล็กพูดไม่น้อย
หลังอาหารเช้าวันนั้น ก่อนที่จะแยกย้ายกันไปทำหน้าที่ของตัวเอง
ยายมะระกับตาเพ็งผู้เป็นสามี ได้นั่งคุยกัน ถึงเรืองที่บักจ่อย ลูกชายพุดถึงเมื่อคืน
" พ่อมึง อินางมันกะลูกคนใหญ่ ทางทิดแดงลูก พ่อลุงมั่นเขากะลูกผู้ใหญ่
ข่อยกะอยากได้เขยมาส่อยงานไฮ่ งานนาเจ้ายุเด๋
ข่อยได้ยินบักจ่อยเว่าข่อยกะบ่สำบายใจปานได่แหล่ว "
ยายมะระพูดพรางมองหน้าสามี
"คิดยากนำยุแหล่วเถ่า คั่นว่าแนวนั้น ทางพุ้นเขากะลูกผู้ใหญ่ แต่งไภ้ไปเขากะเอาไปอยู่นำคั่นแหล่ว ทางพุ้นเขากะบ่มีไผ" สามีพูดพลางม้วนยาสูบไปด้วย
"เอ่า แล้วบักทิดล้านลูก ผุ้ใหญ่บ้านเสาร์นั่นเดะเฒ่า มื้อประชุมสภาเลาคือหยอก
อยากเป็นดองกับเจ้าอยู่ " ผู้เป็นเมียถาม
"กะนั่นแหล่ว มื้อเส่ายุวัด พ่อใหญ่บ้านเลากะถามข้อยยุเดะ วาบอกอินางแน่หละ ลูกชายเลามัก "
"ข้อยว่า คั่นอินางมันได้ทิดล้าน เจ้ากับข้อยกะสิสำบายขึ้นเนาะเฒ่า ทิดล้านมันคนดู๋คนมั่น เหล้ายา ข้อยกะบ่เคยเห็นมันมาวมายนำ สุมขี้เหล้าทางได่แมะ" ผู้เป็นเมียเสริม
"เจ้ากะอย่าเว่าไปไกลหลาย ให้มันคือๆกว่านี้ก่อนแนะ "
สองสามี-ภรรยาปรึกษากันอย่างมีความหวัง ปนกังวลใจเล็กน้อย
Bookmarks